نهج الفصاحه (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
←ساختار کتاب
(←ساختار کتاب: افزایش) |
|||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
پاینده در مقدمه چاپ اول کتاب یازده منبع از منابع معتبر شیعی وسنی را که برای تنظیم کتاب به آنها مراجعه کرده نام می برد. مانند [[کتب اربعه]] ،[[صحاح سته]]، [[اعیان الشیعة (کتاب)|اعیان الشیعه]] و [[العقد الفرید]]<ref>پاینده،نهج الفصاحه،انتشارات جاویدان،۱۳۷۶ش،ص ۱۱ </ref> وی نیز درباره محتوای احادیث نقل شده می نویسد:واگر با همه دقت ... حدیثی ناسره در این میان آمده مشوش نیستم که چیزی به عمد بر پیمبر نبسته‌ام و نقل حدیث دیگران با علم به ضعف نکرده‌ام و هم مجوز دیگر داشته‌ام که مجموعه‌ی ما احادیث حلال وحرام نیست ،حدیث خیر وصلاح وکمال است وائمه سلف تساهل دراینگونه احادیث را به اتفاق روا داشته اندکه حدیث مشهورمی گوید:«هرکه شنودکار خیری ثوابی دارد وبه انجام آن پردازد ، پاداش آن یابد وگرچه پیمبر نگفته باشد.» <ref>پاینده ،نهج الفصاحه،انتشارات جاویدان ،۱۳۷۶ش،ص۱۴۳</ref>{{یادداشت| [[تسامح در ادله سنن]] قاعده‌ای فقهی و اصولی به معنای آسان‌گیری نسبت به مستندات احکام مستحب است. فقها بر اساس این قاعده، در ادله و مستندات احکام مستحب سختگیری نمی‌کنند.مهم‌ترین دلیلی که مورد تکیهٔ عموم موافقان قاعده است، همان اخباری است که به «اخبار من بلغ» معروف‌اند و بر آنها ادعای تواتر شده است }} | پاینده در مقدمه چاپ اول کتاب یازده منبع از منابع معتبر شیعی وسنی را که برای تنظیم کتاب به آنها مراجعه کرده نام می برد. مانند [[کتب اربعه]] ،[[صحاح سته]]، [[اعیان الشیعة (کتاب)|اعیان الشیعه]] و [[العقد الفرید]]<ref>پاینده،نهج الفصاحه،انتشارات جاویدان،۱۳۷۶ش،ص ۱۱ </ref> وی نیز درباره محتوای احادیث نقل شده می نویسد:واگر با همه دقت ... حدیثی ناسره در این میان آمده مشوش نیستم که چیزی به عمد بر پیمبر نبسته‌ام و نقل حدیث دیگران با علم به ضعف نکرده‌ام و هم مجوز دیگر داشته‌ام که مجموعه‌ی ما احادیث حلال وحرام نیست ،حدیث خیر وصلاح وکمال است وائمه سلف تساهل دراینگونه احادیث را به اتفاق روا داشته اندکه حدیث مشهورمی گوید:«هرکه شنودکار خیری ثوابی دارد وبه انجام آن پردازد ، پاداش آن یابد وگرچه پیمبر نگفته باشد.» <ref>پاینده ،نهج الفصاحه،انتشارات جاویدان ،۱۳۷۶ش،ص۱۴۳</ref>{{یادداشت| [[تسامح در ادله سنن]] قاعده‌ای فقهی و اصولی به معنای آسان‌گیری نسبت به مستندات احکام مستحب است. فقها بر اساس این قاعده، در ادله و مستندات احکام مستحب سختگیری نمی‌کنند.مهم‌ترین دلیلی که مورد تکیهٔ عموم موافقان قاعده است، همان اخباری است که به «اخبار من بلغ» معروف‌اند و بر آنها ادعای تواتر شده است }} | ||
== پاسخ به برخی انتقادات == | |||
پاینده در پایان مقدمه بسیار طولانی و در عین حال تحقیقی و علمی چاپ دوم برخی از انتقادات رلا مطرح وبدانها پاسخ گفته مانند این که از این مجموعه(نهج الفصاحه) فهمیده می شود که پیامیر تعلیم دیده است وپاینده نیز در پاسخ یادآورشده که پیامبر به تصریح خودش افصح العرب بوده و همین کافی است که بتوان مجموعه ای از کلماتش ارا نهج الفصاحه نامید چرا که نهج طریقه(راه) روشن راست و سخنان افصح عرب، راه روشن فصاحت است. <ref>پاینده ، ابوالقاسم، نهج الفصاحه، ۱۳۵۶ش، مقدمه چاپ دوم، ص۱۶۱. | |||
</ref> | |||
== انتشار == | == انتشار == | ||