Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[اردیبهشت]]|روز=[[۹]]|سال=[[۱۴۰۳]]|کاربر=Rezapour }} | {{در دست ویرایش ۲|ماه=[[اردیبهشت]]|روز=[[۹]]|سال=[[۱۴۰۳]]|کاربر=Rezapour }} | ||
'''دفاع از مظلوم''' | '''دفاع از مظلوم''' از واجبات فطری و عقلی دانسته شده است. [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] نقل کرده که اگر کسی ندای طلب یاری مظلومی را بشنود و به او پاسخ ندهد، [[مسلمان]] نیست. روایات دفاع از مظلوم را در حد [[تواتر]] دانستهاند. در [[حدیث|روایات اسلامی]] پاداش دفاع از مظلوم، همنشینی با پیامبر(ص) و [[کفاره|کفاره]] گناهان بزرگ شناخته شده است. دفاع از مظلوم را در صورت گمان به سالم ماندن و قدرت و توانایی بر یاری رساندن، [[واجب کفایی]] دانستهاند. | ||
از | در دفاع از مظلوم تفاوتی میان اسلام و کفر قرار ندادهاند. همچنین بنابر فتوای فقها، دفاع از مظلوم محدود به هیچ مرز جغرافیایی نیست. در اصل سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بر «حمایت بی دریغ از مستضعفان جهان» تأکید شده است. | ||
حکومت امام علی(ع) را در زمینه حمایت از مظلوم و مواجهه با ظالم الگویی دانستهاند که باید از آن تبعیت شود. [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] پس از آنکه با وی بهعنوان خلیفه بیعت شد دفاع از مظلوم و گرفتن حق او را از برنامههای حکومتی خود دانست. وی در گفتاری که پس از جنگ نهروان در اواخر حکومت خود داشت نیز به این موضوع اشاره کرده؛ ضعيف را در نزد خود عزيز خواند تا بتواند حق وی را از ظالم بگيرد و قوى را ناتوان خواند تا حق مظلوم را از وى بگیرد. | |||
حکومت امام علی(ع) را در زمینه حمایت از مظلوم و مواجهه با ظالم الگویی دانستهاند که باید از آن تبعیت شود. [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] پس از آنکه با وی بهعنوان خلیفه بیعت شد دفاع از مظلوم و گرفتن حق او را از برنامههای حکومتی خود | |||
==جایگاه== | ==جایگاه== |