محمد بن جعفر بن نمای حلی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hasanejraei (بحث | مشارکت‌ها) جز Hasanejraei صفحهٔ محمد بن جعفر ابن نما را به محمد بن جعفر بن نمای حلی منتقل کرد |
Hasanejraei (بحث | مشارکت‌ها) ویکی‌سازی |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{دیگر کاربردها|ابن نما حلی}} | {{دیگر کاربردها|ابن نما حلی}} | ||
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | {{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | ||
| عنوان | | عنوان = | ||
| تصویر | | تصویر = | ||
| اندازه تصویر | | اندازه تصویر = | ||
| نام کامل | | نام کامل = محمد بن جعفر بن نما | ||
| لقب | | لقب = نجیب الدین | ||
| نسب | | نسب =[[خاندان ابن نما]] | ||
| خویشاوندان سرشناس = [[جعفر بن محمد بن نما حلی]] | | خویشاوندان سرشناس = [[جعفر بن محمد بن نما حلی]] | ||
| تاریخ تولد | | تاریخ تولد = حدوداً ۵۶۵ق | ||
| شهر تولد | | شهر تولد = | ||
| کشور تولد | | کشور تولد = | ||
| محل تحصیل | | محل تحصیل = | ||
| محل زندگی | | محل زندگی = | ||
| تاریخ وفات | | تاریخ وفات = [[ذیحجه]] ۶۴۵ق/۱۲۴۸م | ||
| شهر وفات | | شهر وفات = [[حله|حلّه]] | ||
| محل دفن | | محل دفن = [[کربلا]] | ||
| استادان | | استادان = [[علی بن سعید راوندی]]، [[ابن ادریس حلی]]، [[محمد بن جعفر مشهدی]]، [[برهان الدین محمد قزوینی]] و پدرش | ||
| شاگردان | | شاگردان = [[سید بن طاووس]]، [[عبدالکریم بن احمد حلی|عبدالکریم بن احمد ابن طاووس]]، [[ابن علقمی]]، [[محقق حلی]]، [[یوسف بن علی حلی]]، [[یحیی بن سعید حلی]] | ||
| اجازه روایت از | | اجازه روایت از = | ||
| اجازه اجتهاد از | | اجازه اجتهاد از = | ||
| اجازه روایت به | | اجازه روایت به = | ||
| اجازه اجتهاد به | | اجازه اجتهاد به = | ||
| تالیفات | | تالیفات = | ||
| فعالیت‌های علمی | | فعالیت‌های علمی = | ||
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی = | | فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی = | ||
| امضا | | امضا = | ||
| وب‌گاه رسمی | | وب‌گاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''محمد بن جعفر | '''محمد بن جعفر بن نَما''' (متولد حدوداً ۵۶۵ق) استاد [[محقق حلی]] و از معروف‌ترین علمای [[خاندان ابن نما]]. وی نزد اساتیدی چون [[ابن ادریس حلی]]، [[برهان الدین محمد قزوینی]] و [[جعفر بن محمد بن نما حلی|جعفربن نما]] علم‌آموزی کرد. [[سید بن طاووس]]، [[عبدالکریم بن احمد حلی|عبدالکریم بن احمد ابن طاووس]]، [[ابن علقمی|ابن علقمی وزیر]]، [[محقق حلی]]، [[یوسف بن علی حلی]] از شاگردان وی محسوب می‌شوند. | ||
==خاندان== | ==خاندان== | ||
آل نما از جمله خاندان هاى بزرگ حله است. نسبت این خاندان به قبيله ربيعه مى رسد لذا آنان را به ربعی نیز می گویند.<ref>مجمع الآداب في معجم الألقاب، عبد الرزاق بن احمد، ابن فوطى، | آل نما از جمله خاندان هاى بزرگ حله است. نسبت این خاندان به قبيله ربيعه مى رسد لذا آنان را به ربعی نیز می گویند.<ref>مجمع الآداب في معجم الألقاب، عبد الرزاق بن احمد، ابن فوطى، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۳۳</ref> | ||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
ابو ابراهیم (ابوجعفر) محمد بن جعفر بن محمد (هبةالله) ابن نما، ملقب به نجیب الدین از معروف‌ترین علمای [[خاندان ابن نما]] است. از جزئیات زندگی و تحصیل او آگاهی دقیقی در دست نیست. اما از آنجا که سن وی را در هنگام مرگ، ۸۰ سال بیان کرده‌اند<ref> امین، اعیان الشیعه، ج۹، ص۲۰۳.</ref>، احتمالاً در حدود سال ۵۶۵ق متولد شده است. اگر در متون فقهی، [[ابن نما]] به صورت مطلق بیاید، منظور محمد بن جعفر است که اندیشه‌هایش در میان فقها معروف است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/751173 پاک‌نیا تبریزی، «آشنایی با منابع معتبر شیعه مقتل مثیر الاحزان و منیز سبل الاشجان»، | ابو ابراهیم (ابوجعفر) محمد بن جعفر بن محمد (هبةالله) ابن نما، ملقب به نجیب الدین از معروف‌ترین علمای [[خاندان ابن نما]] است. از جزئیات زندگی و تحصیل او آگاهی دقیقی در دست نیست. اما از آنجا که سن وی را در هنگام مرگ، ۸۰ سال بیان کرده‌اند<ref> امین، اعیان الشیعه، ج۹، ص۲۰۳.</ref>، احتمالاً در حدود سال ۵۶۵ق متولد شده است. اگر در متون فقهی، [[ابن نما]] به صورت مطلق بیاید، منظور محمد بن جعفر است که اندیشه‌هایش در میان فقها معروف است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/751173 پاک‌نیا تبریزی، «آشنایی با منابع معتبر شیعه مقتل مثیر الاحزان و منیز سبل الاشجان»، ص۱۶۸.]</ref> | ||
===وفات=== | ===وفات=== | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==زندگی علمی== | ==زندگی علمی== | ||
===جایگاه=== | ===جایگاه=== | ||
دوره [[ابن ادریس]] و سپس شاگرد بلند آوازه اش، ابن نما دوره بازنگری در اجتهاد و برون رفت از | دوره [[ابن ادریس]] و سپس شاگرد بلند آوازه اش، ابن نما دوره بازنگری در اجتهاد و برون رفت از رکود و تقلید از آرای فقهی [[شیخ طوسی]] بود. یکی از مهم ترین منتقدین مکتب شیخ طوسی و تقلید از آن در این دوره نجيب الدين محمد بن جعفر بن هبه اللَّه بن نما بود که دو شاگردش [[علامه حلي]] (متوفای ۶۶۵ق) و [[أحمد بن طاوس حلي]] (متوفای ۶۷۳ ق) مشی استاد را پی گرفتند.<ref>تأريخ الفقه و تطوراته (المنتخب)، جمعى از بزرگان، بی‌تا، ص۳۸</ref> | ||
===استادان=== | ===استادان=== | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
* [[هبة الله بن حامد]]، | * [[هبة الله بن حامد]]، | ||
* [[برهان الدین محمد قزوینی]] | * [[برهان الدین محمد قزوینی]] | ||
* | * پدرش، جعفر بن هبة الله<ref> مجلسی، بحار الانوار، ج۱۰۷، ص۴۷، ۵۲؛ نوری، مستدرک الوسایل، ج۳، ص۴۷۷.</ref> . | ||
* '''شيخ كمال الدين ابو الحسن علي بن شرف الدين بن حماد ليثي واسطي'''؛ شیخ نجم الدین نیز از او نقل روایات می کند.<ref>امين، أعيان | * '''شيخ كمال الدين ابو الحسن علي بن شرف الدين بن حماد ليثي واسطي'''؛ شیخ نجم الدین نیز از او نقل روایات می کند.<ref>امين، أعيان الشيعة، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۲۲۶</ref> | ||
* شيخ شمس الدين فخّار بن معد موسوي؛ ابن نما از او اجازه نقل روایت دریافت کرده است.<ref>اعرجى، مناهل الضرب في أنساب العرب | * شيخ شمس الدين فخّار بن معد موسوي؛ ابن نما از او اجازه نقل روایت دریافت کرده است.<ref>اعرجى، مناهل الضرب في أنساب العرب ۱۴۱۹ق، ص۴۷۵</ref> | ||
===شاگردان=== | ===شاگردان=== | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
*[[یوسف بن علی حلی]]، | *[[یوسف بن علی حلی]]، | ||
*[[یحیی بن سعید حلی]] | *[[یحیی بن سعید حلی]] | ||
*فرزندش [[جعفر بن محمد بن نما حلی]] <ref> ابن طاووس، عبدالکریم، فرحه الغری، | *فرزندش [[جعفر بن محمد بن نما حلی]] <ref> ابن طاووس، عبدالکریم، فرحه الغری، ص۴۸؛ ابن فوطی، تلخیص...، ج۴، جزء۱، ص۳۳۲-۳۳۳؛ حرعاملی، وسائل الشیعه، ج۲، ص۳۱۰؛ مجلسی، بحار الانوار، ج۱۰۵، ص۴۴، ج۱۰۶، ص۲۱.</ref> | ||
===تألیفات=== | ===تألیفات=== | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
==تاسیس حوزه علمیه حله== | ==تاسیس حوزه علمیه حله== | ||
در سال ۶۳۶ق نجيب الدين بن نما، کلاس های درسی را که نزديك به مكان منسوب به [[امام زمان]] بود، تعمير كرد و جمعى از فقها را در آن سكنى داد. | در سال ۶۳۶ق نجيب الدين بن نما، کلاس های درسی را که نزديك به مكان منسوب به [[امام زمان]] بود، تعمير كرد و جمعى از فقها را در آن سكنى داد. از این زمان به تدریج حوزه علمیه [[حله]] اوج گرفت.<ref>صدر، تكملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۴، ص۴۲۴</ref> بسيارى از بزرگان عصر تجدید اجتهاد نیز از حله برخاسته‌اند. چون [[مغولان]] به سوی عراق یورش بردند، گروهى از اهل حله نزد '''هلاكو'''، فرمانده لشكريان مغول رفته و از او امان گرفتند، لذا جلسات بحث و تدريس [[كلام]] و [[فقه]] داير ماند.<ref>گرجى، تاريخ فقه و فقها،۱۴۲۱ق، ص۲۲۷</ref> | ||
==فرزندان== | ==فرزندان== | ||
*جعفر؛ لقبش نجم الدین است و فقیهی مبرز بود. مزار او در حله مقبره ای معروف است به مزار ابن نما.<ref>قمی، الكنى و الألقاب، | *جعفر؛ لقبش نجم الدین است و فقیهی مبرز بود. مزار او در حله مقبره ای معروف است به مزار ابن نما.<ref>قمی، الكنى و الألقاب، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۴۴۲</ref> | ||
*أحمد؛ او نزد پدر کسب علم کرد و اجازه نقل روایت گرفت. وی ملقب به نظام الدین | *أحمد؛ او نزد پدر کسب علم کرد و اجازه نقل روایت گرفت. وی ملقب به نظام الدین است.<ref>حر عاملی٬أمل الآمل في علماء جبل عامل، بی‌تا، ج۲، ص۲۴</ref> | ||
*ابو محمد اسماعیل؛ وی نیز از جمله فقهاء بود.<ref> | *ابو محمد اسماعیل؛ وی نیز از جمله فقهاء بود.<ref>سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ج۷، ص۳۲۹</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* | * ابن‌نما، جعفر بن محمد، مثیر الاحزان و منیر سبل الاشجان، قم، مدرسة الإمام المهدی، ۱۴۰۶ق. | ||
* | * ابن‌طاووس، عبدالکریم بن احمد، فرحه الغری، نجف، ۱۳۶۸ق. | ||
* | * ابن‌طاووس، علی بن موسی، الدروع الوافیه، نسخه عکسی موجود در کتابخانه مرکز. | ||
* | * ابن‌طاووس، فتح الابواب، به کوشش حامد خفّاف، بیروت، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م. | ||
* | * ابن‌فوطی، عبدالرزاق بن احمد، تلخیص مجمع الآداب، به‌کوشش احمد حسینی، قم، ۱۴۰۱ق. | ||
* امین، | * امین، محسن، اعیان الشیعه، بیروت، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م. | ||
* | * پاک‌نیای تبریزی، عبدالکریم، «آشنایی با منابع معتبر شیعه: مقتل مثیر الأحزان و منیر سبل الأشجان»، مجله مبلغان، دی و بهمن ۱۳۸۹، ش۱۳۶. | ||
* | * جمعى از بزرگان، تأريخ الفقه و تطوراته (المنتخب)، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا. | ||
* حر عاملی، | * حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، به‌کوشش احمد حسینی، بغداد، ۱۳۸۵ق. | ||
* سبحانى تبريزى، | * سبحانى تبريزى، جعفر، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، چاپ اول، ۱۴۱۸ق. | ||
* قمى، عباس، الكنى و الألقاب، تهران، | * قمى، عباس، الكنى و الألقاب، تهران، مكتبة الصدر، چاپ پنجم، ۱۳۶۸ش. | ||
* گرجى، | * گرجى، ابوالقاسم، تاريخ فقه و فقهاء، تهران، مؤسسه سمت، چاپ سوم، ۱۴۲۱ق. | ||
* مجلسی، | * مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م. | ||
* نوری، | * نوری، حسین، مستدرک الوسائل، تهران، ۱۳۲۱ق. | ||
* | * ابن‌فوطى، عبدالرزاق بن احمد، مجمع الآداب في معجم الألقاب، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، چاپ اول، ۱۴۱۶ق. | ||
* جمعى از بزرگان، تأريخ الفقه و تطوراته (المنتخب)، | * جمعى از بزرگان، تأريخ الفقه و تطوراته (المنتخب)، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا. | ||
* صدر، حسن، تكملة أمل الآمل، | * صدر، حسن، تكملة أمل الآمل، بيروت، دار المورخ العربي، چاپ اول، ۱۴۲۹ق. | ||
* اعرجى، جعفر بن محمد، مناهل الضرب في أنساب العرب، | * اعرجى، جعفر بن محمد، مناهل الضرب في أنساب العرب، قم، كتابخانه عمومى حضرت آيت‌الله العظمى مرعشى نجفى، چاپ اول، ۱۴۱۹ق. | ||
* حر عاملى، محمد بن حسن، أمل الآمل في علماء جبل عامل، بغداد، مكتبة الأندلس، | * حر عاملى، محمد بن حسن، أمل الآمل في علماء جبل عامل، بغداد، مكتبة الأندلس، چاپ اول، بی‌تا. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۵۱
برای دیگر کاربردها ابن نما حلی را ببینید.
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | محمد بن جعفر بن نما |
| لقب | نجیب الدین |
| نسب | خاندان ابن نما |
| تاریخ تولد | حدوداً ۵۶۵ق |
| تاریخ وفات | ذیحجه ۶۴۵ق/۱۲۴۸م |
| محل دفن | کربلا |
| شهر وفات | حلّه |
| خویشاوندان سرشناس | جعفر بن محمد بن نما حلی |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | علی بن سعید راوندی، ابن ادریس حلی، محمد بن جعفر مشهدی، برهان الدین محمد قزوینی و پدرش |
| شاگردان | سید بن طاووس، عبدالکریم بن احمد ابن طاووس، ابن علقمی، محقق حلی، یوسف بن علی حلی، یحیی بن سعید حلی |
محمد بن جعفر بن نَما (متولد حدوداً ۵۶۵ق) استاد محقق حلی و از معروف‌ترین علمای خاندان ابن نما. وی نزد اساتیدی چون ابن ادریس حلی، برهان الدین محمد قزوینی و جعفربن نما علم‌آموزی کرد. سید بن طاووس، عبدالکریم بن احمد ابن طاووس، ابن علقمی وزیر، محقق حلی، یوسف بن علی حلی از شاگردان وی محسوب می‌شوند.
خاندان
آل نما از جمله خاندان هاى بزرگ حله است. نسبت این خاندان به قبيله ربيعه مى رسد لذا آنان را به ربعی نیز می گویند.[۱]
زندگی‌نامه
ابو ابراهیم (ابوجعفر) محمد بن جعفر بن محمد (هبةالله) ابن نما، ملقب به نجیب الدین از معروف‌ترین علمای خاندان ابن نما است. از جزئیات زندگی و تحصیل او آگاهی دقیقی در دست نیست. اما از آنجا که سن وی را در هنگام مرگ، ۸۰ سال بیان کرده‌اند[۲]، احتمالاً در حدود سال ۵۶۵ق متولد شده است. اگر در متون فقهی، ابن نما به صورت مطلق بیاید، منظور محمد بن جعفر است که اندیشه‌هایش در میان فقها معروف است.[۳]
وفات
ابن نما در ذیحجه سال ۶۴۵ق در حلّه درگذشت و در کربلا به‌خاک سپرده شد.[۴] برخی نیز درگذشت و دفن او را در نجف ذکر کرده‌اند.[۵]
زندگی علمی
جایگاه
دوره ابن ادریس و سپس شاگرد بلند آوازه اش، ابن نما دوره بازنگری در اجتهاد و برون رفت از رکود و تقلید از آرای فقهی شیخ طوسی بود. یکی از مهم ترین منتقدین مکتب شیخ طوسی و تقلید از آن در این دوره نجيب الدين محمد بن جعفر بن هبه اللَّه بن نما بود که دو شاگردش علامه حلي (متوفای ۶۶۵ق) و أحمد بن طاوس حلي (متوفای ۶۷۳ ق) مشی استاد را پی گرفتند.[۶]
استادان
بر اساس اسناد برخی روایات، وی از بزرگان زیر بهره برده است:
- ابوالفرج علی بن سعید راوندی[۷]،
- ابن ادریس حلی[۸]،
- محمد بن جعفر مشهدی [۹]، عبدالرؤساء
- هبة الله بن حامد،
- برهان الدین محمد قزوینی
- پدرش، جعفر بن هبة الله[۱۰] .
- شيخ كمال الدين ابو الحسن علي بن شرف الدين بن حماد ليثي واسطي؛ شیخ نجم الدین نیز از او نقل روایات می کند.[۱۱]
- شيخ شمس الدين فخّار بن معد موسوي؛ ابن نما از او اجازه نقل روایت دریافت کرده است.[۱۲]
شاگردان
- سید بن طاووس؛ به گفته خود از نجیب الدین اجازه روایت داشته و نزد او فقه آموخته است.[۱۳]
- عبدالکریم بن احمد ابن طاووس،
- ابن علقمی وزیر،
- محقق حلی،
- یوسف بن علی حلی،
- یحیی بن سعید حلی
- فرزندش جعفر بن محمد بن نما حلی [۱۴]
تألیفات
گرچه در منابع گفته شده که وی دارای تألیفاتی بوده است[۱۵]، اما نه خود آن تألیفات در دسترس است و نه حتی نام آنها.
تاسیس حوزه علمیه حله
در سال ۶۳۶ق نجيب الدين بن نما، کلاس های درسی را که نزديك به مكان منسوب به امام زمان بود، تعمير كرد و جمعى از فقها را در آن سكنى داد. از این زمان به تدریج حوزه علمیه حله اوج گرفت.[۱۶] بسيارى از بزرگان عصر تجدید اجتهاد نیز از حله برخاسته‌اند. چون مغولان به سوی عراق یورش بردند، گروهى از اهل حله نزد هلاكو، فرمانده لشكريان مغول رفته و از او امان گرفتند، لذا جلسات بحث و تدريس كلام و فقه داير ماند.[۱۷]
فرزندان
- جعفر؛ لقبش نجم الدین است و فقیهی مبرز بود. مزار او در حله مقبره ای معروف است به مزار ابن نما.[۱۸]
- أحمد؛ او نزد پدر کسب علم کرد و اجازه نقل روایت گرفت. وی ملقب به نظام الدین است.[۱۹]
- ابو محمد اسماعیل؛ وی نیز از جمله فقهاء بود.[۲۰]
پانویس
الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود
منابع
- ابن‌نما، جعفر بن محمد، مثیر الاحزان و منیر سبل الاشجان، قم، مدرسة الإمام المهدی، ۱۴۰۶ق.
- ابن‌طاووس، عبدالکریم بن احمد، فرحه الغری، نجف، ۱۳۶۸ق.
- ابن‌طاووس، علی بن موسی، الدروع الوافیه، نسخه عکسی موجود در کتابخانه مرکز.
- ابن‌طاووس، فتح الابواب، به کوشش حامد خفّاف، بیروت، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.
- ابن‌فوطی، عبدالرزاق بن احمد، تلخیص مجمع الآداب، به‌کوشش احمد حسینی، قم، ۱۴۰۱ق.
- امین، محسن، اعیان الشیعه، بیروت، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
- پاک‌نیای تبریزی، عبدالکریم، «آشنایی با منابع معتبر شیعه: مقتل مثیر الأحزان و منیر سبل الأشجان»، مجله مبلغان، دی و بهمن ۱۳۸۹، ش۱۳۶.
- جمعى از بزرگان، تأريخ الفقه و تطوراته (المنتخب)، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا.
- حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، به‌کوشش احمد حسینی، بغداد، ۱۳۸۵ق.
- سبحانى تبريزى، جعفر، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
- قمى، عباس، الكنى و الألقاب، تهران، مكتبة الصدر، چاپ پنجم، ۱۳۶۸ش.
- گرجى، ابوالقاسم، تاريخ فقه و فقهاء، تهران، مؤسسه سمت، چاپ سوم، ۱۴۲۱ق.
- مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
- نوری، حسین، مستدرک الوسائل، تهران، ۱۳۲۱ق.
- ابن‌فوطى، عبدالرزاق بن احمد، مجمع الآداب في معجم الألقاب، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، چاپ اول، ۱۴۱۶ق.
- جمعى از بزرگان، تأريخ الفقه و تطوراته (المنتخب)، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا.
- صدر، حسن، تكملة أمل الآمل، بيروت، دار المورخ العربي، چاپ اول، ۱۴۲۹ق.
- اعرجى، جعفر بن محمد، مناهل الضرب في أنساب العرب، قم، كتابخانه عمومى حضرت آيت‌الله العظمى مرعشى نجفى، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.
- حر عاملى، محمد بن حسن، أمل الآمل في علماء جبل عامل، بغداد، مكتبة الأندلس، چاپ اول، بی‌تا.
پیوند به بیرون
- منبع مقاله: دایرة المعارف بزرگ اسلامی
- ↑ مجمع الآداب في معجم الألقاب، عبد الرزاق بن احمد، ابن فوطى، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۳۳
- ↑ امین، اعیان الشیعه، ج۹، ص۲۰۳.
- ↑ پاک‌نیا تبریزی، «آشنایی با منابع معتبر شیعه مقتل مثیر الاحزان و منیز سبل الاشجان»، ص۱۶۸.
- ↑ حرعاملی، وسایل الشیعه، ج۲، ص۳۱۰.
- ↑ ابن نما، مثیر الاحزان، مقدمه طریحی، ۱۴۰۶ق، ص۹-۱۰.
- ↑ تأريخ الفقه و تطوراته (المنتخب)، جمعى از بزرگان، بی‌تا، ص۳۸
- ↑ ابن طاووس، فتح الابواب، ص۱۳۱، ۱۳۴.
- ↑ ابن طاووس، عبدالکریم، ص۴۸، ۷۲، ۸۷.
- ↑ ابن طاووس، الدروع الواقیه، ص۱۱۲
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، ج۱۰۷، ص۴۷، ۵۲؛ نوری، مستدرک الوسایل، ج۳، ص۴۷۷.
- ↑ امين، أعيان الشيعة، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۲۲۶
- ↑ اعرجى، مناهل الضرب في أنساب العرب ۱۴۱۹ق، ص۴۷۵
- ↑ ابن طاووس، الدروع الواقیه، ص۷۵.
- ↑ ابن طاووس، عبدالکریم، فرحه الغری، ص۴۸؛ ابن فوطی، تلخیص...، ج۴، جزء۱، ص۳۳۲-۳۳۳؛ حرعاملی، وسائل الشیعه، ج۲، ص۳۱۰؛ مجلسی، بحار الانوار، ج۱۰۵، ص۴۴، ج۱۰۶، ص۲۱.
- ↑ حرعاملی، وسائل الشیعه، ج۲، ص۳۱۰.
- ↑ صدر، تكملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۴، ص۴۲۴
- ↑ گرجى، تاريخ فقه و فقها،۱۴۲۱ق، ص۲۲۷
- ↑ قمی، الكنى و الألقاب، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۴۴۲
- ↑ حر عاملی٬أمل الآمل في علماء جبل عامل، بی‌تا، ج۲، ص۲۴
- ↑ سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ج۷، ص۳۲۹