پرش به محتوا

حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۳۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ مهٔ ۲۰۲۳
جز
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[خرداد]]|روز=[[۱]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=P.motahari  }}
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[خرداد]]|روز=[[۱]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=P.motahari  }}
[[پرونده:Osule Kafi.jpg|150px|بندانگشتی|اصول [[کافی]]، محمدبن یعقوب [[کلینی]]، از [[کتب اربعه]] روایی شیعه]]
[[پرونده:Osule Kafi.jpg|150px|بندانگشتی|[[الکافی (کتاب)|کافی]]، اثر [[محمد بن یعقوب کلینی|کُلِینی]]، از [[کتب اربعه]] حدیثی شیعه]]
''' حدیث ''' سخنان نقل شده از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] و دیگر [[معصومین(ع)]] است. حدیث در کنار [[قرآن]]، در طی پانزده قرن تاریخ [[اسلام]]، نقشی محوری در فهم [[مسلمانان]] از دین و شریعت داشته است.
''' حدیث ''' سخنان نقل شده از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] و دیگر [[معصومین(ع)]] است. حدیث در کنار [[قرآن]]، در طی پانزده قرن تاریخ [[اسلام]]، نقشی محوری در فهم [[مسلمانان]] از دین و شریعت داشته است.


خط ۲۲: خط ۲۲:


==نوشتن حدیث==
==نوشتن حدیث==
[[پرونده:Man laa yahzor.jpg|150px|بندانگشتی|[[من لا یحضره الفقیه]]، [[شیخ صدوق]]، از [[کتب اربعه]] روایی شیعه]]
[[پرونده:Man laa yahzor.jpg|150px|بندانگشتی|[[من لایحضره الفقیه (کتاب)|'''مَن لایَحْضُرُهُ الفَقیهُ''']]، اثر [[شیخ صدوق]]، از [[کتب اربعه]] حدیثی شیعه]]
{{اصلی|کتابت حدیث}}
{{اصلی|کتابت حدیث}}
به‌گفته پژوهشگران، نوشتن روایت‌های [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] و [[اهل‌بیت(ع)]] عامل مهم حفظ روایات اسلامی بوده است.<ref>معارف، «بررسی سیر تاریخی کتابت حدیث در شیعه»، ص۷۴.</ref> نورالدین عِتْر، حدیث‌دان اهل‌تسنن، نوشته است کتابت حدیث اصلی‌ترین وسیله برای حفظ [[حدیث]] و انتقال آن به نسل‌های آینده بوده است.<ref>عتر، منهج النقد فی علوم الحدیث، ۱۴۱۸ق، ص۳۹-۴۰.</ref> طبق گفته [[سید محسن امین]]، مؤلف کتاب [[اعیان الشیعة (کتاب)|اَعیان‌الشّیعه]]، شیعیان از زمان [[امام علی علیه‌السلام|امام علی‌(ع)]] تا دوره [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام عسکری‌(ع)]] ۶۶۰۰ کتاب حدیثی تألیف کردند.<ref>امین، أعیان الشیعه، ۱۴۰۳، ج۱، ص۱۴۰.</ref>
به‌گفته پژوهشگران، نوشتن روایت‌های [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] و [[اهل‌بیت(ع)]] عامل مهم حفظ روایات اسلامی بوده است.<ref>معارف، «بررسی سیر تاریخی کتابت حدیث در شیعه»، ص۷۴.</ref> نورالدین عِتْر، حدیث‌دان اهل‌تسنن، نوشته است کتابت حدیث اصلی‌ترین وسیله برای حفظ [[حدیث]] و انتقال آن به نسل‌های آینده بوده است.<ref>عتر، منهج النقد فی علوم الحدیث، ۱۴۱۸ق، ص۳۹-۴۰.</ref> طبق گفته [[سید محسن امین]]، مؤلف کتاب [[اعیان الشیعة (کتاب)|اَعیان‌الشّیعه]]، شیعیان از زمان [[امام علی علیه‌السلام|امام علی‌(ع)]] تا دوره [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام عسکری‌(ع)]] ۶۶۰۰ کتاب حدیثی تألیف کردند.<ref>امین، أعیان الشیعه، ۱۴۰۳، ج۱، ص۱۴۰.</ref>
خط ۳۱: خط ۳۱:


==منع نوشتن حدیث==
==منع نوشتن حدیث==
[[پرونده:استبصار.jpg|150px|بندانگشتی|[[الاستبصار]]، [[شیخ طوسی]]، از [[کتب اربعه]] روایی [[شیعه]]]]
[[پرونده:استبصار.jpg|150px|بندانگشتی|[[الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار (کتاب)|الاستبصار]]، اثر [[شیخ طوسی]]، از [[کتب اربعه]] حدیثی [[شیعه]]]]
{{اصلی|منع حدیث}}
{{اصلی|منع حدیث}}
منع از نوشتن حدیث به جلوگیری از نوشتن و نقل [[حدیث|احادیث]] پیامبر گفته می‌شود. این کار از دوره خلافت دو خلیفه اول آغاز شد<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۴۰۱ق،‌ ج۱۰،‌ ص۲۸۵؛ طبری، تاريخ‏ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۲۰۴.</ref> و تا صد سال ادامه یافت تا این‌که [[عمر بن عبدالعزیز]] هشتمین خلیفه اموی در نامه‌ای به [[ابوبکر بن حزم|ابوبکر بن حَزم]] حاکم مدینه، از او خواست احادیث پیامبر را بنویسد؛ زیرا بیم آن هست که علم و اهل آن از میان برود.<ref>بخاری، صحیح بخاری، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۳۳.</ref>
منع از نوشتن حدیث به جلوگیری از نوشتن و نقل [[حدیث|احادیث]] پیامبر گفته می‌شود. این کار از دوره خلافت دو خلیفه اول آغاز شد<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۴۰۱ق،‌ ج۱۰،‌ ص۲۸۵؛ طبری، تاريخ‏ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۲۰۴.</ref> و تا صد سال ادامه یافت تا این‌که [[عمر بن عبدالعزیز]] هشتمین خلیفه اموی در نامه‌ای به [[ابوبکر بن حزم|ابوبکر بن حَزم]] حاکم مدینه، از او خواست احادیث پیامبر را بنویسد؛ زیرا بیم آن هست که علم و اهل آن از میان برود.<ref>بخاری، صحیح بخاری، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۳۳.</ref>
خط ۴۲: خط ۴۲:


==تاریخ تدوین حدیث ==
==تاریخ تدوین حدیث ==
[[پرونده:Tahzib ol ahkaam.jpg|150px|بندانگشتی|[[تهذیب الاحکام]]، شیخ طوسی، از [[کتب اربعه]] روایی شیعه]]
[[پرونده:Tahzib ol ahkaam.jpg|150px|بندانگشتی|[[تهذیب الاحکام (کتاب)|تهذیب‌الاحکام]]، اثر شیخ طوسی، از [[کتب اربعه]] حدیثی شیعه]]
به‌گفته مجید معارف، در کتاب تاریخ  عمومی حدیث، حدیث شیعه فرازونشیب‌های بسیاری را پشت‌سر گذاشته است. او این تحولات را به دو دوره متقدمان و متأخران تقسیم کرده است: دوره متقدمان پنج قرن نخست قمری را شامل می‌شود. در این دوره، احادیث شیعه را امامان صادر کرند و اصحابشان نوشتند و دانشمندان بعدی، دسته‌بندی کردند تا این‌که «محدثان سه‌گانه اول»، یعنی کلینی، شیخ صدوق و شیخ طوسی آن‌ها در کتب اَربعه جای دادند.<ref>معارف، تاریخ عمومی حدیث، ۱۳۷۷ش، ص۲۰۲.</ref>
به‌گفته مجید معارف، در کتاب تاریخ  عمومی حدیث، حدیث شیعه فرازونشیب‌های بسیاری را پشت‌سر گذاشته است. او این تحولات را به دو دوره متقدمان و متأخران تقسیم کرده است: دوره متقدمان پنج قرن نخست قمری را شامل می‌شود. در این دوره، احادیث شیعه را امامان صادر کرند و اصحابشان نوشتند و دانشمندان بعدی، دسته‌بندی کردند تا این‌که «محدثان سه‌گانه اول»، یعنی کلینی، شیخ صدوق و شیخ طوسی آن‌ها در کتب اَربعه جای دادند.<ref>معارف، تاریخ عمومی حدیث، ۱۳۷۷ش، ص۲۰۲.</ref>


Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶

ویرایش