گناهان کبیره: تفاوت میان نسخه‌ها

۱- اصرار بر صغیره: تکرار گناه صغیره، آن را تبدیل به گناه کبیره می‌کند.<ref> امام صادق علیه‌السلام فرمود: لا صَغیرة مع الاِصرار در صورت اصرار، گناه صغیره‌ای نباشد. مجلسی، بحار الانوار، ج ۸، ص۳۵۲ </ref> قرآن دربارۀ پرهیزکاران می‌فرماید: آنان آگاهانه بر گناهانشان، اصرار نورزند.<ref> آل عمران، ۱۳۵ </ref> [[امام باقر]] علیه‌السلام در شرح این آیه فرمود: اصرار، عبارت از این است که کسی گناهی کند و از خدا [[استغفار|آمرزش]] نخواهد و در فکر [[توبه]] نباشد.

۲- کوچک شمردن گناه: [[امام حسن عسکری(ع)]] فرمود: از گناهان نابخشودنی این است که انسان بگوید کاش مرا به غیر از این گناه مجازات نکنند؛ یعنی آن گناهِ مورد اشاره را کوچک بشمرد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۵۰، ص۲۵۰ </ref> امیرمؤمنان علی(علیه‌السلام) می‌فرماید: بدترین گناهان، آن است که صاحبش آن را کوچک بشمرد.<ref> نهج البلاغة، حکمت ۳۴۰ </ref>

۳- اظهار خوشحالی هنگام گناه: لذت بردن از گناه و شادمانی هنگام انجام گناه، از اموری است که گناه را بزرگ می‌کند و موجب کیفر بیشتر می‌شود. امام علی(ع) فرمود: کسی که از انجام گناه، لذت ببرد خداوند ذلّت را به جای آن لذّت به او می‌چشاند.<ref>لیثی، عیون الحکم والمواعظ، ص۴۳۶ </ref> و [[امام سجاد]](ع) فرمود: از شاد شدن هنگام گناه بپرهیز، که این شادی بزرگتر از انجام خود گناه است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۵۹ </ref>