عزائم: تفاوت میان نسخه‌ها

از نظر فقیهان [[شیعه]]، [[آیه]] ۱۵ [[سوره سجده]]، ۳۷ [[سوره فصلت]]، ۶۲ [[سوره نجم]] و ۱۹ [[سوره علق]] سجده [[واجب]] دارند.<ref>یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۷۷.</ref> همچنین به گفته [[صاحب جواهر]]، ۱۱ آیه قرآن در ۱۰ سوره، سجده [[مستحب]] دارند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۰، ص۲۱۷. </ref> این آیات عبارتند از آیه ۲۰۶ [[سوره اعراف]]، آیه ۱۵ [[سوره رعد|رعد]]، آیه ۴۹-۵۰ [[سوره نحل|نحل]]، آیه ۱۰۹ [[سوره اسراء|اسراء]]، آیه ۵۸ [[سوره مریم|مریم]]، آیه ۱۸ و ۷۷ [[سوره حج|حج]]، آیه ۶۰ [[سوره فرقان|فرقان]]، آیه ۲۶ [[سوره نمل|نمل]]، آیه ۲۴ [[سوره ص|ص]]، و آیه ۲۱ [[سوره انشقاق|انشقاق]].<ref>یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۷۷-۵۷۸.</ref> بر اساس آنچه به [[شیخ صدوق]] منسوب شده است، وجود کلمه «سجده» در آیه، موجب می‌شود آن آیه سجده [[مستحب]] داشته باشد.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۰، ص۲۱۷. </ref>  

{{جعبه نقل قول| عنوان = ذکر سجده واجب قرآن|: «لا اِلهَ اِلَّا اللهُ حَقًّا حَقًّا، لا اِلهَ اِلَّا اللهُ ایماناً وَ تَصْدیقاً، لا اِلهَ اِلَّا اللهُ عُبُودِیةً وَرِقّاً، سَجَدْتُ لَک یا رَبِّ تَعَبَّداً وَرِقّاً، لا مُسْتَنْکفاً وَ لا مُسْتَکبِراً، بَلْ اَنَا عَبْدٌ ذَلیلٌ ضَعیفٌ خائفٌ مُسْتَجیرٌ»<ref>یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۸۴.</ref>|تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}

سوره‌های عزائم و احکام مرتبط با آن در باب‌های [[طهارت]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به: یزدی، عروة الوثقی، ج۱، ص۵۱۰ و ص۶۰۳</ref> و [[نماز]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به: یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۷۸.</ref> کتاب‌های فقهی سخن گفته شده است. از نظر فقیهان این سوره‌ها احکامی دارند، از جمله:

*خواندن آنها بر [[جنابت|جُنُب]]<ref>یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۵۱۰.</ref> و [[حائض]]<ref>یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۶۰۳.</ref> [[حرام]] است. فقیهان درباره اینکه آیا فقط خواندن آیه‌های سجده‌دار حرام است یا خواندن تمام سوره چنین حکمی دارد، اختلاف‌نظر دارند.<ref>یزدی، عروة الوثقی، ج۱، ص۵۱۰ و ص۶۰۳؛ بنی‌هاشمی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۷۸ش، مسأله ۳۵۵، ج۱، ص۲۲۵-۲۲۷؛ مساله ۴۵۰، ج۱، ص۲۷۶.</ref> [[علامه حلی]] گفته است که حتی خواندن یک حرف از این سوره‌ها بر او حرام است.<ref>علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۳۳.</ref> اگر جنب و حائض آیات سجده‌دار را شنیدند واجب است که سجده کنند.<ref>یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۸۳.</ref>  

*به فتوای فقیهان شیعه، خواندن عمدی [[سوره]]‌های دارای سجده واجب، در [[نمازهای واجب]] سبب باطل شدن نماز می‌گردد.<ref>یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۸۰؛ امام خمینی، توضیح المسائل(محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۴۵، م۹۸۳.</ref> اگر کسی یکی این سوره‌ها را از روی سهو در نماز بخواند، در صورتی که پیش از رسیدن به آیه سجده‌دار یا نصف سوره متوجه شود، باید سوره سجده‌دار را رها کرده و سوره دیگری بخواند و اگر پس از آیه سجده‌دار یا نصف سوره باشد، درباره چگونگی به جای آوردن سجده و نماز میان [[مراجع تقلید]] اختلاف‌نظر وجود دارد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل(محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۴۶-۵۴۵، حواشی م۹۸۴.</ref> بنا به فتوای [[امام خمینی]] در این صورت باید با اشاره سجده کند و به خواندن سوره سجده‌دار اکتفا نماید.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل(محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۴۵، م۹۸۴.</ref> همچنین به فتوای [[سید علی حسینی سیستانی|آیت‌الله سیستانی]] و [[سید موسی شبیری زنجانی]] اگر سجده واجب را به جای نیاورد نمازش صحیح است گرچه [[گناه]] کرده است.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل(محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۴۶، حواشی م۹۸۴.</ref>

*سجده واجب قرآن وجوب فوری دارد؛ از این‌رو با خواندن یا شنیدن آیات سجده‌دار سوره‌های عزائم، بلافاصله سجده واجب می‌شود.<ref>یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۷۸.</ref>  

*در سجده واجب قرآن، [[وضو]]، [[غسل]]، رو به [[قبله]] بودن و ذکر خاصی واجب نیست اما باید پیشانی بر چیزی گذاشته شود که [[سجده]] بر آن صحیح است.<ref>یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۸۲-۵۸۳.</ref> با این حال ذکرهای ویژه‌ای برای سجده واجب نقل شده است.<ref>یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۸۴.</ref>

*[[امام خمینی]]، سید روح‌الله، توضیح المسائل(محشی)، تصحیح سید محمدحسین بنی هاشمی خمینی، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۲۴ق.

*طوسی، محمد بن حسن، [[تهذیب‌الاحکام]]، تحقیق حسن خرسان موسوی، تهران، دارالکتب العلمیه، ۱۴۰۷ق.