۱۷٬۱۹۲
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز («عزائم» را محافظت کرد ([ویرایش=تنها مدیران] (بیپایان) [انتقال=تنها مدیران] (بیپایان))) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== احکام مرتبط== | == احکام مرتبط== | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان = ذکر سجده واجب قرآن|: «لا اِلهَ اِلَّا اللهُ حَقًّا حَقًّا، لا اِلهَ اِلَّا اللهُ ایماناً وَ تَصْدیقاً، لا اِلهَ اِلَّا اللهُ عُبُودِیةً وَرِقّاً، سَجَدْتُ لَک یا رَبِّ تَعَبَّداً وَرِقّاً، لا مُسْتَنْکفاً وَ لا مُسْتَکبِراً، بَلْ اَنَا عَبْدٌ ذَلیلٌ ضَعیفٌ خائفٌ مُسْتَجیرٌ»<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۸۴.</ref>|تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پسزمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان = ذکر سجده واجب قرآن|: «لا اِلهَ اِلَّا اللهُ حَقًّا حَقًّا، لا اِلهَ اِلَّا اللهُ ایماناً وَ تَصْدیقاً، لا اِلهَ اِلَّا اللهُ عُبُودِیةً وَرِقّاً، سَجَدْتُ لَک یا رَبِّ تَعَبَّداً وَرِقّاً، لا مُسْتَنْکفاً وَ لا مُسْتَکبِراً، بَلْ اَنَا عَبْدٌ ذَلیلٌ ضَعیفٌ خائفٌ مُسْتَجیرٌ»<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۸۴.</ref>|تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پسزمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | ||
سورههای عزائم و احکام مرتبط با آن در بابهای [[طهارت]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به: طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ج۱، ص۵۱۰ و ص۶۰۳</ref> و [[نماز]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به: طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۷۸.</ref> کتابهای فقهی سخن گفته شده است. از نظر فقیهان این سورهها احکامی دارند، از جمله: | سورههای عزائم و احکام مرتبط با آن در بابهای [[طهارت]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به: طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۵۱۰ و ص۶۰۳</ref> و [[نماز]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به: طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۷۸.</ref> کتابهای فقهی سخن گفته شده است. از نظر فقیهان این سورهها احکامی دارند، از جمله: | ||
*خواندن آنها بر [[جنابت|جُنُب]]<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۵۱۰.</ref> و [[حائض]]<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۶۰۳.</ref> [[حرام]] است. فقیهان درباره اینکه آیا فقط خواندن آیههای سجدهدار حرام است یا خواندن تمام سوره چنین حکمی دارد، اختلافنظر دارند.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ج۱، ص۵۱۰ و ص۶۰۳؛ بنیهاشمی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۷۸ش، مسئله ۳۵۵، ج۱، ص۲۲۵-۲۲۷؛ مسئله ۴۵۰، ج۱، ص۲۷۶.</ref> [[علامه حلی]] گفته است که حتی خواندن یک حرف از این سورهها بر او حرام است.<ref>علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۳۳.</ref> اگر جنب و حائض آیات سجدهدار را شنیدند واجب است که سجده کنند.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۸۳.</ref> | *خواندن آنها بر [[جنابت|جُنُب]]<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۵۱۰.</ref> و [[حائض]]<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۶۰۳.</ref> [[حرام]] است. فقیهان درباره اینکه آیا فقط خواندن آیههای سجدهدار حرام است یا خواندن تمام سوره چنین حکمی دارد، اختلافنظر دارند.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ج۱، ص۵۱۰ و ص۶۰۳؛ بنیهاشمی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۷۸ش، مسئله ۳۵۵، ج۱، ص۲۲۵-۲۲۷؛ مسئله ۴۵۰، ج۱، ص۲۷۶.</ref> [[علامه حلی]] گفته است که حتی خواندن یک حرف از این سورهها بر او حرام است.<ref>علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۳۳.</ref> اگر جنب و حائض آیات سجدهدار را شنیدند واجب است که سجده کنند.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۸۳.</ref> | ||
*به فتوای فقیهان شیعه، خواندن عمدی [[سوره]]های دارای سجده واجب، در [[نمازهای واجب]] سبب باطل شدن نماز میگردد.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۸۰؛ امام خمینی، توضیح المسائل(محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۴۵، م۹۸۳.</ref> اگر کسی یکی این سورهها را از روی سهو در نماز بخواند، در صورتی که پیش از رسیدن به آیه سجدهدار یا نصف سوره متوجه شود، باید سوره سجدهدار را رها کرده و سوره دیگری بخواند و اگر پس از آیه سجدهدار یا نصف سوره باشد، درباره چگونگی به جای آوردن سجده و نماز میان [[مراجع تقلید]] اختلافنظر وجود دارد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل(محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۴۶-۵۴۵، حواشی م۹۸۴.</ref> بنا به فتوای [[امام خمینی]] در این صورت باید با اشاره سجده کند و به خواندن سوره سجدهدار اکتفا نماید.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل(محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۴۵، م۹۸۴.</ref> همچنین به فتوای [[سید علی حسینی سیستانی|آیتالله سیستانی]] و [[سید موسی شبیری زنجانی]] اگر سجده واجب را به جای نیاورد نمازش صحیح است گرچه [[گناه]] کرده است.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل(محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۴۶، حواشی م۹۸۴.</ref> | *به فتوای فقیهان شیعه، خواندن عمدی [[سوره]]های دارای سجده واجب، در [[نمازهای واجب]] سبب باطل شدن نماز میگردد.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۸۰؛ امام خمینی، توضیح المسائل(محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۴۵، م۹۸۳.</ref> اگر کسی یکی این سورهها را از روی سهو در نماز بخواند، در صورتی که پیش از رسیدن به آیه سجدهدار یا نصف سوره متوجه شود، باید سوره سجدهدار را رها کرده و سوره دیگری بخواند و اگر پس از آیه سجدهدار یا نصف سوره باشد، درباره چگونگی به جای آوردن سجده و نماز میان [[مراجع تقلید]] اختلافنظر وجود دارد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل(محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۴۶-۵۴۵، حواشی م۹۸۴.</ref> بنا به فتوای [[امام خمینی]] در این صورت باید با اشاره سجده کند و به خواندن سوره سجدهدار اکتفا نماید.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل(محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۴۵، م۹۸۴.</ref> همچنین به فتوای [[سید علی حسینی سیستانی|آیتالله سیستانی]] و [[سید موسی شبیری زنجانی]] اگر سجده واجب را به جای نیاورد نمازش صحیح است گرچه [[گناه]] کرده است.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل(محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۴۶، حواشی م۹۸۴.</ref> |
ویرایش