آیه ۶۲ سوره نمل: تفاوت میان نسخه‌ها

در آیه ۶۲ سوره نمل، [[خدا|خداوند]] تنها مرجع [[استجابت دعا]] و رفع گرفتاری‌های انسان ذکر شده و این مفهوم مرتبط با [[توحید]] دانسته شده است.<ref>قرشی، تفسیر احسن‌الحدیث، ۱۳۹۱ش. ج۷، ص۴۸۱.</ref> به گفته آیت‌الله مکارم شیرازی خداوند در این آیات (این آیه و چند آیه قبل و بعد که با «اَمَّنْ» شروع می‌گردند) به‌صورت سؤالی، روشن‌ترین دلائل توحید را بیان کرده و مشرکان را مورد محاکمه قرار داده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱-۱۳۷۴ش، ج۷، ص۵۱۲-۵۱۳.</ref>  

[[میرزا جواد ملکی تبریزی]] برای شخصی که ماه رمضان را بدون تغییری در حالاتش گذراند، توصیه کرده است که برای رفع سختی‌ها و اصلاح خود، از خداوند طلب کمک کند و با زبان حال آیه امن یجیب را بخواند.<ref>ملکی تبریزی، المراقبات، ۱۳۸۸ش، ص۲۶۱.</ref> این آیه، در زبان عموم مردم از آن به‌عنوان دعا تعبیر شده و حتی مراسمی به‌عنوان ختم امن یجیب مرسوم است؛<ref>«مصاحبه با حضرت آیت الله یوسف صانعی»، ص۱۵۳.</ref> اما سبک و سیاق دعایی ندارد و هنگام دعا و استفاده از آن، به این صورت «یا مَنْ یجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ»<ref>نگاه کنید به: ابن طاووس، مهج الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۳۴۲ و ۳۴۶؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۲، ص۱۰۳.</ref> یا «يَا مَنْ يُجِيبُ دُعَاءَ الْمُضْطَرِّ» توصیه شده است.<ref>نگاه کنید به: ابن طاووس، مهج الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۱۵۱.</ref>

در سومین سؤال از سؤال‌های پنجگانه‌، خداوند از [[شرک|مشرکان]] می‌پرسد آیا کسی که دعای درمانده را استجابت می‌کند بهتر است یا خدایان شما که کاری انجام نمی‌دهند؟<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱-۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۵۱۷.</ref>

|عرض=۹۰

|شکل بندی عنوان=line-height:200%; font-size:125%; font-weight: normal;

|شکل بندی ستون راست=text-align:center; line-height:170%

|شکل بندی آدرس=font-size:75%;

|تورفتگی=۰

|تراز=وسط

|عنوان={{عربی|اندازه=۹۵%|اَمَّن یُّجیبُ المُضطَرَّ اِذا دَعاهُ وَ یَکشِفُ السُّوءَ وَ یَجعَلُکُم خُلَفاءَ الاَرضِ ءَاِلهٌ مَّعَ اللهِ قَلیلاً مَا تَذَکَّرُونَ}}

يا [كيست‌] آن كس كه درمانده را -چون وى را بخواند- اجابت مى‌كند، و گرفتارى را برطرف مى‌گرداند، و شما را جانشينان اين زمين قرار مى‌دهد؟ آيا معبودى با خداست؟ چه كم پند مى‌پذيريد.([[سوره نمل]]، آیه ۶۲.)}}