آیه: تفاوت میان نسخهها
اصلاح پانویس
(اصلاح پانویس) |
(اصلاح پانویس) |
||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
== تناسب آیات == | == تناسب آیات == | ||
مناسبت میان دستهای از آیات یک سوره یا به معنای وحدت سیاق است که مورد توافق مفسران است، و یا مقصود مناسبت میان مجموع آیات یک سوره است که هدف یا اهداف متعدّدی را تعقیب میکند و پس از رسیدن به آن، سوره به پایان میرسد. کوتاهی و بلندی سورهها نیز به این سبب برمی گردد.<ref>التمهید، ج۵، ص۲۳۹</ref> | مناسبت میان دستهای از آیات یک سوره یا به معنای وحدت سیاق است که مورد توافق مفسران است، و یا مقصود مناسبت میان مجموع آیات یک سوره است که هدف یا اهداف متعدّدی را تعقیب میکند و پس از رسیدن به آن، سوره به پایان میرسد. کوتاهی و بلندی سورهها نیز به این سبب برمی گردد.<ref>معرفت، التمهید، ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۲۳۹</ref> | ||
آن دسته از قرآن پژوهان که ترتیب آیات را توقیفی میدانند بر لزوم کشف این مناسبت تأکید میکنند. از میان همه مفسران مسلمان، آنکه بیشترین توجه را به ربط و مناسبت آیات و سورهها داشته است، [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] (د ۵۴۸ق /۱۱۵۳م) است که در آغاز هر سوره، ربط و مناسبت آن را با سوره قبلی بیان داشته است و در طی تفسیر هر آیه ذیل عنوان «النظم» به شرح پیوند معنوی آن با آیات قبل و بعد پرداخته است. از دیگر مفسرانی که بیش و کم به این امر توجهی کردهاند، از [[زمخشری]] در [[الکشّاف]]، [[فخررازی]] در [[التفسیر الکبیر]]، [[آلوسی]] در [[روح المعانی]]، [[محمد رشید رضا|محمّدرشیدرضا]] در [[تفسیر المنار]] و [[شیخ محمود شلتوت]] در [[تفسیر القرآن الکریم]] میتوان نام برد. | آن دسته از قرآن پژوهان که ترتیب آیات را توقیفی میدانند بر لزوم کشف این مناسبت تأکید میکنند. از میان همه مفسران مسلمان، آنکه بیشترین توجه را به ربط و مناسبت آیات و سورهها داشته است، [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] (د ۵۴۸ق /۱۱۵۳م) است که در آغاز هر سوره، ربط و مناسبت آن را با سوره قبلی بیان داشته است و در طی تفسیر هر آیه ذیل عنوان «النظم» به شرح پیوند معنوی آن با آیات قبل و بعد پرداخته است. از دیگر مفسرانی که بیش و کم به این امر توجهی کردهاند، از [[زمخشری]] در [[الکشّاف]]، [[فخررازی]] در [[التفسیر الکبیر]]، [[آلوسی]] در [[روح المعانی]]، [[محمد رشید رضا|محمّدرشیدرضا]] در [[تفسیر المنار]] و [[شیخ محمود شلتوت]] در [[تفسیر القرآن الکریم]] میتوان نام برد. | ||
برخی دیگر از مفسّران، با آن که معتقد به وجود تناسب میان آیاتند، میگویند: | برخی دیگر از مفسّران، با آن که معتقد به وجود تناسب میان آیاتند، میگویند: | ||
::قرآن کتابی فنّی و درسی نیست تا دارای فصول و نظام تألیفی خاصّی باشد؛ شناخت مناسبت آیات خوب است؛ امّا این مناسبت باید براساس ارتباط میان اجزایی باشد که اوّل و آخرش به هم ربط دارد؛ بنابراین نباید ربطهای نادرستی را به کلام خدا نسبت داد.<ref> | ::قرآن کتابی فنّی و درسی نیست تا دارای فصول و نظام تألیفی خاصّی باشد؛ شناخت مناسبت آیات خوب است؛ امّا این مناسبت باید براساس ارتباط میان اجزایی باشد که اوّل و آخرش به هم ربط دارد؛ بنابراین نباید ربطهای نادرستی را به کلام خدا نسبت داد.<ref>سیوطی، الاتقان، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۲۳۴</ref> به گفته [[علامه طباطبایی]]، چه بسا ممکن است چند آیه به صورت جملهای معترضه که بیان گر مطلب دیگری باشد، میان دو آیه هم سیاق فاصله شوند؛ بنابراین نیازی به تکلّف و زحمت برای یافتن ارتباط و تناسب آیات نیست و دلیلی بر لزوم این تناسب وجود ندارد، مگر در سوره هایی که یک جا نازل شده، یا آیاتی که ارتباطشان روشن است.<ref>طباطبایی، المیزان،۱۳۹۳ق، ج۴، ص۳۵۹</ref> | ||
== معنای دیگر آیه == | == معنای دیگر آیه == |