پرش به محتوا

الباب الحادی عشر (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:




'''اَلْبابُ الْحادی عَشَر'''، باب یازدهم از ''[[منهاج الصّالح فی مختصر المصباح]]'' و از کتاب‌های [[کلام اسلامی|کلامی]] و آموزشی در [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه شیعی]]، اثر [[علامه حلی|علامه حلّی]] و در اثبات اصول عقاید شیعه. در فصل هفتم این اثر که در باب [[معاد]] است، مباحثی درباره [[توبه]] و [[امر به معروف و نهی از منکر]] نیز بیان شده است.  
'''اَلْبابُ الْحادی عَشَر'''، باب یازدهم از ''[[منهاج الصلاح فی اختصار المصباح]]'' و از کتاب‌های [[کلام اسلامی|کلامی]] و آموزشی در [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه شیعی]]، اثر [[علامه حلی|علامه حلّی]] و در اثبات اصول عقاید شیعه. در فصل هفتم این اثر که در باب [[معاد]] است، مباحثی درباره [[توبه]] و [[امر به معروف و نهی از منکر]] نیز بیان شده است.  
بیش از ۲۰ شرح بر این کتاب نوشته شده که شرح [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]] <small>(متوفی ۸۲۶ق)</small> به نام ''[[النافع یوم الحشر فی شرح باب حادی عشر|النافع یوم الحشر]]'' در میان آنها اهمیت بیشتری دارد. کتاب باب حادی عشر و شرح فاضل مقداد بر آن، چندین بار به [[زبان فارسی|فارسی]] ترجمه شده‌اند.
بیش از ۲۰ شرح بر این کتاب نوشته شده که شرح [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]] <small>(متوفی ۸۲۶ق)</small> به نام ''[[النافع یوم الحشر فی شرح الباب الحادی عشر (کتاب)|النافع یوم الحشر]]'' در میان آنها اهمیت بیشتری دارد. کتاب باب حادی عشر و شرح فاضل مقداد بر آن، چندین بار به [[زبان فارسی|فارسی]] ترجمه شده‌اند.


== نویسنده ==
== نویسنده ==
{{اصلی|علامه حلی}}
{{اصلی|علامه حلی}}
ابومنصور جمال‌الدین، حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی (۶۴۸-۷۲۶ قمری) معروف به علامه حلّی، از علمای شیعه قرن هفتم و هشتم قمری است.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۳۹۶.</ref> مناظرات و آثار او موجب گرایش [[اولجایتو|سلطان محمد خدا بنده]] به [[شیعه|تشیع]] و رواج مذهب شیعه در ایران گردید.<ref>خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۸۱.</ref> علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[کلام اسلامی|عقاید]]، [[فلسفه اسلامی|فلسفه]]، [[منطق]]، [[دعا]] و... است از جمله [[تبصرة المتعلمین فی احکام الدین (کتاب)|تبصرة المتعلمین فی احکام الدین]]، [[کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد (کتاب)|کشف المراد]]، [[نهج الحق و کشف الصدق (کتاب)|نهج الحق و کشف الصدق]]، باب حادی عشر، [[خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال (کتاب)|خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال]]، [[الجوهر النضید (کتاب)|الجوهر النضید]].<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۴۰۳.</ref> او نخستین کسی بود که به علت فضل و دانش بسیارش با لقب [[آیت‌الله|آیت الله]] خوانده شد.<ref>مولوی، [https://www.cgie.org.ir/fa/article/222486/ «آیت‌الله]»، سایت دائره المعارف بزرگ اسلامی.</ref>
ابومنصور جمال‌الدین، حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی (۶۴۸-۷۲۶ قمری) معروف به علامه حلّی، از علمای شیعه قرن هفتم و هشتم قمری است.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۳۹۶.</ref> مناظرات و آثار او موجب گرایش [[اولجایتو|سلطان محمد خدا بنده]] به [[شیعه|تشیع]] و رواج مذهب شیعه در ایران گردید.<ref>خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۸۱.</ref> علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[کلام اسلامی|عقاید]]، [[فلسفه اسلامی|فلسفه]]، [[منطق]]، کتب ا[[دعا|دعیه]] و... است از جمله [[تبصرة المتعلمین فی احکام الدین (کتاب)|تبصرة المتعلمین فی احکام الدین]]، [[کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد (کتاب)|کشف المراد]]، [[نهج الحق و کشف الصدق (کتاب)|نهج الحق و کشف الصدق]]، باب حادی عشر، [[خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال (کتاب)|خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال]]، [[الجوهر النضید (کتاب)|الجوهر النضید]].<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۴۰۳.</ref> او نخستین کسی بود که به علت فضل و دانش بسیارش با لقب [[آیت‌الله|آیت الله]] خوانده شد.<ref>مولوی، [https://www.cgie.org.ir/fa/article/222486/ «آیت‌الله]»، سایت دائره المعارف بزرگ اسلامی.</ref>


== معرفی کتاب ==
== معرفی کتاب ==
[[علامه حلی]] به خواهش وزیر [[محمد بن محمد قوهدی]] کتاب [[منهاج الصالح فی مختصر المصباح]] را نوشت و در آن [[مصباح المتهجد (کتاب)|مصباح المُتَهَجِّد]] اثر [[شیخ طوسی]] (متوفی ۴۶۰ق) را که در ادعیه و عبادات است خلاصه کرد.
کتاب باب حادی عشر باب یازدهمِ [[کتاب منهاج الصلاح فی اختصار المصباح]] است.<ref>میردامادی، مقدمه منهاج الصلاح فی اختصار المصباح، 1430ش، ص31.</ref> این کتاب خلاصه [[مصباح المتهجد (کتاب)|کتاب مصباح المتهجد]] اثر [[شیخ طوسی]] در مورد [[دعا|دعاها]]، اعمال و عبادات وارد شده از [[چهارده معصوم|معصومین(ع)]] در ده باب است. [[علامه حلی]] به درخواست محمد بن محمد قوهدی کتاب مصباح را با همان چینش خلاصه کرد.<ref>میردامادی، مقدمه منهاج الصلاح فی اختصار المصباح، 1430ش، ص31.</ref> به گفته [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]] در مقدمه [[النافع یوم الحشر فی شرح الباب الحادی عشر (کتاب)|کتاب النافع یوم الحشر]] به جهت اینکه شناخت معبود مقدم بر شناخت دعا و عبادت او است علامه حلی بابی در [[اصول دین]] و شناخت خداوند به آن افزود و آن را باب یازدهم با عنوان «آنچه بر تمام مکلفین واجب است» قرار داد.<ref>فاضل مقداد، النافع یوم الحشر فی شرح الباب الحادی عشر، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، 1370ش.</ref>
 
وی تلخیص خود را در ۱۰ باب نگاشته و سپس از جهت آنکه شناخت عبادت و دعا، فرعِ شناخت معبود و مدعو است و صحت عبادت بستگی به صحت اعتقاد و ایمان دارد بابی به نام باب یازدهم (الباب الحادی عشر)، در شناخت [[اصول دین]] به آن افزوده است.


== فصل‌ها و عناوین ==
== فصل‌ها و عناوین ==
Automoderated users، confirmed، templateeditor
۲٬۸۲۹

ویرایش