مرجئه: تفاوت میان نسخه‌ها

مرجئه یکی از فرقه‌های کلامی اهل‌سنت<ref>عواجی، فرق معاصره تنتسب الی السلام وبیان موقف السلام منها، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۱۰۶۹.</ref> که حساب [[ایمان]] و عمل را از یکدیگر جدا دانسته<ref>گروهی از پژوهشگران، «المرجئه»، موسوعه الفرق المنتسبه للاسلام، وبگاه الدرر السنیه، ج۳، ص۱۱.</ref> و معتقدند که ایمان صرف اقرار به زبان<ref>الوردانی، فرق اهل السنه، ۱۴۲۴ق، ص۵۱.</ref> یا قلب<ref>العثیمین، شرح العقیدة الواسطیّه، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۹.</ref> است؛ ازاین‌رو ارتکاب [[گناهان کبیره]] هیچ تأثیر منفی بر ایمان افراد نخواهد داشت.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۱۶۲.</ref> در مقابل مرجئه دو گروه [[خوارج]] و [[معتزله|مُعتزله]] قرار می‌گیرند؛ خوارج مرتکب کبیره را [[کفر|کافر]] و معتزله مرتکب کبیره را نه کافر و نه مؤمن؛ بلکه در جایگاهی بین این دو می‌دانند.<ref>سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۵۸.</ref> به اعتقاد [[مرتضی مطهری|مطهری]] مرجئه کسانى بودند که مى‌‌گفتند اصالت از [[ایمان]] است عمل بود بهتر ولى نبود هم خیلى نباید به عمل تکیه کرد و سعادت در پرتو ایمان است هرچند عمل نباشد.  

[[خوارج]] درست نقطه مقابل این، فکر مى‌‌کردند؛ مى‌‌گفتند اساس و  اصل عمل است، ایمان چیزى نیست. به اعتقاد خوارج حتى مناطِ کفر، عمل است و انسان وقتى مسلمان است که در عمل مسلمان باشد. اگر در عمل مسلمان نبود مانند مرتکب کبیره محکوم به کفر است.<ref>https://lms.motahari.ir/book-page/157/جامعه%20و%20تاریخ%20در%20قرآن?page=201؛ مطهری، جامعه و تاریخ در قرآن، ص۲۰۱.