نوح (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

حضرت نوح بعد از [[حضرت آدم]]، [[شیث]] و [[ادریس]]، چهارمین پیامبر دانسته شده است.<ref>بیومی مهران، بررسی تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۳؛ النجار، قصص الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۳۰.</ref> وی همچنین بر اساس آنچه در آیه هفتم [[سوره احزاب]] و [[آیه]] ۱۳ [[سوره شوری]] آمده، اولین پیامبر [[اولوالعزم]] می‌باشد. بسیاری از مفسران معتقدند که پنج پیامبر مذکور {{یاد|نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و محمد(ص)}}در این دو آیه، مقام رفیعی دارند؛ چرا که آنان پیامبران اولوالعزم، صاحب [[شریعت]] و کتاب هستند.<ref>ماتریدی، تأویلات أهل السنة، ۱۴۲۶ق، ج۸، ص۳۵۹؛ ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۱۰؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج‌ ۱۶، ص۲۷۸؛ صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج‌ ۲۴، ص۴۶.</ref>  

در مورد زمان مبعوث شدن نوح نیز اختلاف است.<ref>رک: جدول بخش عمر.</ref>بنابر آیات قرآن کریم، نوح(ع) در طول مدت پیامبری خود قبل از [[طوفان نوح|طوفان]]، قوم خود را به پرستش خدای یکتا دعوت می‌کرد.<ref>سوره نوح، آیه ۵-۱۰.</ref> بر اساس آیه ۲۳ [[سوره نوح]]، قوم نوح، [[بت‌|بت‌هایی]] با نام‌های «ود»، «سواع»، «یغوث»، «یعوق» و «نسر» را می‌پرستیدند.<ref>سوره نوح، آیه ۲۳.</ref> نوح برای هدایت قومش تلاش زیادی کرد اما در نهایت تعداد کمی به او ایمان آوردند.<ref>سوره نوح، آیه ۵-۱۵.</ref>

[[علامه طباطبایی]] در تفسیر آیات ۱۹ تا ۳۵ [[سوره هود]] با بیان برخی از انذارهای حضرت نوح(مانند انذار از شرک و [[بت‌پرستی]]) و همچنین دلایل مشرکان برای رد دعوت او (مانند بشر بودن پیامبر مانند آنها، اتهام دروغگویی به پیامبر) و پاسخ‌های او (عدم دریافت مال و پول در ازاء هدایت و پیامبری)، به مشابهت و همانندی انذارها و احتجاجات نوح(ع) با قوم خود، با انذارها و احتجاجات پیغمبر اسلام(ص) با مشرکین زمان خود اشاره کرده است. او معتقد است چون حجت‌ها و انذارهای این دو پیامبر یکی بود، خداوند در قرآن کریم داستان پیامبر و اتهاماتی که مشرکان مکه به او می‌زدند را عطف به داستان حضرت نوح مطرح کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۰، ص۲۱۰-۲۱۹.</ref> این مشابهت و همانندی را مفسران و پژوهشگران دیگر نیز تایید کرده‌اند.<ref>بیومی مهران، بررسی تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۹-۱۶.</ref>