پرش به محتوا

اسماء دختر عمیس: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۳۰: خط ۳۰:
اسما از نخستین مسلمانان بود او به همراه همسرش جعفر به حبشه و مدینه مهاجرت کرد. او احادیثی از پیامبر(ص) نقل کرده است. اسما مادر [[عبدالله بن جعفر]] و [[محمد بن ابی‌بکر]]، کارگزار امام علی(ع) در مصر بود.
اسما از نخستین مسلمانان بود او به همراه همسرش جعفر به حبشه و مدینه مهاجرت کرد. او احادیثی از پیامبر(ص) نقل کرده است. اسما مادر [[عبدالله بن جعفر]] و [[محمد بن ابی‌بکر]]، کارگزار امام علی(ع) در مصر بود.
== زندگی‌نامه ==
== زندگی‌نامه ==
اسما دختر عمیس بن معد بود. پدرش از قبیله [[قبیله خثعم
اسما دختر عُمَیس بن مَعَد بود. پدرش از قبیله [[قبیله خثعم
|بنی‌خثعم]] و مادرش هند دختر عون بود.<ref> ابن‌کلبی، نسب معد والیمن الکبیر، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۳۵۶-۳۵۸.</ref> سلمی بن عمیس همسر [[حمزة بن عبدالمطلب]] خواهر و [[میمونه دختر حارث بن حزن|میمونه همسر پیامبر(ص)]] خواهر مادری اسماء بودند.<ref> ابن‌کلبی، نسب معد والیمن الکبیر، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۳۵۸-۳۵۹.</ref>
|بنی‌خثعم]] و مادرش هند دختر عون بود.<ref> ابن‌کلبی، نسب معد والیمن الکبیر، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۳۵۶-۳۵۸.</ref> سلمی بن عمیس همسر [[حمزة بن عبدالمطلب]] خواهر و [[میمونه دختر حارث بن حزن|میمونه همسر پیامبر(ص)]] خواهر مادری اسماء بودند.<ref> ابن‌کلبی، نسب معد والیمن الکبیر، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۳۵۸-۳۵۹.</ref>


اسماء با [[جعفر بن ابی‌طالب]] برادر امام علی(ع) ازدواج کرد. او جزو نخستین مسلمانان بود و قبل از ورود [[پیامبر(ص)]] به [[خانه ارقم بن ابی‌ارقم|خانه ارقم]] اسلام آورد.<ref> ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۹.</ref> اسماء در [[سال ۵ بعثت|سال پنجم بعثت]]<ref> مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۱۶.</ref> همراه همسرش جعفر به [[حبشه]] هجرت کرد<ref> ابن‌هشام، السیرة النبویة، دارالمعرفه، ج۱، ص۳۲۳.</ref> و در [[سال ۷ هجری قمری|سال هفتم قمری]]، به [[مدینه]] مهاجرت کرد.<ref> ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۴۲.</ref> پس از آنکه در سال ۸ قمری جعفر در [[جنگ موته]] شهید شد،<ref> ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۹.</ref> اسماء به همسری [[ابوبکر]] درآمد و پس از درگذشت ابوبکر، همسر [[امام علی(ع)]] شد.<ref> ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۷۸۴-۱۷۸۵.</ref>
اسماء با [[جعفر بن ابی‌طالب]] برادر امام علی(ع) ازدواج کرد. او جزو نخستین مسلمانان بود و قبل از ورود [[پیامبر(ص)]] به [[خانه ارقم بن ابی‌ارقم|خانه ارقم]] اسلام آورد.<ref> ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۹.</ref> اسماء در [[سال ۵ بعثت|سال پنجم بعثت]]<ref> مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۱۶.</ref> همراه همسرش جعفر به [[حبشه]] هجرت کرد<ref> ابن‌هشام، السیرة النبویة، دارالمعرفه، ج۱، ص۳۲۳.</ref> و در [[سال ۷ هجری قمری|سال هفتم قمری]]، به [[مدینه]] مهاجرت کرد.<ref> ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۴۲.</ref> پس از آنکه در سال ۸ قمری جعفر در [[جنگ موته]] شهید شد،<ref> ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۹.</ref> اسماء به همسری [[ابوبکر]] درآمد و پس از درگذشت ابوبکر، همسر [[امام علی(ع)]] شد.<ref> ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۷۸۴-۱۷۸۵.</ref>


در روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، اسماء از زنان بهشتی شمرده شده است.<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۳۶۳.</ref>  
در روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، اسماء از زنان بهشتی شمرده شده است.<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۳۶۳.</ref>
 
==همکاری در غسل جنازه فاطمه(س) ==
==همکاری در غسل جنازه فاطمه(س) ==
اسماء بنا بر وصیت فاطمه(س) به کمک علی بن ابی‌طالب(ع)، جنازه [[حضرت فاطمه(س)]] را غسل داد.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۴۰۵.</ref> برپایه حدیثی که منابع روایی شیعه نقل شده اسماء نخستین تابوت را در اسلام برای حضرت فاطمه(س) ساخت. هنگامی که فاطمه در بستر بیماری بود از اسماء خواست زمانی که از دنیا رفت جنازه او را روی تابوتی که بدنش نمایان باشد قرار ندهد، ازاین‌رو اسما تابوتی را که در حبشه دیده بود برای او ساخت و فاطمه با دیدن آن خوشحال شد.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۵۰۳.</ref> همچنین بنا بر روایتی او در ساعات پایانی عمر حضرت فاطمه در کنار بستر وی بوده است و آن لحظات و نیز چگونگی مواجهه [[حسنین(ع)]] و حضرت علی(ع) با جنازه فاطمه را گزارش کرده است.<ref> اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۵۰۰-۵۰۱.</ref>
اسماء بنا بر وصیت فاطمه(س) به کمک علی بن ابی‌طالب(ع)، جنازه [[حضرت فاطمه(س)]] را غسل داد.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۴۰۵.</ref> برپایه حدیثی که منابع روایی شیعه نقل شده اسماء نخستین تابوت را در اسلام برای حضرت فاطمه(س) ساخت. هنگامی که فاطمه در بستر بیماری بود از اسماء خواست زمانی که از دنیا رفت جنازه او را روی تابوتی که بدنش نمایان باشد قرار ندهد، ازاین‌رو اسما تابوتی را که در حبشه دیده بود برای او ساخت و فاطمه با دیدن آن خوشحال شد.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۵۰۳.</ref> همچنین بنا بر روایتی او در ساعات پایانی عمر حضرت فاطمه در کنار بستر وی بوده است و آن لحظات و نیز چگونگی مواجهه [[حسنین(ع)]] و حضرت علی(ع) با جنازه فاطمه را گزارش کرده است.<ref> اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۵۰۰-۵۰۱.</ref>
۱۷٬۴۸۷

ویرایش