پرش به محتوا

اطلبوا العلم و لو بالصین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
'''اُطْلُبُوا الْعِلْمَ وَ لَوْ بِالصِّین''' (دانش بجویید هرچند در چین باشد) حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] که بر لزوم کسب دانش -هرچند در دورترین نقاط جهان- تأکید دارد. [[ملاصدرا]] عارف و فیلسوف شیعی، این حدیث را دلیلی بر [[واجب|وجوب]] کسب دانش دانسته است. همچنین برای جواز علم‌آموزی از غیرمسلمانان، به این حدیث استناد شده است. قدیمی‌ترین منبع این حدیث، کتاب [[مصباح الشریعة و مفتاح الحقیقة (کتاب)|مصباح الشریعه]] دانسته شده و به جهت نداشتن سلسله راویان، آن را [[حدیث ضعیف|ضعیف]] شمرده‌اند. با این حال برخی محققان، با توجه محتوای حدیث، آن را قابل پذیرش می‌دانند.
'''اُطْلُبُوا الْعِلْمَ وَ لَوْ بِالصِّین''' (دانش بجویید هرچند در چین باشد) حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] که بر لزوم کسب دانش -هرچند در دورترین نقاط جهان- تأکید دارد. [[ملاصدرا]] عارف و فیلسوف شیعی، این حدیث را دلیلی بر [[واجب|وجوب]] کسب دانش دانسته است. همچنین برای جواز علم‌آموزی از غیرمسلمانان، به این حدیث استناد شده است. قدیمی‌ترین منبع این حدیث، کتاب [[مصباح الشریعة و مفتاح الحقیقة (کتاب)|مصباح الشریعه]] دانسته شده و به جهت نداشتن سلسله راویان، آن را [[حدیث ضعیف|ضعیف]] شمرده‌اند. با این حال برخی محققان، با توجه محتوای حدیث، آن را قابل پذیرش می‌دانند.


عده‌ای منظور از «علم» در این روایت را علم معرفة النفس (شناخت خود) و معرفة الله (شناخت خدا) دانسته‌اند؛ ولی [[عبدالله جوادی آملی|آیت‌الله جوادی آملی]]، [[مجتهد|فقیه]] و [[تفسیر قرآن|مفسر]] شیعی، معتقد است هر علمی -حتی علوم جدید- که انسان را به اخلاق الهی آراسته سازد، می‌تواند مشمول این حدیث باشد. گفته شده، نام بردن از چین در این حدیث به این دلیل است که در آن زمان، چین از دورترین نقاط نسبت به سرزمین‌های اسلامی و یکی از مراکز علم و صنعت در جهان بود، نه اینکه [[چین|کشور چین]] موضوعیت داشته باشد.
از امام علی(ع) نقل شده که منظور از «علم» در این روایت، علم معرفة النفس (شناخت خود) و معرفة الله (شناخت خدا) است. [[عبدالله جوادی آملی|آیت‌الله جوادی آملی]]، [[مجتهد|فقیه]] و [[تفسیر قرآن|مفسر]] شیعی، معتقد است هر علمی -حتی علوم جدید- که انسان را به اخلاق الهی آراسته سازد، می‌تواند مشمول این حدیث باشد. از نظر [[مرتضی مطهری]]، از آنجا که چین نه آن زمان و نه در زمان‌های دیگر مرکز علوم دینی نبود و همچنین هیچ قیدی در حدیث وجود ندارد، مراد از علم،‌ علوم دینی نیست؛ بلکه هر علمی را که برای اسلام و مسلمانان مفید باشد، شامل می‌شود. به گفته مطهری، نام بردن از [[چین]] در این حدیث به این دلیل است که در آن زمان، چین از دورترین نقاط نسبت به سرزمین‌های اسلامی و یکی از مراکز علم و صنعت در جهان بود.


برخی از شاعران فارسی‌گو از جمله [[ملا هادی سبزواری|حکیم سبزواری]] با اقتباس از این حدیث، اشعاری سروده‌اند.
برخی از شاعران فارسی‌گو از جمله [[ملا هادی سبزواری|حکیم سبزواری]] با اقتباس از این حدیث، اشعاری سروده‌اند.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۲۲۶

ویرایش