پرش به محتوا

عبدالله بن‌ ابی‌یعفور: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pourrezaei
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pourrezaei
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
==عبدالله و امام صادق (ع)==
==عبدالله و امام صادق (ع)==


از زندگی ابن ابی یعفور اطلاع چندانی در دست نیست . [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی ]] <ref>ص۲۱۳</ref> وی را شیعه‌ای بزگوار و و دارای قدر و ارزش نزد امام صادق (ع ) معرفی نموده است . [[شیخ طوسی|طوسی ]] <ref>رجال، ص۲۲۳، ۲۶۱</ref> در دو جا با عنوان عبدالله ابن ابی یعفور عبدی و عبدالله بن ابی یعفور کوفی به عنوان صحابی [[امام صادق(ع)|امام صادق (ع )]] از وی یاد کرده است . به گفته نجاشی <ref>ص ۲۱۳</ref> او در [[مسجد کوفه]] قاری بود و کتابی داشت که عده‌ای از [[امامیه]]، از جمله [[ثابت بن شریح ]] آن را از وی روایت کرده‌اند.
از زندگی ابن ابی یعفور اطلاع چندانی در دست نیست . [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی ]] <ref>ص۲۱۳</ref> وی را شیعه‌ای بزرگوار و و دارای قدر و ارزش نزد امام صادق (ع ) معرفی نموده است . [[شیخ طوسی|طوسی ]] <ref>رجال، ص۲۲۳، ۲۶۱</ref> در دو جا با عنوان عبدالله ابن ابی یعفور عبدی و عبدالله بن ابی یعفور کوفی به عنوان صحابی [[امام صادق(ع)|امام صادق (ع)]] از وی یاد کرده است . به گفته نجاشی <ref>ص ۲۱۳</ref> او در [[مسجد کوفه]] قاری بود و کتابی داشت که عده‌ای از [[امامیه]]، از جمله [[ثابت بن شریح ]] آن را از وی روایت کرده‌اند.


همچنین از وی با عنوان «ثقه ثقه» یاد کرده <ref>ص ۲۱۳</ref> و [[محدث نوری|نوری]] <ref>ج۳،ص۶۱۵</ref> او را از [[فقه|فقهای]] معروف [[امامیه]] چون [[زرارة بن اعین|زراره ]] و امثال او دانسته است .
همچنین از وی با عنوان «ثقه ثقه» یاد کرده <ref>ص ۲۱۳</ref> و [[محدث نوری|نوری]] <ref>ج۳،ص۶۱۵</ref> او را از [[فقه|فقهای]] معروف [[امامیه]] چون [[زرارة بن اعین|زراره ]] و امثال او دانسته است .


[[شیخ طوسی|طوسی ]] <ref> اختیار، ۴۲۷</ref> نقل می‌کند که در [[کوفه]] او را از اصحاب دارای تقوا و [[اجتهاد]] به شمار می‌آورده‌اند. همو به چند طریق مختلف از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق (ع )]] روایت نموده که در اطاعت از امام کسی چون ابن ابی یعفور نبوده است <ref>اختیار، ۲۵۰</ref> و نیز روایتی دیگر از امام صادق (ع ) نقل کرده که «کسی آنچه را [[خدا]] در مورد ما [[واجب ]] کرده، ادا نکرد مگر عبدالله بن ابی یعفور» <ref>اختیار، ص۲۴۹</ref> و نیز به گفته همو، [[ابوحمزه معقل عجلی ]] از ابن ابی یعفور نقل کرده است که او به امام صادق عرض نمود که اگر اناری را نصف کنی و بگویی این نیمه [[حرام ]] و آن نیمه [[حلال ]] است، گواهی می‌دهم که آنچه را تو حلال دانستی حلال است و آنچه را [[حرام ]] دانستی، حرام . <ref>اختیار، ص۲۴۹</ref>
[[شیخ طوسی|طوسی ]] <ref> اختیار، ۴۲۷</ref> نقل می‌کند که در [[کوفه]] او را از اصحاب دارای تقوا و [[اجتهاد]] به شمار می‌آورده‌اند. همو به چند طریق مختلف از امام صادق (ع) روایت نموده که در اطاعت از امام کسی چون ابن ابی یعفور نبوده است <ref>اختیار، ۲۵۰</ref> و نیز روایتی دیگر از امام صادق (ع) نقل کرده که «کسی آنچه را [[خدا]] در مورد ما [[واجب ]] کرده، ادا نکرد مگر عبدالله بن ابی یعفور» <ref>اختیار، ص۲۴۹</ref> و نیز به گفته همو، [[ابوحمزه معقل عجلی]] از ابن ابی یعفور نقل کرده است که او به امام صادق عرض نمود که اگر اناری را نصف کنی و بگویی این نیمه [[حرام ]] و آن نیمه [[حلال ]] است، گواهی می‌دهم که آنچه را تو حلال دانستی حلال است و آنچه را [[حرام ]] دانستی، حرام . <ref>اختیار، ص۲۴۹</ref>


==عبدالله جزو حواریون==
==عبدالله جزو حواریون==


در حدیث مشهور '''حواریون ''' <ref>مفید، ۶۱ -۶۲</ref> که امام کاظم (ع ) برجسته‌ترین اصحاب و حواریون [[پیامبر اسلام(ص)|پیامبر اسلام ]](ص) و [[ائمه (ع)|ائمه]](ع) را نام برده است، وی از حواریون [[امام باقر(ع)|امام باقر(ع )]] و امام صادق (ع ) به شمار آمده است .
در حدیث مشهور '''حواریون ''' <ref>مفید، ۶۱ -۶۲</ref> که امام کاظم (ع ) برجسته‌ترین اصحاب و حواریون [[پیامبر اسلام(ص)|پیامبر اسلام ]](ص) و [[ائمه (ع)|ائمه]](ع) را نام برده است، وی از حواریون [[امام باقر(ع)|امام باقر(ع)]] و امام صادق (ع) به شمار آمده است .


==مذهب عبدالله==
==مذهب عبدالله==
خط ۲۱: خط ۲۱:
از نظر مذهب گرچه به یقین وی [[شیعه]] بوده است، اما شرایط سیاسی موجود در زمان حیات او (دوره [[اموی]] و [[عباسی ]]) مانع از آن بود که وی تشیع خود را آشکار سازد. [[کلینی|کلینی ]] <ref>ج۷،ص۴۰۴</ref> از واقعه‌ای خبر داده که طی آن وی در پاسخ به ایراد [[ابویوسف قاضی ]]، از اقرار صریح به تشیع خود طفره رفته است . گفتنی است که ابو یوسف در همین واقعه از ابن ابو یعفور با عنوان «صدوق‌» ستایش کرده است، امّا با توجه به تاریخ وفات ابن ابی یعفور این امر محل تأمل است .
از نظر مذهب گرچه به یقین وی [[شیعه]] بوده است، اما شرایط سیاسی موجود در زمان حیات او (دوره [[اموی]] و [[عباسی ]]) مانع از آن بود که وی تشیع خود را آشکار سازد. [[کلینی|کلینی ]] <ref>ج۷،ص۴۰۴</ref> از واقعه‌ای خبر داده که طی آن وی در پاسخ به ایراد [[ابویوسف قاضی ]]، از اقرار صریح به تشیع خود طفره رفته است . گفتنی است که ابو یوسف در همین واقعه از ابن ابو یعفور با عنوان «صدوق‌» ستایش کرده است، امّا با توجه به تاریخ وفات ابن ابی یعفور این امر محل تأمل است .


[[شیخ طوسی|طوسی ]] <ref>اختیار، ۲۶۶</ref> از فرقه‌ای به نام یعفور یاد کرده و مشکور در تعلیقاتش بر کتاب المقالات و الفرق اشعری <ref>ص ۲۲۷</ref> احتمال داده است که این فرقه منتسب به ابن ابی یعفور است، اما چنین نیست و این فرقه که از [[غلات|غُلات ]] شیعه‌اند به محمد بن یعفور منسوبند. <ref>خوارزمی، ۵۰</ref>
[[شیخ طوسی|طوسی ]] <ref>اختیار، ۲۶۶</ref> از فرقه‌ای به نام یعفور یاد کرده و مشکور در تعلیقاتش بر کتاب المقالات و الفرق اشعری <ref>ص ۲۲۷</ref> احتمال داده که این فرقه منتسب به ابن ابی یعفور است، اما چنین نیست و این فرقه که از [[غلات|غُلات ]] شیعه‌اند به محمد بن یعفور منسوبند. <ref>خوارزمی، ۵۰</ref>


اشعری <ref>ص ۸۸</ref> ابن ابی یعفور را از دسته‌ای از فرقه‌های شیعه می‌داند که به امامت [[امام کاظم|امام کاظم ]] (ع ) پس از امام صادق (ع ) قائل بوده‌اند و به واسطه پایداری این دسته اکثر طرفداران [[عبدالله افطح ]] به امامت امام هفتم [[شیعه اثنی عشری|شیعیان اثنا عشری]] - امام کاظم (ع ) - بازگشته و به آن معتقد شده‌اند.
اشعری <ref>ص ۸۸</ref> ابن ابی یعفور را از دسته‌ای از فرقه‌های شیعه می‌داند که به امامت [[امام کاظم|امام کاظم ]] (ع ) پس از امام صادق (ع ) قائل بوده‌اند و به واسطه پایداری این دسته اکثر طرفداران [[عبدالله افطح ]] به امامت امام هفتم [[شیعه اثنی عشری|شیعیان اثنا عشری]] - امام کاظم (ع ) - بازگشته و به آن معتقد شده‌اند.
خط ۲۷: خط ۲۷:
==مشایخ ابن ابی یعفور==
==مشایخ ابن ابی یعفور==


ابن ابی یعفور با اینکه پدرش [[محدث ]] بوده <ref>مسلم بن حجاج، ۱۹۹</ref> و ثقه به شمار می‌رود <ref>ابن حجر، ج۱۱،ص۱۲۳</ref> از او روایت نکرده، اما از امام باقر (ع ) از طریق برادرش عبدالکریم روایت کرده است <ref>طوسی، تهذیب، ج۶،ص۲۴۲</ref>. وی از [[ابوالصامت ]]، [[اسحاق بن عمار]] و [[معلی بن خنیس ]] <ref>طوسی، تهذیب،ج۴،ص۱۵۰، ج۶،ص۲۲۳، ج۹،ص۳۳۰</ref> و جز آنان روایت کرده است .
ابن ابی یعفور با اینکه پدرش [[محدث ]] بوده <ref>مسلم بن حجاج، ۱۹۹</ref> و ثقه به شمار می‌رود <ref>ابن حجر، ج۱۱،ص۱۲۳</ref> از او روایت نکرده، اما از امام باقر (ع ) از طریق برادرش عبدالکریم روایت کرده است <ref>طوسی، تهذیب، ج۶،ص۲۴۲</ref>. وی از [[ابوالصامت]]، [[اسحاق بن عمار]] و [[معلی بن خنیس ]] <ref>طوسی، تهذیب،ج۴،ص۱۵۰، ج۶،ص۲۲۳، ج۹،ص۳۳۰</ref> و جز آنان روایت کرده است .


==روایت کنندگان از ابن ابی یعفور==
==روایت کنندگان از ابن ابی یعفور==
خط ۳۵: خط ۳۵:
*[[عبدالله ابن مسکان|ابن مسکان ]]
*[[عبدالله ابن مسکان|ابن مسکان ]]


*[[عبدالکریم ابن عمر خثغمی ]]
*[[عبدالکریم ابن عمر خثغمی]]


*[[ابان بن عشان ]]
*[[ابان بن عشان]]


*[[احمد بن محمد بن ابی نصر]]
*[[احمد بن محمد بن ابی نصر]]
خط ۴۵: خط ۴۵:
==درگذشت==
==درگذشت==


ابن ابی یعفور در ایام حیات [[امام صادق(ع)]] در ۱۳۱ هجری قمری مشهور به [[سنه الطاعون ]] <ref>نک: ذهبی، ج۵،ص۱۹۹؛ ابن تغری بردی، ج۱،ص۳۱۳</ref> درگذشت . پس از مرگ او امام صادق (ع ) در نامه‌ای به [[مفضل بن عمر جعفی ]] از او به عنوان کسی که مطیع خدا و رسول و امام بوده، ستایش کرده است . <ref>طوسی، تهذیب،ج۴/ ص۲۴۸-۲۴۹</ref>
ابن ابی یعفور در ایام حیات [[امام صادق(ع)]] در ۱۳۱ هجری قمری مشهور به [[سنه الطاعون]] <ref>نک: ذهبی، ج۵،ص۱۹۹؛ ابن تغری بردی، ج۱،ص۳۱۳</ref> درگذشت . پس از مرگ او امام صادق (ع) در نامه‌ای به [[مفضل بن عمر جعفی]] از او به عنوان کسی که مطیع خدا و رسول و امام بوده، ستایش کرده است . <ref>طوسی، تهذیب،ج۴/ ص۲۴۸-۲۴۹</ref>


==پانویس==
==پانویس==
کاربر ناشناس