سید مجتبی نواب صفوی: تفاوت میان نسخه‌ها
←چالش‌ها با آیت الله بروجردی
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) |
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
==چالش‌ها با آیت الله بروجردی== | ==چالش‌ها با آیت الله بروجردی== | ||
فدائیان اسلام تا پیش از استوارشدن جایگاه | فدائیان اسلام تا پیش از استوارشدن جایگاه [[سید حسین طباطبایی بروجردی|آیت‌الله بروجردی]] مورد حمایت برخی مراجع [[قم]] از جمله آیت الله [[محمد تقی خوانساری]] بودند. اما بنابر روایات شفاهی موجود از سال ۱۳۲۹ش به بعد نواب و طرفدارانش مشکلاتی با دستگاه آیت الله بروجردی پیدا کردند.<ref>جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی و سیاسی ایران، ص۲۳۷.</ref>{{سخ}} | ||
ریشه این اختلافات را در نوع نگاه و نگرش فدائیان که سخت سیاسی بودند با [[سید حسین طباطبایی بروجردی|آیت الله بروجردی]] که چنین نگاهی به سیاست و مداخله در آن نداشت(تا جایی که هیچ مداخله‌ای در جریان ملی شدن صنعت نفت نکرد) دانسته‌اند.<ref>جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی و سیاسی ایران، ص۲۳۸.</ref> | ریشه این اختلافات را در نوع نگاه و نگرش فدائیان که سخت سیاسی بودند با [[سید حسین طباطبایی بروجردی|آیت الله بروجردی]] که چنین نگاهی به سیاست و مداخله در آن نداشت (تا جایی که هیچ مداخله‌ای در جریان ملی شدن صنعت نفت نکرد) دانسته‌اند.<ref>جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی و سیاسی ایران، ص۲۳۸.</ref> | ||
این اختلاف‌ها با ورود و نفوذ فدائیان در حوزه علمیه قم شدت گرفت و تا منازعات فیزیکی برخی منسوبین به بیت آیت الله بروجردی از جمله فردی به نام شیخ علی لُر با شماری از فدائیان پیش رفت.<ref>احمدی و دیگران، چشم و چراغ مرجعیت، ۱۳۸۸ش، ص۹۴.</ref>{{سخ}} | این اختلاف‌ها با ورود و نفوذ فدائیان در حوزه علمیه قم شدت گرفت و تا منازعات فیزیکی برخی منسوبین به بیت آیت الله بروجردی از جمله فردی به نام شیخ علی لُر با شماری از فدائیان پیش رفت.<ref>احمدی و دیگران، چشم و چراغ مرجعیت، ۱۳۸۸ش، ص۹۴.</ref>{{سخ}} | ||
مطابق برخی نقل‌ها آیت الله بروجردی در یکی از جلسات درس خود و در یکی از برخوردهای مستقیم با فدائیان اسلام می‌گوید: «دعوت به اسلام و مبارزه برای اسلام که بدین صورت نیست. با تهدید و غصب اموال مردم که نمی‌شود مبارزه کرد.» این سخنان در پی نامه‌هایی بود که در شکایت از فدائیان به وی رسیده بود.<ref>احمدی و دیگران، چشم و چراغ مرجعیت، ۱۳۸۸ش، ص۵۴-۵۵.</ref>{{سخ}} | مطابق برخی نقل‌ها آیت الله بروجردی در یکی از جلسات درس خود و در یکی از برخوردهای مستقیم با فدائیان اسلام می‌گوید: «دعوت به اسلام و مبارزه برای اسلام که بدین صورت نیست. با تهدید و غصب اموال مردم که نمی‌شود مبارزه کرد.» این سخنان در پی نامه‌هایی بود که در شکایت از فدائیان به وی رسیده بود.<ref>احمدی و دیگران، چشم و چراغ مرجعیت، ۱۳۸۸ش، ص۵۴-۵۵.</ref>{{سخ}} | ||
برخی افراد بروز این اختلاف‌ها و موضعگیریها را حاصل اقدامات برخی افراد مشکوک می‌دانند که هم میان طرفداران فدائیان در قم و هم در میان هواداران آیت الله بروجردی حضور داشتند.<ref>احمدی و دیگران، چشم و چراغ مرجعیت، ۱۳۸۸ش، ص۱۲۰. https://irdc.ir/fa/news/7338/شهید-سید-عبدالحسین-واحدی-رابط-فدائیان-و-طلاب-بود-عهدشکنی-مصدق-در-مواجهه-با-فدائیان-اسلام-آیا-فدائیان-موافق-کودتای-28-مرداد-بودند</ref>{{سخ}} | برخی افراد بروز این اختلاف‌ها و موضعگیریها را حاصل اقدامات برخی افراد مشکوک می‌دانند که هم میان طرفداران فدائیان در قم و هم در میان هواداران آیت الله بروجردی حضور داشتند.<ref>احمدی و دیگران، چشم و چراغ مرجعیت، ۱۳۸۸ش، ص۱۲۰. https://irdc.ir/fa/news/7338/شهید-سید-عبدالحسین-واحدی-رابط-فدائیان-و-طلاب-بود-عهدشکنی-مصدق-در-مواجهه-با-فدائیان-اسلام-آیا-فدائیان-موافق-کودتای-28-مرداد-بودند</ref>{{سخ}} | ||
در کنار این جریانات، خاطرات مختلفی درباره کمک‌های مالی آیت الله بروجردی به فدائیان و به خصوص نواب صفوی وجود دارد.<ref>احمدی و دیگران، چشم و چراغ مرجعیت، ۱۳۸۸ش، ص۱۱۹-۱۲۰.</ref> آیت الله بروجردی در ابتدا به حمایت از فدائیان می‌پرداخت و حتی از طریق سیدحسین بُدَلا(۱۲۸۶-۱۳۸۲ش) که جزو شورای استفتای ایشان و عموزاده [[عبدالحسین واحدی]] بود، به فدائیان کمک مالی می‌کرد.<ref>جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی سیاسی ایران، ۱۳۸۹ش، ص۲۴۰.</ref> اما از بهار ۱۳۲۹ش اختلاف‌ها با فدائیان بالاگرفت و در نهایت منجر به مهاجرت تعدادی از طلاب طرفدار فدائیان از قم به تهران شد.<ref>جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی سیاسی ایران، ۱۳۸۹ش، ص۲۳۷ تا ۲۴۰.</ref> | در کنار این جریانات، خاطرات مختلفی درباره کمک‌های مالی آیت الله بروجردی به فدائیان و به خصوص نواب صفوی وجود دارد.<ref>احمدی و دیگران، چشم و چراغ مرجعیت، ۱۳۸۸ش، ص۱۱۹-۱۲۰.</ref> آیت الله بروجردی در ابتدا به حمایت از فدائیان می‌پرداخت و حتی از طریق سیدحسین بُدَلا (۱۲۸۶-۱۳۸۲ش) که جزو شورای استفتای ایشان و عموزاده [[عبدالحسین واحدی]] بود، به فدائیان کمک مالی می‌کرد.<ref>جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی سیاسی ایران، ۱۳۸۹ش، ص۲۴۰.</ref> اما از بهار ۱۳۲۹ش اختلاف‌ها با فدائیان بالاگرفت و در نهایت منجر به مهاجرت تعدادی از طلاب طرفدار فدائیان از قم به تهران شد.<ref>جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی سیاسی ایران، ۱۳۸۹ش، ص۲۳۷ تا ۲۴۰.</ref> | ||
نواب در یکی از بازجویی‌ها با اذعان به اعلمیت آیت الله بروجردی، درباره عدم اقدام سیاسی توسط وی می‌گوید: «من سرباز اسلام هستم و آقای بروجردی افسر هستند. و تا زمانی که سرباز هست، افسر به میدان نمی‌رود. ایشان، مقامشان عالی‌تر است و از طرفی، ما هستیم. اگر ما نبودیم، ایشان اقدام می‌فرمودند. با وجود ما، لازم نیست که ایشان اقدام بکند.»<ref>گلسرخی و دیگران، خاطرات مشترک، ص۳۷.</ref> | نواب در یکی از بازجویی‌ها با اذعان به اعلمیت آیت الله بروجردی، درباره عدم اقدام سیاسی توسط وی می‌گوید: «من سرباز اسلام هستم و آقای بروجردی افسر هستند. و تا زمانی که سرباز هست، افسر به میدان نمی‌رود. ایشان، مقامشان عالی‌تر است و از طرفی، ما هستیم. اگر ما نبودیم، ایشان اقدام می‌فرمودند. با وجود ما، لازم نیست که ایشان اقدام بکند.»<ref>گلسرخی و دیگران، خاطرات مشترک، ص۳۷.</ref> | ||