ایضاح الفوائد فی شرح مشکلات القواعد (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

ایضاح الفوائد در چهار جلد منتشر شده و در آن به موضوعات فقهی مانند [[طهارت]]، [[نماز|صلاة]]، [[خمس]]، [[روزه|صوم]]، [[حج]]، [[جهاد]]، [[متاجر]]، دِین، اَمانات، غصب، [[اجاره]]، [[طلاق خلع|خلع]]، [[ظهار]]، [[ایلاء]]، [[سوگند|أیمان]]، [[نذر]]، عهود، [[کفاره|کفارات]]، [[ذبح شرعی|ذبح]]، [[اطعمه و اشربه]]، [[حد شرعی|حدود]] و [[دیه انسان|دیه]] پرداخته شده است.

[[محمد بن حسن حلی]] معروف به فخرالمحققین(متوفی۷۷۱ق) از علمای [[حوزه علمیه حله]] و فرزند [[علامه حلی]] است. وی در زمینه فقه، اصول و کلام آثاری همچون [[جامع الفوائد]]، [[تحصیل النجاة]]، [[شرح مبادی‌الاصول]] و [[شرح نهج المسترشدین]] را نوشته است.<ref>سبحانی، موسوعه طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۱۹۳؛ حسینی دشتی، معارف و معاریف، ۱۳۷۹ش، ج۷، ص۷۴۶.</ref>

ایضاح الفوائد فی شرح مشکلات(اشکالات) القواعد، در شرح کتاب [[قواعد الاحکام]] علامه حلی در چهار جلد به چاپ رسیده است.<ref>فخرالمحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۱.</ref> ایضاح الفوائد به دستور [[علامه حلی]] نوشته شده و به عقیده [[آقابزرگ تهرانی]] تا اول کتاب [[نکاح]] در زمان حیات علامه نوشته شده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۹۶و ۴۹۷.</ref> فخرالمحقیین نگارش این کتاب را در سال ۷۶۰ هجری قمری به اتمام رساند.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۹۶و ۴۹۷.</ref>  

==محتوا و ساختار==

شیوه نگارش این کتاب براساس دو کلمه قوله (گفته‌است) و أقول (می‌گوییم) بوده و جلد اول و دوم این کتاب شرح جلد اول قواعد و جلد سوم و چهارم، شرح جلد دوم کتاب قواعدالاحکام است.<ref>فخرالمحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۴.</ref> مباحث مطرح شده در این کتاب بدین شرح است:  

'''جلد اول:''' [[طهارت]]، [[نماز|صلاة]]، [[زکات]]، [[خمس]]، [[روزه|صوم]]، [[اعتکاف]]، [[حج]]، [[جهاد]]، [[متاجر]].<ref>فخرالمحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۱۰-۵۲۳.</ref>

'''جلد چهارم:''' اطعمه و اشربه، فرائض، [[قضاوت|قضاء]]، [[حد شرعی|حدود]]، جنایات و [[دیه انسان|دیات]]، [[سوگند|أیمان]]، [[نذر]] و عهود، [[کفاره|کفارات]]، صید و [[ذبح شرعی|ذباحه]].<ref>فخرالمحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷ش، ج۴، ص۲-۷۵۲.</ref>

به گزارش کتاب [[الذریعة الی تصانیف الشیعة (کتاب)|الذریعه]]، [[عبدالسمیع ابن فیاض الاسدی]] در سال ۸۷۶ق کتاب را به خط خود نوشت. همچنین نسخه خطی دیگر در [[مشهد]]، [[کتابخانه آستان قدس رضوی|کتابخانه رضوی]] به خط عبدالله بن علی موجود بوده که در سال ۸۵۳ق نوشته شده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۹۶و ۴۹۷.</ref>

این کتاب توسط [[علی‌پناه اشتهاردی]]، [[عبدالرحیم بروجردی]] و موسوی کرمانی بررسی، تصحیح و با نسخه‌های دیگر مقابله و در سال ۱۳۸۷ش به چاپ رسیده است.<ref>فخرالمحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷ش، بخش مقدمه، ص۴.</ref>

{{پانوشت}}

{{کتاب های فقهی شیعه}}