استخاره: تفاوت میان نسخهها
←آداب و شرایط
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
برای استخاره، آداب و شرایطی بیان شده که برخی از آنها بهشرح زیر است: | برای استخاره، آداب و شرایطی بیان شده که برخی از آنها بهشرح زیر است: | ||
* مباحبودن کاری که برای آن استخاره میشود: استخاره برای رفع تردید در کارهای [[مباح]] است، نه در کارهای خیر.<ref>«دعانویسی و استخاره»، دفتر حفظ و نشر آیتالله العظمی خامنهای.</ref> | * مباحبودن کاری که برای آن استخاره میشود: استخاره برای رفع تردید در کارهای [[مباح]] است، نه در کارهای خیر.<ref>«دعانویسی و استخاره»، دفتر حفظ و نشر آیتالله العظمی خامنهای.</ref> | ||
* استخاره برای خود: بهگفته [[علامه مجلسی]] حدیثی نیست که در آن شخصی بهوکالت از دیگری استخاره کرده باشد. بنابراین سزاوارتر آن است که هرکس برای خودش استخاره کند.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۸، ص ۲۸۵.</ref>البته او همچنین از [[سید ابن طاووس]] نقل کرده که استخاره برای دیگری را جایز میدانست.<ref> مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۸، ص ۲۸۵.</ref> | * استخاره برای خود: بهگفته [[محمدباقر مجلسی| علامه مجلسی]] حدیثی نیست که در آن شخصی بهوکالت از دیگری استخاره کرده باشد. بنابراین سزاوارتر آن است که هرکس برای خودش استخاره کند.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۸، ص ۲۸۵.</ref>البته او همچنین از [[سید ابن طاووس]] نقل کرده که استخاره برای دیگری را جایز میدانست.<ref> مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۸، ص ۲۸۵.</ref> | ||
* استخاره پس از مشورت: یعنی پیش از استخاره مشورت شود و اگر نتیجه نداد سراغ استخاره رفت.<ref>«دعانویسی و استخاره»، دفتر حفظ و نشر آیتالله العظمی خامنهای.</ref> | * استخاره پس از مشورت: یعنی پیش از استخاره مشورت شود و اگر نتیجه نداد سراغ استخاره رفت.<ref>«دعانویسی و استخاره»، دفتر حفظ و نشر آیتالله العظمی خامنهای.</ref> | ||
* مکان استخاره: از نظر [[شهید اول]] بهتر است که استخاره با دعا در [[مسجد]] و [[حرم|حرمها]] باشد.<ref>شهید اول، ذکریالشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۷.</ref> در برخی روایات از استخاره در [[حرم امام حسین(ع)]] سخن آمده است.<ref>شهید اول، ذکریالشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۷. </ref> | * مکان استخاره: از نظر [[شهید اول]] بهتر است که استخاره با دعا در [[مسجد]] و [[حرم|حرمها]] باشد.<ref>شهید اول، ذکریالشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۷.</ref> در برخی روایات از استخاره در [[حرم امام حسین(ع)]] سخن آمده است.<ref>شهید اول، ذکریالشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۷. </ref> |