پرش به محتوا

انحراف از قبله: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:


==مفهوم و جایگاه==
==مفهوم و جایگاه==
انحراف از قبله یعنی تمایل از سمت [[قبله]].<ref>محمود، معجم المصطلحات و الألفاظ الفقهیة، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳۵۰.</ref> مسلمانان، به [[کعبه]] یا جهتی که کعبه در آن قرار دارد، قبله می‌گویند.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ۱۴۰۴ق، ص۳۹۲؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۷، ص۳۲۰.</ref> منظور از انحراف از قبله را چنین دانسته‌اند که انسان عرفاً<ref>محقق حلی، المعتبر، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۶۵؛ اردبیلی، مجمع الفائده،۱۴۱۶ق، ج۲، ص۵۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ق، ج۷، ص۳۲۹؛ روحانی، فقه الصادق، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۹۰.</ref> رو به سمت کعبه نباشد؛<ref>طوسی، الخلاف، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۲۹۵؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ق، ج۷، ص۳۲۸؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۱۷۶ تا ۱۷۹.</ref> نه به دقت عقلی و حقیقی.<ref>محقق حلی، المعتبر، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۶۵؛ اردبیلی، مجمع الفائده،۱۴۱۶ق، ج۲، ص۵۷؛ جواهر الکلام، ۱۳۶۲ق، ج۷، ص۳۲۹؛ روحانی، فقه الصادق، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۹۰.</ref>
مسلمانان به [[کعبه]] یا جهتی که کعبه در آن قرار دارد قبله می‌گویند.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ۱۴۰۴ق، ص۳۹۲؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۷، ص۳۲۰.</ref> منظور از انحراف از قبله را چنین دانسته‌اند که انسان عرفاً<ref>محقق حلی، المعتبر، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۶۵؛ اردبیلی، مجمع الفائده،۱۴۱۶ق، ج۲، ص۵۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ق، ج۷، ص۳۲۹؛ روحانی، فقه الصادق، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۹۰.</ref> (نه با دقت عقلی و حقیقی)<ref>محقق حلی، المعتبر، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۶۵؛ اردبیلی، مجمع الفائده،۱۴۱۶ق، ج۲، ص۵۷؛ جواهر الکلام، ۱۳۶۲ق، ج۷، ص۳۲۹؛ روحانی، فقه الصادق، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۹۰.</ref> رو به کعبه نباشد.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۲۹۵؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ق، ج۷، ص۳۲۸؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۱۷۶ تا ۱۷۹.</ref>  


[[مجتهد|فقیهان]] در بسیاری از [[تکلیف|تکالیف شرعیِ]] دین اسلام، مانند [[نماز]]، [[حج]]، [[قربانی]]، [[تخلی|احکام تَخَلّی]] (قضای حاجت) و [[احکام اموات]] به موضوع [[استقبال قبله|روبه‌قبله بودن]] و نداشتن انحراف از آن پرداخته و رعایت نکردن آن را موجب باطل شدن برخی [[عبادت|عبادات]] می‌دانند.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۳۱۰-۳۱۳؛ مشکینی، مصطلحات الفقه، ۱۳۹۲ش، ص۴۱۵.</ref>
[[مجتهد|فقیهان]] در بسیاری از [[تکلیف|تکالیف شرعیِ]] دین اسلام، مانند [[نماز]]، [[حج]]، [[قربانی]]، [[تخلی|احکام تَخَلّی]] (قضای حاجت) و [[احکام اموات]] به موضوع [[استقبال قبله|روبه‌قبله بودن]] و نداشتن انحراف از آن پرداخته و رعایت‌نکردن آن را موجب باطل‌شدن برخی [[عبادت|عبادات]] دانسته‌اند.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۳۱۰-۳۱۳؛ مشکینی، مصطلحات الفقه، ۱۳۹۲ش، ص۴۱۵.</ref>


به اعتقاد برخی عالمان، روبه‌قبله بودن و عدم انحراف از آن هنگام نماز، علاوه بر اطاعت از فرمان خدا، موجب وحدت بین مسلمانان است.<ref>طباطبائی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۳۷؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۴۱۵.</ref>
به اعتقاد برخی عالمان، روبه‌قبله بودن و عدم انحراف از آن هنگام نماز، علاوه بر اطاعت از فرمان خدا، موجب وحدت بین مسلمانان است.<ref>طباطبائی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۳۷؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۴۱۵.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۷

ویرایش