فرزدق: تفاوت میان نسخه‌ها

| تأثیرگرفته از    =

}}

فرزدق به خاندان [[اهل بیت]] ارادت داشت ولی در عین حال در مدح خلفای [[اموی]] نیز شعر می‌سرود.

روزی فرزدق با پدرش نزد [[امام علی(ع)]] رفت. حضرت پرسید: «او کیست؟» غالب پاسخ داد: «پسرم است که شاعر است.» حضرت فرمود: «به او قرآن بیاموز که بهتر از شعر است.»<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۹، ص۲۶۵</ref> نقل شده که وی پس از این جریان پاهای خویش را در بند کرد تا قرآن را حفظ نمود.<ref>اعیان الشیعه، پیشین، ج۶، ص۴۵۱</ref>

در حوادث [[سال ۶۰ قمری]] آمده است که فرزدق برای [[حج]] به سوی [[مکه]] رفت و در منزلگاه [[صفاح]] با [[امام حسین(ع)]] برخورد کرد. امام از او احوال مردم [[کوفه]] را جویا شد و او در پاسخ گفت: «آنان را پشت سر گذاشتم در حالی که دل‌هایشان با تو و شمشیرهایشان بر ضد تو (و در نقلی با بنی امیه) بود.<ref>تاریخ طبری، ج۷، ص۲۹۶۹ </ref>»

خود فرزدق در شعری به شرح این دیدار پرداخته است که بیت نخست آن چنین است: {{شعر| جداکننده = \\| متن = لقیت [[حسین بن علی(ع)|الحسین]] بأرض الصفاح\\ علیه الیلامق و الدرق<ref> حموی، معجم‌البلدان، ج۳، ص۴۱۲.</ref>}}

===فرزدق و امام سجاد(ع)===

{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}'''بخشی از قصیده فرزدق{{سخ}}در توصیف [[امام زین العابدین(ع)]]:'''{{پایان}}

{{شعر