ارشاد القلوب (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←جزء اول: افزایش
جز (←انگیزه تألیف) |
جز (←جزء اول: افزایش) |
||
| خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
* '''باب پنجاه و چهارم''': پرسش‌های پیامبر(ص) در شب [[معراج]] از خداوند.<ref>دیلمی، ۱۳۷۶ش، فهرست کتاب، ترجمه سلگی نهاوندی.</ref> | * '''باب پنجاه و چهارم''': پرسش‌های پیامبر(ص) در شب [[معراج]] از خداوند.<ref>دیلمی، ۱۳۷۶ش، فهرست کتاب، ترجمه سلگی نهاوندی.</ref> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
دیلمی مقدمه کتابش را با آیاتی از [[قرآن]] کریم در باره [[موعظه]] آغاز کرده زیرا قرآن نیکوترین ذکر و رساترین موعظه است و باب اول کتاب را با سخنانی از پیامبر(ص) شروع کرده زیرا که او با [[وحی]] و عصمت تأیید شده است و کلماتش در عین اختصار برخوردار از بلاغتی بی نظیر است همان گونه که خودش نیز فرمود: به من سخنان جامع داده شده است{{یادداشت|«اُوتیتُ جوامع الکَلِم» جوامع‌الکلم یعنی سخنانی با واژه های اندک و معانی بسیار. به باور برخی از محققان پیامبر(ص) دارای ملکه‌ای است که به کمک آن می‌تواند کلام خود را موجز، پُرمعنی و در عین حال بی‌تقیید بیان کند به‌طوری که دریافتِ آن، بی‌هیچ ابهامی برای شنوندگان، ممکن و آسان باشد. عبدالرؤوف المناوی، فیض القدیر، ج۱،ص۵۶۳، شماره ۱۱۶۶}} دیلمی به عنوان نمونه به جمله‌ای از پیامبر(ص) در باره [[مرگ]] اشاره دارد که فرمود: "أكثروا من ذكر هادم اللذّات" که این جمله در عین کوتاهی و اختصار دربردارنده موعظه ای جامع و تذکری رساست که در واقع بیانگر همان آیه ۴۶ سوره ص است که فرمود: إِنَّا أَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ ما آنان را (ابراهیم، اسحاق و یعقوب) با موهبت ويژه‌اى -كه يادآورى آن سراى بود- خالص گردانيديم. <ref>دیلمی، ارشادالقلوب، تحقیق سید هاشم میلانی، ج۱، ص۴۱-۴۲.</ref> | |||
=== جزء دوم === | === جزء دوم === | ||