حنوط: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== احکام == | == احکام == | ||
*مالیدن کافور به بدن میت مسلمان [[واجب]] است،<ref>نجفی، جواهر الکلام، | *مالیدن کافور به بدن میت مسلمان [[واجب]] است،<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۷۶؛ حکیم، مستمسک العروة، قم، ج۴، ص۱۹۰.</ref> ولی حنوط بر میت [[احرام|مُحرم]]-به خاطر حرمت استعمال موادّ خوش بو بر محرم-جایز نیست. البتّه زن در [[عده|عدّه وفات]] و مُعتکف با این که بوی خوش بر آنان حرام است، در این حکم ملحق به محرم نیستند و تحنیط آنان واجب است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۸۲-۱۸۴، ج۱۸، ص۴۲۱.</ref> | ||
*برخی فقها مالیدن کافور به مواضع بدن میت را واجب دانسته‌اند و برخی دیگر تنها تماس با آن مواضع را کافی دانسته و مالیدن را مستحب شمرده‌اند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، | *برخی فقها مالیدن کافور به مواضع بدن میت را واجب دانسته‌اند و برخی دیگر تنها تماس با آن مواضع را کافی دانسته و مالیدن را مستحب شمرده‌اند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۷۷.</ref> | ||
*در اینکه تحنیط قبل از [[کفن کردن]] میت انجام می‌شود یا بعد از کفن کردن وی یا پس از پوشاندن لنگ و قبل از پوشاندن پیراهن و یا همه صورت‌های فوق جایز است، اختلاف است. هر چند بهتر آن است که تحنیط قبل از تکفین باشد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، | *در اینکه تحنیط قبل از [[کفن کردن]] میت انجام می‌شود یا بعد از کفن کردن وی یا پس از پوشاندن لنگ و قبل از پوشاندن پیراهن و یا همه صورت‌های فوق جایز است، اختلاف است. هر چند بهتر آن است که تحنیط قبل از تکفین باشد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۷۵-۱۷۶.</ref> | ||
*اگر کافور یافت نشود، میت بدون تحنیط [[دفن]] می‌گردد؛ هرچند خوشبو کردن بدن وی با ذریره(ماده ای خوشبو یا هر ماده ساییده شده معطر) جایز است؛ لیکن حنوط به شمار نمی‌رود. در [[کراهت]] یا حرمت خوش بو کردن میت به غیر ذریره و کافور اختلاف است. مخلوط کردن کافور با ذریره در حنوط جایز است.<ref>حکیم، مستمسک العروة، قم، ج۴، ص۱۹۵-۱۹۷؛ نجفی، جواهر الکلام، | *اگر کافور یافت نشود، میت بدون تحنیط [[دفن]] می‌گردد؛ هرچند خوشبو کردن بدن وی با ذریره(ماده ای خوشبو یا هر ماده ساییده شده معطر) جایز است؛ لیکن حنوط به شمار نمی‌رود. در [[کراهت]] یا حرمت خوش بو کردن میت به غیر ذریره و کافور اختلاف است. مخلوط کردن کافور با ذریره در حنوط جایز است.<ref>حکیم، مستمسک العروة، قم، ج۴، ص۱۹۵-۱۹۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۸۸-۱۹۰.</ref> | ||
*در صورت کم بودن کافور، اگر نتوان آن را هم در [[غسل میت]] و هم در تحنیط استفاده کرد، غسل مقدّم است، و بین تحنیط پیشانی و سایر مواضع، پیشانی مقدّم است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، قم، ج۲، ص۸۲-۸۳؛ حکیم، مستمسک العروة، قم، ج۴، ص۲۰۰.</ref> | *در صورت کم بودن کافور، اگر نتوان آن را هم در [[غسل میت]] و هم در تحنیط استفاده کرد، غسل مقدّم است، و بین تحنیط پیشانی و سایر مواضع، پیشانی مقدّم است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، قم، ج۲، ص۸۲-۸۳؛ حکیم، مستمسک العروة، قم، ج۴، ص۲۰۰.</ref> | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
مواضع واجب حنوط، [[مواضع هفت‌گانه سجده]] است، یعنی پیشانی، کف دو دست، دو زانو، و نوک انگشتان شست پاها و بنابر قول برخی، نوک بینی.<ref>شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۷۸؛ ابن‌براج، المهذّب، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۶۱-۶۲؛ علامه حلی، منتهی المطلب، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۲۲۹.</ref> | مواضع واجب حنوط، [[مواضع هفت‌گانه سجده]] است، یعنی پیشانی، کف دو دست، دو زانو، و نوک انگشتان شست پاها و بنابر قول برخی، نوک بینی.<ref>شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۷۸؛ ابن‌براج، المهذّب، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۶۱-۶۲؛ علامه حلی، منتهی المطلب، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۲۲۹.</ref> | ||
برخی تحنیط نوک‌بینی را مستحب دانسته‌اند. چنان که برخی، تحنیط زیر بغل، گودی گلو، زیر زانو، مفاصل، کف پاها، پشت دست‌ها و هر موضعی از بدن را که عرق می‌کند و بوی بد می‌دهد، مستحب دانسته‌اند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، | برخی تحنیط نوک‌بینی را مستحب دانسته‌اند. چنان که برخی، تحنیط زیر بغل، گودی گلو، زیر زانو، مفاصل، کف پاها، پشت دست‌ها و هر موضعی از بدن را که عرق می‌کند و بوی بد می‌دهد، مستحب دانسته‌اند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۷۹-۱۸۰؛ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، قم، ج۲، ص۷۹-۸۰؛ حکیم، مستمسک العروة، قم، ج۴، ص۱۸۶-۱۹۰.</ref> مستحب است حنوط اضافی بر سینه میت نهاده شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۸۰-۱۸۱؛ حکیم، مستمسک العروة، قم، ج۴، ص۱۹۸.</ref> داخل کردن کافور در چشم، گوش و بینی میت مکروه است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، قم، ج۲، ص۸۲؛ حکیم، مستمسک العروة، قم، ج۴، ص۱۹۷.</ref> | ||
==مقدار == | ==مقدار == | ||
قول مشهور آن است که مقدار واجب به اندازه‌ای است که به آن حنوط بگوید. در مقابل برخی فقها گفته‌اند که دست‌کم باید به اندازه یک درهم باشد و کمتر از آن کفایت نمی‌کند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، | قول مشهور آن است که مقدار واجب به اندازه‌ای است که به آن حنوط بگوید. در مقابل برخی فقها گفته‌اند که دست‌کم باید به اندازه یک درهم باشد و کمتر از آن کفایت نمی‌کند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۸۱.</ref> بنابر قول مشهور مبنی بر صدق عنوان حنوط، مستحب است مقدار کافور از یک درهم یا بنابر قول دیگر، از یک مثقال کمتر نباشد و بهتر است، چهار درهم یا بنابر قولی چهار مثقال و بهتر از آن سیزده و یک سوم درهم است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۱۸۴-۱۸۷.</ref> | ||
==آداب== | ==آداب== | ||