دعائم الاسلام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
←محتوا
(←محتوا) |
(←محتوا) |
||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
شیوۀ غالب بر این کتاب، شیوۀ روایی است و مؤلف در همۀ موضوعات با استناد به [[حدیث|روایات]] دیدگاه خود را مطرح می‌کند. | شیوۀ غالب بر این کتاب، شیوۀ روایی است و مؤلف در همۀ موضوعات با استناد به [[حدیث|روایات]] دیدگاه خود را مطرح می‌کند. | ||
* نخستین مطلب کتاب روایتی درباره ایمان از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] است: | * نخستین مطلب کتاب روایتی درباره ایمان از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] است: «الایمان قولٌ باللسان و تصدیق بالجَنان و عمل بالارکان»ایمان اقرار با زبان و تصدیق با قلب و عمل کردن با اعضا به دستورات دین است. <ref> ابن حیون، دعائم الاسلام،۱۳۸۳ق، ۱۹۶۳م، ج۱، ص۳. | ||
</ref>نعمانی افزوده که این روایت هم رد نظریه [[مرجئه]] است که ایمان فقط قول است بدون عمل و هم رد نظریه گروهی از [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] است که ایمان قول و عمل است. <ref>ابن حیون، دعائم الاسلام، ۱۹۶۳م، ۱۳۸۳ق، ج۱، بخش ۲، ص۳.</ref>آخرین روایت کتاب در کتاب آداب القضاة از امام صادق(ع) است: | </ref>نعمانی افزوده که این روایت هم رد نظریه [[مرجئه]] است که ایمان فقط قول است بدون عمل و هم رد نظریه گروهی از [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] است که ایمان قول و عمل است. <ref>ابن حیون، دعائم الاسلام، ۱۹۶۳م، ۱۳۸۳ق، ج۱، بخش ۲، ص۳.</ref>آخرین روایت کتاب در کتاب آداب القضاة از امام صادق(ع) است: «الامام العادل لا ترد دعوة و المظلوم لا ترد له دعوة و من قواصم الظهر سلطان جایر یعصی الله و انت تطیعه» <ref>ابن حیون، دعائم الاسلام، ۱۹۶۳م، ۱۳۸۳ق، ج۲، ص۵۴۱.</ref> | ||
= ترجمه = | = ترجمه = | ||