خطبه حضرت فاطمه در جمع زنان مدینه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خطبه حضرت فاطمه(س) در جمع زنان مدینه''' یا '''خطبه عیادت''' سخنان [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] دختر پیامبر(ص) در جمع زنان مدینه، در اعتراض به [[غصب خلافت]] است. این سخنان که در بستر بیماریِ منجر به [[شهادت حضرت فاطمه(س)]] ایراد شد، به‌دلیل ترسیم وضعیت موجود پس از [[رحلت پیامبر(ص)]]، هشدار نسبت به آینده جامعه اسلامی و فصاحت و بلاغت دارای اهمیت دانسته شده است.

خطبه حضرت زهرا(س) در جمع زنان مهاجر و انصار به طرق مختلف در [[جامع حدیثی|کتاب‌های روایی شیعه و اهل‌سنت]] آمده است. این خطبه همچنین توسط پژوهشگران دینی در کتاب‌های مرتبط با زندگی حضرت فاطمه(س) و شرح‌های خطبه‌های آن حضرت، شرح داده شده است.

حضرت زهرا(س) در فراز بعدی، شگفتی خود را از کار [[مسلمان|مسلمانان]] ابراز می‌دارد، که به کدام دلیل به دنبال دوستان دروغین رفته و سرپرستان نااهل را انتخاب کردند و به چه امیدی این‌همه ستم و بیداد مرتکب شدند.<ref>کرمی، سیره و سیمای ریحانه پیامبر، ۱۳۸۰ش، ص۷۴۲-۷۴۳؛</ref> برخی نیز گفته‌اند شاید مراد حضرت در این فراز این باشد که مردم با چه مستندی، تکیه‌گاه قوی و محکمی مثل حضرت علی و اهل بیت(ع) را رها کرده و به‌جای آنان دیگران را انتخاب کرده‌اند.<ref>منتظری، شرح خطبه حضرت زهرا سلام الله علیها، ۱۳۷۴ش، ص۴۱۴.</ref> به تعبیر او مردم سَر را رها کرده و دُم را چسبیده‌اند و به دنبال عوام رفتند و عالِم را رها کردند و تبهکاری خود را نیکوکاری می‌پندارند. فاطمه(س) آنها را فاسدانی می‌داند که فساد خویش را صلاح می‌انگارند.<ref>دشتی، فرهنگ سخنان حضرت فاطمه(س)، ۱۳۸۱ش، ص۹۴-۹۵.</ref>

{{جعبه نقل قول| عنوان = | نقل‌قول = حضرت زهرا(س):{{-}} «اکنون که به مراد خود رسیدید، خوش باشید برای دنیای خود و قلبتان مطمئن باشد برای فتنه‌هایی که خواهد آمد و بشارت باد شما را به شمشیرهای برنده‌ای که به دنبال آن می‌آید.»<ref>منتظری، خطبه فاطمه زهرا سلام الله علیها و ماجرای فدک، ۱۳۷۴ش، ص۴۲۲.</ref>|تاریخ بایگانی| منبع = | تراز = چپ| عرض = 30%}}

هشدار نسبت به ثمره انتخاب نادرست، آخرین بخش سخنان فاطمه(س) در این دیدار است. او مردم را نسبت به شمشیرهای برنده، سلطه تجاوزکارانی ستمگر و خونخوار و هرج و مرجی فراگیر و حکومتی مستبد که ثروت مسلمانان را بر باد می‌دهد و جمعیت آنان را پراکنده می‌کند هشدار می‌دهد.<ref>کرمی، سیره و سیمای ریحانه پیامبر، ۱۳۸۰ش، ص۷۴۴-۷۴۵؛ دشتی، فرهنگ سخنان حضرت فاطمه(س)، ۱۳۸۱ش، ص۹۵.</ref> به گفته [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] شاید اشاره فاطمه(س) به حکومت [[بنی‌امیه]] و [[بنی‌عباس]] و افرادی چون [[حجاج بن یوسف ثقفی|حجاج بن یوسف]] و اتفاقاتی چون [[واقعه حره]] باشد.<ref>مکارم شیرازی، زهرا برترین بانوی جهان، ۱۳۷۹ش، ص۲۳۸-۲۴۱.</ref>

* شیخ صدوق در [[معانی الاخبار (کتاب)|کتاب معانی الاخبار]] به دو طریق، یکی به سندش از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و دیگری از طریق [[عبدالله بن حسن مثنی|عبدالله بن حسن بن حسن]] از مادرش [[فاطمه دختر امام حسین(ع)|فاطمه دختر امام حسین]] این روایت را نقل کرده است.<ref>شیخ صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۳۵۴-۳۵۶.</ref>

* [[محمد بن جریر طبری صغیر|طبری]] در کتاب [[دلائل الامامة (کتاب)|دلائل الامامة]] در روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] از جدش [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] این خطبه را نقل کرده است.<ref>طبری، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۲۵.</ref>

==شرح‌ها==