صحیح البخاری (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بخاری برای انتخاب [[حدیث]] صحیح معیاری داشته که به «شرط بخاری» معروف شده است. برطبق آن، او حدیثی را صحیح می‌داند که محدثان بزرگ نسبت به وثاقت فرد فردِ سلسلهٔ راویان آن تا یک [[صحابه|صحابی]] مشهور اتفاق نظر داشته باشند و سند آن نیز متصل و غیرمقطوع باشد.<ref>ابن حجر عسقلانی، هدی الساری مقدمة فتح الباری، ص۷.</ref> براین اساس، بخاری برای گزینش حدیث صحیح، اتصال سند، اتقان و وثاقتِ [[رجال]] و نیز نبودن اشکال و ضعف در متن یا سند حدیث (عدم علل) را مراعات می‌کرده است. از تقسیم بندی احادیث کتاب در سخن [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر عسقلانی، هدی الساری مقدمة فتح الباری، ص۶.</ref> می‌توان دریافت که شرط مزبور دربارهٔ همهٔ احادیث آن رعایت نشده و وی برخی از احادیث را که با شرط او منطبق نیست، هرچند با لفظ و تعبیری متفاوت و متمایز، آورده است.<ref>ابن حجر عسقلانی، هدی الساری مقدمة فتح الباری، ص۳۴۶.</ref>

بخاری بسیاری از احادیث را که با شرط او منطبق بودند ولی با مذهب او هماهنگ نبودند نیاورده و [[حاکم نیشابوری]] در کتاب [[المستدرک علی الصحیحین (کتاب)|المستدرک علی الصحیحین]] تلاش کرده روایاتی که با شرط [[محمد بن اسماعیل البخاری|بخاری]] یا [[مسلم بن حجاج نیشابوری|مسلم]] منطبق بوده ولی آن‌ها نقل نکرده‌اند را جمع آوری کند.