نهج الفصاحه (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

 

پاینده در پایان مقدمه بسیار طولانی و در عین حال تحقیقی و علمی چاپ دوم برخی از انتقادات را مطرح و بدانها پاسخ گفته مانند این که از این مجموعه (نهج الفصاحه) فهمیده می‌شود که پیامیر تعلیم دیده است و پاینده نیز در پاسخ یادآور شده که پیامبر به تصریح خودش افصح العرب بوده و همین کافی است که بتوان مجموعه ای از کلماتش ارا نهج الفصاحه نامید چرا که نهج طریقه (راه) روشن راست و سخنان افصح عرب، راه روشن فصاحت است.<ref>پاینده، ابوالقاسم، نهج الفصاحه، ۱۳۵۶ش، مقدمه چاپ دوم، ص۱۶۱.</ref> وی هم چنان در پاسخ به این انتقاد که روایات فراوانی در این کتاب از منابع عامه (اهل سنت) نقل شده تصریح کرده که در اینگونه کتاب‌ها بحث از اختلاف شیعه و سنی نیست و محور تمام سخنان حضرت فضیلت و ترغیب به خیر و نکوهش رذائل اخلاقی است و افزوده که در طول تاریخ بسیاری از محدثان شیعی روایات فراوانی را از اهل سنت نقل کرده‌اند و[[اصول اربعمائه| اصول چهارصدگانه]] مایه [[کتب اربعه| اصول چهارگانه]] شده‌ است.<ref>پاینده، ابوالقاسم، نهج الفصاحه، ۱۳۵۶ش، مقدمه چاپ دوم، ص۱۶۲و۱۶۳.</ref>چنانچه مؤلفان [[اصول اربعمائه]] اگر جه مورد اعتماد و راستگو بودند اما همگی [[شیعه دوازده امامی]] نبوده‌اند<ref>طوسی، الفهرست، ج۱، ص۲.</ref>{{یاد| لأن کثیرا من مصنفی أصحابنا و أصحاب الأصول ینتحلون المذاهب الفاسدة و إن کانت کتبهم معتمدة}}