محمدرضا مهدوی کنی: تفاوت میان نسخه‌ها

محمدرضا مهدوی کنی در سال [[سال ۱۳۱۰ هجری شمسی|۱۳۱۰ش]] در کن از توابع [[تهران]] به دنیا آمد. و تحصیلات ابتدایی را در همان‌جا گذارند.<ref>[http://mahdavikani.ir/زندگی-نامه/ زندگینامه مختصر حضرت آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی]، دفتر حفظ و نشر آیت‌الله مهدوی کنی.</ref>

محمدرضا مهدوی کنی در [[۱۴ خرداد]] ۱۳۹۳ش دچار حمله قلبی شد و به کما رفت او در [[۲۹ مهر]] ۱۳۹۳ش در ۸۳ سالگی در تهران از دنیا رفت.<ref>[http://mahdavikani.ir/زندگی-نامه/ زندگینامه مختصر حضرت آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی]، دفتر حفظ و نشر آیت‌الله مهدوی کنی.</ref> مراسم [[تشییع]] و اقامه [[نماز میت|نماز]] بر جنازه وی به امامت [[آیت‌الله خامنه‌ای]] رهبر انقلاب اسلامی [[۱ آبان]] ۱۳۹۳ش در دانشگاه تهران برگزار شد و بنابر وصیتش در کنار مزار [[ملاعلی کنی|آیت‌‌الله ملاعلی کنی]] در [[حرم حضرت عبدالعظیم]] در [[ری (شهر)|شهرری]] به خاک سپرده شد.<ref> [http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930801000162 «مراسم تشییع پیکر حضرت آیت‌الله مهدوی کنی»]، خبرگزاری فارس.</ref>

اولین دستگیری مهدوی کنی در ۱۸ سالگی (۱۳۲۸ش) در اردستان بود که به شکنجه، تبعید و زندانی‌شدن او و بعضی از طلاب و مبلّغان همراهش منجر شد. وی، در حوزه علمیه فعالیت سیاسی خود را شروع کرد. از جمله فعالیت‌های مهم وی عضویت در مجمعی سیاسی بود که افرادی چون [[علی سعادت‌پرور]] (پهلوانی)، [[محمد محمدی گیلانی]]، [[عباس محفوظی]]، [[سید حسین خادمی]]، شمس، سمندری، جنیدی و عباس ورامینی در آن حضور داشتند.<ref>[http://mahdavikani.ir/زندگی-نامه/ زندگینامه مختصر حضرت آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی]، دفتر حفظ و نشر آیت‌الله مهدوی کنی.</ref>

از دیگر برنامه‌های مهدوی کنی، فعالیت‌ در مجامع علمی و سیاسی با حضور برخی دوستانش مانند [[مرتضی مطهری]]، [[سید محمد حسینی بهشتی]] و [[سید عبدالکریم موسوی اردبیلی]] بوده است. در این جلسات مباحثی مانند اقتصاد اسلامی و حکومت اسلامی مورد بحث و بررسی بوده است که در نهایت منجر به تأسیس هسته‌هایی مثل جامعه روحانیت مبارز تهران و تهیه اساسنامه مبارزاتی و دینی برای آن شد.<ref>[http://mahdavikani.ir/زندگی-نامه/ زندگینامه مختصر حضرت آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی]، دفتر حفظ و نشر آیت‌الله مهدوی کنی.</ref>

اصرار او بر طرح دیدگاه‌های [[امام خمینی]] که رهبر مخالفان نظام سلطنتی پهلوی بود و سایر فعالیت‌های سیاسی او منجر شد که پس از چندین بار بازداشت کوتاه‌مدت، هجوم به منزل و ایجاد محدودیت برای سخنرانی، منبر و تدریس، نهایتاً در رمضان سال ۱۳۵۳ شمسی به بوکان و سپس مهاباد تبعید شود و پس از اعزام به تهران در کمیته مشترک ضد خرابکاری و ساواک مورد بازجویی و شکنجه‌های جسمی و روحی قرار گرفت. وی به چهار سال زندان محکوم شد که پس از تحمل دو سال آن در سال ۱۳۵۵به همراه برخی دیگر از زندانیان سیاسی آزاد شد. مبارزات وی کنی علیه حکومت پهلوی تا [[انقلاب اسلامی ایران]] در بهمن ۱۳۵۷ش ادامه داشت.<ref>[http://mahdavikani.ir/زندگی-نامه/ زندگینامه مختصر حضرت آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی]، دفتر حفظ و نشر آیت‌الله مهدوی کنی.</ref>

محمدرضا مهدوی کنی پس از طی دوره دبستان در کن، در سال ۱۳۲۴ش در چهارده سالگی، به تحصیل علوم دینی پرداخت. ابتدا به [[مدرسه سپهسالار]] و پس از چند روزی، به مدرسه لرزاده رفت. مؤسس و سرپرست این مدرسه [[علی‌اکبر برهان]] بود. تحصیل او در این مدرسه سه سال طول کشید.<ref>[http://mahdavikani.ir/زندگی-نامه/ زندگینامه مختصر حضرت آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی]، دفتر حفظ و نشر آیت‌الله مهدوی کنی.</ref>

وی در سال ۱۳۲۷ش در ۱۷ سالگی برای ادامه تحصیل به [[قم]] مهاجرت کرد و تا سال ۱۳۴۰ش در محضر استادان آن زمان دروس عالی فقه، [[اصول فقه]]، [[تفسیر]]، حکمت، کلام و [[درس خارج|دروس خارج فقه]] و اصول را تلمذ کرد.<ref>[http://mahdavikani.ir/زندگی-نامه/ زندگینامه مختصر حضرت آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی]، دفتر حفظ و نشر آیت‌الله مهدوی کنی.</ref>

وی پس از بازگشت به تهران در سال ۱۳۴۰ش، در [[مدرسه مروی]] به تدریس علوم حوزوی مشغول شد و از سال ۱۳۴۲ [[امامت جماعت]] مسجد جلیلی در میدان فردوسی را پذیرفت و این مسجد را پایگاه مبارزات سیاسی قرار داد.<ref>[http://mahdavikani.ir/زندگی-نامه/ زندگینامه مختصر حضرت آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی]، دفتر حفظ و نشر آیت‌الله مهدوی کنی.</ref>

* [[صالحی نجف‌آبادی]].<ref>[http://mahdavikani.ir/زندگی-نامه/ زندگینامه مختصر حضرت آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی]، دفتر حفظ و نشر آیت‌الله مهدوی کنی.</ref>

*نخست‌وزیری پس از شهادت رجایی و باهنر (از [[۱۱ شهریور]] تا [[۷ آبان]] ۱۳۶۰)