حنوط: تفاوت میان نسخه‌ها

{{احکام}}

==مفهوم‌شناسی==

برخی تحنیط نوک‌بینی را مستحب دانسته‌اند. چنان که برخی، تحنیط زیر بغل، گودی گلو، زیر زانو، مفاصل، کف پاها، پشت دست‌ها و هر موضعی از بدن را که عرق می‌کند و بوی بد می‌دهد، مستحب دانسته‌اند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۷۹-۱۸۰؛ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۷۹-۸۰؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۸۸ق، ج۴، ص۱۸۶-۱۹۰.</ref> مستحب است حنوط اضافی بر سینه میت نهاده شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۸۰-۱۸۱؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۸۸ق، ج۴، ص۱۹۸.</ref> داخل کردن کافور در چشم، گوش و بینی میت مکروه است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۸۲؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۸۸ق، ج۴، ص۱۹۷.</ref>

قول مشهور آن است که مقدار واجب به اندازه‌ای است که به آن حنوط بگوید. در مقابل برخی فقها گفته‌اند که دست‌کم باید به اندازه یک درهم باشد و کمتر از آن کفایت نمی‌کند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۸۱.</ref> بنابر قول مشهور مبنی بر صدق عنوان حنوط، مستحب است مقدار کافور از یک درهم یا بنابر قول دیگر، از یک مثقال کمتر نباشد و بهتر است، چهار درهم یا بنابر قولی چهار مثقال و بهتر از آن سیزده و یک سوم درهم است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۸۴-۱۸۷.</ref>