۱۷٬۱۹۲
ویرایش
اسماء دختر عمیس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←همکاری در غسل جنازه فاطمه(س)
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، اسماء از زنان بهشتی شمرده شده است.<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۳۶۳.</ref> | در روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، اسماء از زنان بهشتی شمرده شده است.<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۳۶۳.</ref> | ||
==همکاری در غسل جنازه فاطمه(س) == | ==همکاری در غسل جنازه فاطمه(س) == | ||
اسماء بنا به وصیت فاطمه(س) به کمک علی بن ابی‌طالب(ع)، جنازه [[حضرت فاطمه(س)]] را غسل داد<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۴۰۵.</ref> بر پایه برخی روایات اسما در مراسم [[ازدواج علی(ع) و فاطمه(س)|ازدواج امام علی(ع) با حضرت فاطمه(س)]] نیز حاضر بود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به گنجی شافعی، کفایة الطالب، دار احیاء تراث اهل البیت، ص۳۰۶؛ اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۳۶۵-۳۶۶.</ref> اما به گفته [[علی بن عیسی اربلی]] متکلم شیعه در این روایات میان [[اسماء بنت یزید انصاری]] و اسما بنت عمیس خلط شده است چرا که ازدواج فاطمه در سال ۲ یا ۳ قمری بوده و اسماء بنت عمیس تا سال ۷ قمری در [[حبشه]] بوده است.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۳۷۳.</ref> همچنین اربلی احتمال داده که این خلط میان اسماء و سلمی بنت عمیس همسر حمزه رخ داده باشد.<ref> اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۳۶۶-۳۶۷.</ref> | اسماء بنا به وصیت فاطمه(س) به کمک علی بن ابی‌طالب(ع)، جنازه [[حضرت فاطمه(س)]] را غسل داد<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۴۰۵.</ref> بر پایه برخی روایات اسما در مراسم [[ازدواج علی(ع) و فاطمه(س)|ازدواج امام علی(ع) با حضرت فاطمه(س)]] نیز حاضر بود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به گنجی شافعی، کفایة الطالب، دار احیاء تراث اهل البیت، ص۳۰۶؛ اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۳۶۵-۳۶۶.</ref> اما به گفته [[علی بن عیسی اربلی]] متکلم شیعه در ثبت این روایات میان [[اسماء بنت یزید انصاری]] و اسما بنت عمیس خلط شده است چرا که ازدواج فاطمه در سال ۲ یا ۳ قمری بوده و اسماء بنت عمیس تا سال ۷ قمری در [[حبشه]] بوده است.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۳۷۳.</ref> همچنین اربلی احتمال داده که این خلط میان اسماء و سلمی بنت عمیس همسر حمزه رخ داده باشد.<ref> اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۳۶۶-۳۶۷.</ref> | ||
برپایه حدیثی که منابع روایی شیعه نقل شده اسماء نخستین تابوت را در اسلام برای حضرت فاطمه(س) ساخت. هنگامی که فاطمه در بستر بیماری بود از اسماء خواست زمانی که از دنیا رفت جنازه او را روی تابوتی که بدنش نمایان باشد قرار ندهد، ازاین‌رو اسما تابوتی را که در حبشه دیده بود برای او ساخت و فاطمه با دیدن آن خوشحال شد.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۵۰۳.</ref> | برپایه حدیثی که منابع روایی شیعه نقل شده اسماء نخستین تابوت را در اسلام برای حضرت فاطمه(س) ساخت. هنگامی که فاطمه در بستر بیماری بود از اسماء خواست زمانی که از دنیا رفت جنازه او را روی تابوتی که بدنش نمایان باشد قرار ندهد، ازاین‌رو اسما تابوتی را که در حبشه دیده بود برای او ساخت و فاطمه با دیدن آن خوشحال شد.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۵۰۳.</ref> | ||
همچنین اسماء به هنگام بیماری که منجر به رحلت [[پیامبر(ص)]] شد بر بالین او حاضر بود.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۵۴۵.</ref> | همچنین اسماء به هنگام بیماری که منجر به رحلت [[پیامبر(ص)]] شد بر بالین او حاضر بود.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۵۴۵.</ref> | ||
== نقل حدیث == | == نقل حدیث == | ||
اسماء احادیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] روایت کرده است<ref>حمیدی، المسند، ۱۹۹۶م، ج۱، ص۳۲۸؛ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۶۶.</ref> و از وی فرزندش [[عبدالله بن جعفر]]، [[سعید بن مسیب]] و [[عروة بن زبیر]] و دیگران روایت کرده‌اند.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۵۱۹.</ref> همچنین [[فاطمه دختر حضرت علی(ع)]]، [[حدیث منزلت]]<ref> ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۰۹۷.</ref> و [[حدیث رد الشمس|رد الشمس]]<ref> حرعاملی، اثبات الهداة، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۴۱۴.</ref> را از وی روایت کرده است. | اسماء احادیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] روایت کرده است<ref>حمیدی، المسند، ۱۹۹۶م، ج۱، ص۳۲۸؛ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۶۶.</ref> و از وی فرزندش [[عبدالله بن جعفر]]، [[سعید بن مسیب]] و [[عروة بن زبیر]] و دیگران روایت کرده‌اند.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۵۱۹.</ref> همچنین [[فاطمه دختر حضرت علی(ع)]]، [[حدیث منزلت]]<ref> ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۰۹۷.</ref> و [[حدیث رد الشمس|رد الشمس]]<ref> حرعاملی، اثبات الهداة، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۴۱۴.</ref> را از وی روایت کرده است. | ||