البرهان فی تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←نگاهی به محتوا: افزایش
جز (←نگاهی به محتوا) |
جز (←نگاهی به محتوا: افزایش) |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
==نگاهی به محتوا== | ==نگاهی به محتوا== | ||
بحرانی تفسیرش را با مقدمه‌ای آغاز کرده است و در آن این روایت معروف را از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده است که امیرالمؤمنین (ع) به در خواست او یک شب تا نزدیکی فجر در باره تفسیر باء «بسم الله الرحمن الرحیم» و آن گاه فرمود: اگر شب ادامه داشت باز هم ادامه می دادم. <ref>بحرانی، البرهان فی تفسیرالقرآن، نشر موسسه بعثت، ج۱، ص۴.</ref> بحرانی تفسیرش را پس از مقدمه با روایاتی درباره ثواب و فضیلت فاتحة الکتاب و این که بسم الله آیه‌ای از سوره حمد است؛ شروع کرده است. در نخستین روایت امام صادق(ع) سبع‌المثانی را همان [[سوره فاتحه|سوره حمد]] دانسته و بسم الله را با فضیلت ترین آیات این سوره برشمرده است. هم‌چنین در دومین روایت [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] بسم الله الرحمن الرحيم، به [[اسم اعظم]] نزدیک تر است از سیاهى چشم به سفیدى‌اش معرفی شده است.<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیرالقرآن، نشر موسسه بعثت، ج۱، ص۹۵.</ref> | بحرانی تفسیرش را با مقدمه‌ای آغاز کرده است و در آن این روایت معروف را از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده است که امیرالمؤمنین (ع) به در خواست او یک شب تا نزدیکی فجر در باره تفسیر باء «بسم الله الرحمن الرحیم» و آن گاه فرمود: اگر شب ادامه داشت باز هم ادامه می دادم. <ref>بحرانی، البرهان فی تفسیرالقرآن، نشر موسسه بعثت، ج۱، ص۴.</ref> بحرانی تفسیرش را پس از مقدمه با روایاتی درباره ثواب و فضیلت فاتحة الکتاب و این که بسم الله آیه‌ای از سوره حمد است؛ شروع کرده است. در نخستین روایت امام صادق(ع) سبع‌المثانی را همان [[سوره فاتحه|سوره حمد]] دانسته و بسم الله را با فضیلت ترین آیات این سوره برشمرده است. هم‌چنین در دومین روایت [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] بسم الله الرحمن الرحيم، به [[اسم اعظم]] نزدیک تر است از سیاهى چشم به سفیدى‌اش معرفی شده است.<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیرالقرآن، نشر موسسه بعثت، ج۱، ص۹۵.</ref> | ||
*مطلب پایانی تفسیرالبرهان روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] است که فرمود: هیچ مؤمنی نیست مگر این كه برای قلب او دو گوش می‌باشد، در یک گوش وسواس [[خناس]] وسوسه می‌کند و در یک گوش فرشته می‌دمد، پس خداوند مؤمن را به [[فرشته]] تأیید می‌کند، و این است معنی این آیه که خداوند فرموده است «و آنان را به روحی از خودش تأیید نمود». بحرانی، تفسیر البرهان، نشر موسسه بعثت، ج۵، ص۸۱۹.{{یادداشت|وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ. سوره مجادله آیه۲۲ }} | *مطلب پایانی تفسیرالبرهان در تفسیر سوره ناس روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] است که فرمود: هیچ مؤمنی نیست مگر این كه برای قلب او دو گوش می‌باشد، در یک گوش وسواس [[خناس]] وسوسه می‌کند و در یک گوش فرشته می‌دمد، پس خداوند مؤمن را به [[فرشته]] تأیید می‌کند، و این است معنی این آیه که خداوند فرموده است «و آنان را به روحی از خودش تأیید نمود». بحرانی، تفسیر البرهان، نشر موسسه بعثت، ج۵، ص۸۱۹.{{یادداشت|وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ. سوره مجادله آیه۲۲}} | ||
*نویسنده البرهان پس از پایان یافتن تفسیر ۵ باب را به عنوان خاتمه کتاب قرار داده است که عبارتند از: ۱- باب مربوط به رد کردن متشابهات قرآن به محکماتش. ۲- باب مربوط به فضل قرآن. ۳- باب مربوط به این که احادیث اهلبیت(ع) (وپذیرش ولایت آنان و تسلیم کامل در برابرشان) سخت است. ۴- باب مربوط به واجب بودن تسلیم در برابر اهلبیت(ع) و پذیرش آن چه بیان کرده‌اند. ۵- باب مربوط به جمع آوری قرآن توسط امیرالمؤمنین (ع) به امر پیامبر(ص)است و روایتی از امام باقر(ع) که جز وصیّ محمد(ص) یعنی حضرت علی(ع) هیچ کسی در این امت قرآن را جمع آوری نکرد. آخرین روایت تفسیر که پایان بخش کتاب است از امام صادق(ع) است که فرمود: به تحقیق قرآن بیان هر چیزى است حتى، قسم به خدا که او وانگذاشته چیزى را که بندگان به آن نیازمندند مگر این که در قرآن نازل کرده است؛ تا کسى نتواند بگوید کاش حکم آن چیز در قرآن بود. <ref>بحرانی، تفسیر البرهان، نشر موسسه بعثت، ج۵، ص۸۶۶.</ref> | |||
==منابع تفسیر== | ==منابع تفسیر== | ||