کاربر ناشناس
سوره فلق: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Sayedisphahani |
imported>Sayedisphahani بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''سوره فلق''' صد و سیزدهمین [[سوره]] و از [[سورههای مکی]] [[قرآن]] که در [[جزء (قرآن)|جزء]] سیام جای گرفته است. سوره فلق جزو [[چهار قل|چهارقل]] است. [[خدا|خداوند]] در این سوره به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] دستور میدهد از هر شرّی به خدا پناه ببرد، مخصوصاً از شر تاریکی شب، زنان افسونگر و شر [[حسد|حسودان]]. برخی از مفسران [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] گویند این سوره هنگامی [[نزول قرآن|نازل]] شد که مردی [[یهود|یهودی]]، پیامبر(ص) را [[سحر|سِحر]] کرد و پیامبر به سبب آن بیمار شد. پس از آمدن [[جبرئیل]] و نزول سوره فلق و [[سوره ناس|ناس]]، آیاتی از آن بر پیامبر(ص) خوانده شد و او از بستر بیماری برخاست. برخی از عالمان [[شیعه]] به این سخن اشکال کردهاند و گفتهاند سحر و جادو بر پیامبر(ص) اثر نمیکند. | '''سوره فلق''' صد و سیزدهمین [[سوره]] و از [[سورههای مکی]] [[قرآن]] که در [[جزء (قرآن)|جزء]] سیام جای گرفته است. سوره فلق جزو [[چهار قل|چهارقل]] است. [[خدا|خداوند]] در این سوره به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] دستور میدهد از هر شرّی به خدا پناه ببرد، مخصوصاً از شر تاریکی شب، زنان افسونگر و شر [[حسد|حسودان]]. برخی از مفسران [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] گویند این سوره هنگامی [[نزول قرآن|نازل]] شد که مردی [[یهود|یهودی]]، پیامبر(ص) را [[سحر|سِحر]] کرد و پیامبر به سبب آن بیمار شد. پس از آمدن [[جبرئیل]] و نزول سوره فلق و [[سوره ناس|ناس]]، آیاتی از آن بر پیامبر(ص) خوانده شد و او از بستر بیماری برخاست. برخی از عالمان [[شیعه]] به این سخن اشکال کردهاند و گفتهاند سحر و جادو بر پیامبر(ص) اثر نمیکند. | ||
سوره فلق و ناس را | سوره فلق و ناس را مُعَوِّذتین گویند؛ چراکه برای [[تعویذ]] خوانده میشوند. در فضیلت [[تلاوت]] سوره فلق، از جمله نقل شده است هر کس دو سوره ناس و فلق را بخواند، مانند آن است که همه کتابهای [[پیامبران]] الهی را قرائت کرده است. همچنین نقل شده است پيامبر(ص) دو سوره فلق و ناس را محبوبترينِ [[فهرست ترتیبی سورههای قرآن|سورهها]] نزد خداوند میدانست. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
==شأن نزول== | ==شأن نزول== | ||
[[پرونده:سوره فلق به خط نسخ.jpg|320px|بندانگشتی|بخشی از یک قرآن در [[کتابخانه آستان قدس رضوی]]، متعلق به ۱۲۷۹ق، به خط نسخ]] | [[پرونده:سوره فلق به خط نسخ.jpg|320px|بندانگشتی|بخشی از یک قرآن در [[کتابخانه آستان قدس رضوی]]، متعلق به ۱۲۷۹ق، به خط نسخ]] | ||
درباره [[اسباب نزول|شأن نزول]] این سوره، [[حدیث|روایتی]] در منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نقل شده است که عالمان [[شیعه]] آن را نپذیرفتهاند.<ref>طباطبایی، الميزان، ۱۳۸۲ش، ج۲۰، ص۳۹۴.</ref> در کتاب «الدر المَنثور» از کتابهای تفسیری اهل سنت آمده است مردى [[يهود|يهودى]]، [[پیامبر اسلام(ص)|پیامبر(ص)]] را سِحر كرد. [[جبرئیل]] نزد پيامبر(ص) آمد و | درباره [[اسباب نزول|شأن نزول]] این سوره، [[حدیث|روایتی]] در منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نقل شده است که عالمان [[شیعه]] آن را نپذیرفتهاند.<ref>طباطبایی، الميزان، ۱۳۸۲ش، ج۲۰، ص۳۹۴.</ref> در کتاب «الدر المَنثور» از کتابهای تفسیری اهل سنت آمده است مردى [[يهود|يهودى]]، [[پیامبر اسلام(ص)|پیامبر(ص)]] را سِحر كرد. [[جبرئیل]] نزد پيامبر(ص) آمد و مُعَوِّذتین (سوره فلق و [[سوره ناس|ناس]]) را آورد و گفت مردى يهودى تو را سحر كرده و سحر او در فلان چاه است. پیامبر(ص) [[امام علی علیه السلام|علی بن ابیطالب]] را فرستاد تا سِحر را بياورد؛ سپس دستور داد گرههاى آن را باز کند و براى هر گره، یک آيه از مُعَوِّذتين را بخواند. چون گرهها باز و اين دو سوره تمام شد، پيامبر اسلام(ص) سلامتى خود را باز يافت.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۴۱۷.</ref> | ||
[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]] مینویسد دلیلی وجود ندارد که پيامبر(ص) از نظر جسمی در برابر سِحر و جادو مقاوم باشد و جادو نتواند در بدن او مریضی ایجاد کند؛ بلکه آیات [[قرآن]] بر این دلالت دارند که دل و جان، و عقل و انديشه پيامبر(ص) از سحر و نفوذ [[شیطان|شياطين]] در امان است.<ref>طباطبایی، الميزان، ۱۳۸۲ش، ج۲۰، ص۳۹۴.</ref> | [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]] مینویسد دلیلی وجود ندارد که پيامبر(ص) از نظر جسمی در برابر سِحر و جادو مقاوم باشد و جادو نتواند در بدن او مریضی ایجاد کند؛ بلکه آیات [[قرآن]] بر این دلالت دارند که دل و جان، و عقل و انديشه پيامبر(ص) از سحر و نفوذ [[شیطان|شياطين]] در امان است.<ref>طباطبایی، الميزان، ۱۳۸۲ش، ج۲۰، ص۳۹۴.</ref> | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==فضیلت و خواص== | ==فضیلت و خواص== | ||
از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده است هر کس دو [[سوره ناس]] و فلق را بخواند، مانند آن است که همه کتابهای [[پیامبران]] الهی را قرائت کرده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان،۱۳۳۸ ق، ج۱۰، ص ۴۹۱</ref> از [[امام باقر(ع)]] نیز نقل شده است هر كسی در [[نماز شب]] خود، در [[نماز وتر|نماز وَتْر]] سورههای | از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده است هر کس دو [[سوره ناس]] و فلق را بخواند، مانند آن است که همه کتابهای [[پیامبران]] الهی را قرائت کرده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان،۱۳۳۸ ق، ج۱۰، ص ۴۹۱</ref> از [[امام باقر(ع)]] نیز نقل شده است هر كسی در [[نماز شب]] خود، در [[نماز وتر|نماز وَتْر]] سورههای مُعَوِّذَتین (ناس و فلق) و [[سوره اخلاص|اخلاص]] را بخواند، به او خطاب شود كه ای بنده خدا مژده باد بر تو كه خداوند نماز وتر تو را قبول كرد.<ref>طبرسی، مجمع البيان، ۱۳۳۸ ق، جلد ۱۰ ص ۴۹۱.</ref> همچنین نقل شده است پيامبر(ص) دو [[سوره]] فلق و ناس را محبوبترينِ سورهها نزد خداوند میدانست.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق ،ج۹۲،ص ۳۶۸.</ref> در نقلی دیگر از پیامبر(ص) آمده است هر کس سورههای [[سوره اخلاص|توحید]] و ناس و فلق را هر شب ده مرتبه بخواند، مانند این است که تمام [[قرآن]] را قرائت کرده و از [[گناه|گناهانش]] خارج میشود، مانند روزی که از مادر متولد شده و اگر در آن روز یا شب بمیرد، به مرگ [[شهادت]] مرده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان،۱۳۳۸ ق، ج۱۰، ص ۴۹۱</ref> در مورد خواص سوره فلق نقل شده است پیامبر(ص) با خواندن مُعَوِّذَتین، [[امام حسن مجتبی|امام حسن]] و [[امام حسین|حسین]] (ع) را [[تعویذ]] میکرده است.<ref>نگاه کنید: دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ۱۳۷۷ش، ج ۲، ص ۱۲۷۱-۱۲۷۲.</ref> | ||
== متن و ترجمه== | == متن و ترجمه== |