پرش به محتوا

امام علی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱۱: خط ۳۱۱:


==فضایل==
==فضایل==
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = [[علی ای همای رحمت]] تو چه آیتی خدا را{{سخ}}که به ماسوا فکندی همه سایه هما را{{سخ}}دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین{{سخ}}به علی شناختم من به خدا قسم خدا را{{سخ}}به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند{{سخ}}چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را{{سخ}}مگر ‌ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ{{سخ}}به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را{{سخ}}برو ‌ای گدای مسکین در خانه علی زن{{سخ}}که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را{{سخ}}بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من{{سخ}}چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا{{سخ}}بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب{{سخ}}که عَلَم کند به عالَم [[شهدای کربلا]] را{{سخ}}چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان{{سخ}}چو علی که می‌تواند که بسر برد وفا را{{سخ}}نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت{{سخ}}متحیرم چه نامم شه [[لا فتی الا علی| ملک لافتی]] را{{سخ}}به دو چشم خون فشانم هِلِه ‌ای نسیم رحمت{{سخ}}که ز کوی او غباری به من آر توتیا را{{سخ}}به امید آنکه شاید برسد به خاک پایت{{سخ}}چه پیام‌ها سپردم همه سوز دل صبا را{{سخ}}چو تویی قضای‌گردان به دعای مستمندان{{سخ}}که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را{{سخ}}چه زنم چو نای هر دم ز نوای شوق او دم{{سخ}}که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را{{سخ}}«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی{{سخ}}به پیام آشنائی بنوازد آشنا را»{{سخ}}ز نوای مرغ یاحق بشنو که در دل شب{{سخ}}غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا|تاریخ بایگانی| منبع = <small>دیوان [[محمدحسین شهریار|شهریار]]</small>| تراز = چپ|تراز گفتاورد=وسط| عرض =۳۰۰px | اندازه خط = 4px|رنگ پس‌زمینه=#B0E0E6| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول =
{{شعر جدید
|[[علی ای همای رحمت]] تو چه آیتی خدا را\\که به ماسوا فکندی همه سایه هما را
دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین\\به علی شناختم من به خدا قسم خدا را
به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند\\چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را
مگر ‌ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ\\به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را
برو ‌ای گدای مسکین در خانه علی زن\\که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من\\چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا
بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب\\که عَلَم کند به عالَم [[شهدای کربلا]] را
چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان\\چو علی که می‌تواند که بسر برد وفا را
نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت\\متحیرم چه نامم شه [[لا فتی الا علی| ملک لافتی]] را
به دو چشم خون فشانم هِلِه ‌ای نسیم رحمت\\که ز کوی او غباری به من آر توتیا را
به امید آنکه شاید برسد به خاک پایت\\چه پیام‌ها سپردم همه سوز دل صبا را
چو تویی قضای‌گردان به دعای مستمندان\\که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را
چه زنم چو نای هر دم ز نوای شوق او دم\\که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را
«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی\\به پیام آشنائی بنوازد آشنا را»
ز نوای مرغ یاحق بشنو که در دل شب\\غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small>دیوان [[محمدحسین شهریار|شهریار]]</small>| تراز = چپ|تراز گفتاورد=وسط| عرض =۳۰۰px | اندازه خط = 4px|رنگ پس‌زمینه=#B0E0E6| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
{{اصلی|فضائل امام علی(ع)}}
{{اصلی|فضائل امام علی(ع)}}
فضایل امام علی(ع) به آیات، روایات و حوادثی اشاره دارد که در آنها فضایل، صفات و ویژگی‌های امام علی(ع) نخستین امام شیعیان بیان شده است.<ref> اصغرپور، «درآمدی بر مناقب‌نگاری اهل‌بیت»، ص۲۶۷.</ref> [[ابن ابی‌الحدید]] از علمای اهل سنت در قرن ۷ق معتقد است که امام علی(ع) سررشته تمام فضیلت‌ها است و به همین خاطر هر فرقه و گروهی خود را به او منتسب می‌کند<ref>ابن ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغة، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۷.</ref> و همچنین منشأ علومی چون علم کلام، فقه، تفسیر، قرائت، نحو، فصاحت و بلاغت علی(ع) است.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۴-۲۷.</ref>
فضایل امام علی(ع) به آیات، روایات و حوادثی اشاره دارد که در آنها فضایل، صفات و ویژگی‌های امام علی(ع) نخستین امام شیعیان بیان شده است.<ref> اصغرپور، «درآمدی بر مناقب‌نگاری اهل‌بیت»، ص۲۶۷.</ref> [[ابن ابی‌الحدید]] از علمای اهل سنت در قرن ۷ق معتقد است که امام علی(ع) سررشته تمام فضیلت‌ها است و به همین خاطر هر فرقه و گروهی خود را به او منتسب می‌کند<ref>ابن ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغة، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۷.</ref> و همچنین منشأ علومی چون علم کلام، فقه، تفسیر، قرائت، نحو، فصاحت و بلاغت علی(ع) است.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۴-۲۷.</ref>