پرش به محتوا

تشبیه و تنزیه (کلامی و عرفانی): تفاوت میان نسخه‌ها

imported>A.atashinsadaf
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>A.atashinsadaf
خط ۱۱: خط ۱۱:
===کلام شیعی===
===کلام شیعی===
در [[شیعه]] به جز تعداد معدودی تشبیه‌گرا، دو جریان اصلی کاملاً متفاوت وجود داشت که هر یک بر مبنای معرفت شناسی ویژۀ خود نگاه تنزیهی در باب صفات الاهی داشتند.
در [[شیعه]] به جز تعداد معدودی تشبیه‌گرا، دو جریان اصلی کاملاً متفاوت وجود داشت که هر یک بر مبنای معرفت شناسی ویژۀ خود نگاه تنزیهی در باب صفات الاهی داشتند.
اکثر قریب به اتفاق علمای [[شیعه]] به دنبال [[روایت|روایات]] [[اهل بیت]] در بحث صفات از الگوی تنزیهی پیروی نمودند و هر آنچه نشانی از یکسانی ذات باری با مخلوقاتش را تداعی می‌کرد نفی کردند؛ [[معتزله]] تا حد زیادی در این بحث به شیعه نزدیک شدند. <ref>طوسی، 49-70</ref>
رویکرد مهم دیگر در میان شیعه، دیدگاه [[اخباری|اخباریان]] است. در این طیف آنچه بسیار قابل توجه است، نگاه کاملاً تنزیهی است که ایشان با استناد به روایات [[امامان]] (ع) به آن باور داشته‌اند، تا آنجا که جز در پاره‌ای موارد، با نگاه متفکران تنزیهی، اعم از [[شیعه]] و [[معتزله]] تفاوت چندانی نداشتند و حتی آیات و روایات تشبیهی را بر پایۀ استناد به نص تأویل می‌کردند <ref>مفید، 12-63</ref>. در روایات امامان شیعه (ع) نقدهای تندی به تشبیه گرایان وجود دارد. <ref>ابن‌بابویه، 31- 81، 97-102</ref>


به افرادی چون [[هشام بن حکم]] و [[هشام بن سالم جوالیقی]] نسبت داده‌ شده که در بخشی از عمر خود معتقد به تشبیه بوده‌اند.
غالب علمای [[شیعه]] به دنبال [[حدیث|روایات]] [[اهل بیت]] در بحث صفات به تنزیه معتقد شده اند و هر آنچه نشانی از شباهت خداوند با مخلوقاتش را داشت، نفی کرده اند؛ [[معتزله]] تا حد زیادی در این بحث به شیعه نزدیک شدند. <ref>طوسی، 49-70</ref>
 
رویکرد مهم دیگر در میان شیعه، دیدگاه [[اخباری|اخباریان]] است. این رویکرد ناز به تنزیه معتقد است.<ref>مفید، 12-63</ref>.
 
اساسا در روایات امامان شیعه (ع) نقدهای تندی به تشبیه گرایان وجود دارد. <ref>ابن‌بابویه، 31- 81، 97-102</ref>


===کلام اهل سنت===
===کلام اهل سنت===
کاربر ناشناس