نهج الفصاحه (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

پاینده در مقدمه چاپ اول کتاب یازده منبع از منابع معتبر شیعی وسنی را که برای تنظیم کتاب به آنها مراجعه کرده نام می برد. مانند کتب اربعه ،صحاح سته، اعیان الشیعه و العقد الفرید<ref>پاینده،نهج الفصاحه،انتشارات جاویدان،۱۳۷۶ش،ص ۱۱ </ref> وی نیز درباره محتوای احادیث نقل شده می نویسد:واگر با همه دقت ... حدیثی ناسره در این میان آمده مشوش نیستم که چیزی به عمد بر پیمبر نبسته‌ام و نقل حدیث دیگران با علم به ضعف نکرده‌ام و هم مجوز دیگر داشته‌ام که مجموعه‌ی ما احادیث حلال وحرام نیست ،حدیث خیر وصلاح وکمال است وائمه سلف تساهل دراینگونه احادیث را به اتفاق روا داشته اندکه حدیث مشهورمی گوید:«هرکه شنودکار خیری ثوابی دارد وبه انجام آن پردازد ، پاداش آن یابد وگرچه پیمبر نگفته باشد.» <ref>پاینده ،نهج الفصاحه،انتشارات جاویدان ،۱۳۷۶ش،ص۱۴۳</ref>{{یادداشت| [[تسامح در ادله سنن]] قاعده‌ای فقهی و اصولی به معنای آسان‌گیری نسبت به مستندات احکام مستحب است. فقها بر اساس این قاعده، در ادله و مستندات احکام مستحب سخت‎گیری نمی‌کنند.مهم‌ترین دلیلی که مورد تکیهٔ عموم موافقان قاعده است، همان اخباری است که به «اخبار من بلغ» معروف‌اند و بر آن‌ها ادعای تواتر شده است }}