Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۱۹۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
[[مرجئه|مُرجئه]]، [[اصحاب حدیث|اهل حدیث]]، [[اشاعره]]، [[ماتریدیه|ماتُریدیه]] و [[وهابیت]] فرقههای کلامی اهل سنتاند.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۱۰۷ـ۱۵۰.</ref> درباره [[خوارج]] که بهدنبال [[ماجرای حکمیت]] بهوجود آمدند،<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۰۶.</ref> گفته شده، این گروه اگرچه در ابتدا گروهی سیاسی بودند، در ادامه به فرقهای کلامی با عقایدی متفاوت از دیگران تبدیل شدند. مهمترین اعتقاد خوارج این است که شخصِ مرتکب [[گناهان کبیره|گناه کبیره]]، [[کفر|کافر]] است.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۱۷تا۲۰.</ref> | [[مرجئه|مُرجئه]]، [[اصحاب حدیث|اهل حدیث]]، [[اشاعره]]، [[ماتریدیه|ماتُریدیه]] و [[وهابیت]] فرقههای کلامی اهل سنتاند.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۱۰۷ـ۱۵۰.</ref> درباره [[خوارج]] که بهدنبال [[ماجرای حکمیت]] بهوجود آمدند،<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۰۶.</ref> گفته شده، این گروه اگرچه در ابتدا گروهی سیاسی بودند، در ادامه به فرقهای کلامی با عقایدی متفاوت از دیگران تبدیل شدند. مهمترین اعتقاد خوارج این است که شخصِ مرتکب [[گناهان کبیره|گناه کبیره]]، [[کفر|کافر]] است.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۱۷تا۲۰.</ref> | ||
در واکنش به عقاید خوارج، دو گروه مُرجئه و معتزله بهوجود آمدند. مرجئه معتقد بودند عمل صالح یا [[گناه]] هیچ تأثیری در [[ایمان]] ندارد؛ اما معتزله راهی میانهتر برگزیدند<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۱۷ـ۲۰.</ref> و گفتند مرتکب کبیره، نه [[ایمان|مؤمن]] است، نه [[کفر|کافر]]، بلکه میان این دو است.<ref>تاریخ فلسفه در اسلام، مرکز نشر دانشگاهی، ج۱، ص۲۸۴.</ref> معتزله [[رؤیت خدا]] با چشم ظاهری را غیرممکن میدانند و در بحث [[جبر و اختیار]]، طرفدار اختیار مطلق انساناند.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۴۹-۵۰.</ref> | در واکنش به عقاید خوارج، دو گروه مُرجئه و معتزله بهوجود آمدند. مرجئه معتقد بودند [[عمل صالح]] یا [[گناه]] هیچ تأثیری در [[ایمان]] ندارد؛ اما معتزله راهی میانهتر برگزیدند<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۱۷ـ۲۰.</ref> و گفتند مرتکب کبیره، نه [[ایمان|مؤمن]] است، نه [[کفر|کافر]]، بلکه میان این دو است.<ref>تاریخ فلسفه در اسلام، مرکز نشر دانشگاهی، ج۱، ص۲۸۴.</ref> معتزله [[رؤیت خدا]] با چشم ظاهری را غیرممکن میدانند و در بحث [[جبر و اختیار]]، طرفدار اختیار مطلق انساناند.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۴۹-۵۰.</ref> | ||
بهباور [[اصحاب حدیث|اهل حدیث]] عقاید را باید تنها از ظاهر [[قرآن]] و [[حدیث|احادیث]] دریافت کرد. پیروان این فرقه با علم کلام مخالف بودند، چه کلامی عقلی که عقل را دلیل مستقل برای عقاید میداند و چه کلام نقلی که از عقل استفاده میکند. معروفترین شخصیت این گروه، [[احمد بن حنبل]] است.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۱۲۰تا۱۲۳.</ref> اهل حدیث خداوند را قابل رؤیت میدانند<ref>سبحانی، بحوثٌ فی الملل و النحل، ج۱، ص۲۲۶.</ref> و در بحث جبر و اختیار، [[جبرگرایی|نظریه جبر]] را میپذیرند.<ref>سبحانی، بحوثٌ فی الملل و النحل، ج۱، ص۲۲۰-۲۲۱.</ref> | بهباور [[اصحاب حدیث|اهل حدیث]] عقاید را باید تنها از ظاهر [[قرآن]] و [[حدیث|احادیث]] دریافت کرد. پیروان این فرقه با علم کلام مخالف بودند، چه کلامی عقلی که عقل را دلیل مستقل برای عقاید میداند و چه کلام نقلی که از عقل استفاده میکند. معروفترین شخصیت این گروه، [[احمد بن حنبل]] است.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۱۲۰تا۱۲۳.</ref> اهل حدیث خداوند را قابل رؤیت میدانند<ref>سبحانی، بحوثٌ فی الملل و النحل، ج۱، ص۲۲۶.</ref> و در بحث جبر و اختیار، [[جبرگرایی|نظریه جبر]] را میپذیرند.<ref>سبحانی، بحوثٌ فی الملل و النحل، ج۱، ص۲۲۰-۲۲۱.</ref> |