تعصب: تفاوت میان نسخهها
←ریشهها
(ویکی سازی) |
|||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
* '''شخصیتزدگی:''' گاه کسانی مانند پدران، متولیان دینی، اساتید و بزرگان قوم چنان قداستی برای انسان پیدا میکنند که بدون اندیشه سخنان آنان مورد قبول واقع میشود. در آیات متعددی از قرآن این آسیب به عنوان یکی از زمینههای تعصبورزی معرفی شده است.<ref>سوره بقره، آیه۱۷۰؛ سوره مائده، آیه ۱۰۴؛ سوره انبیاء، آیه ۵۳؛ امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۱۵۲.</ref> امام علی (ع) نیز در [[خطبه قاصعه]] از پیروی بدون دلیل و کورکورانه مهتران پرهیز داده و آنان را پایههای تعصب نامیده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۹۲، ص۲۸۹.</ref> | * '''شخصیتزدگی:''' گاه کسانی مانند پدران، متولیان دینی، اساتید و بزرگان قوم چنان قداستی برای انسان پیدا میکنند که بدون اندیشه سخنان آنان مورد قبول واقع میشود. در آیات متعددی از قرآن این آسیب به عنوان یکی از زمینههای تعصبورزی معرفی شده است.<ref>سوره بقره، آیه۱۷۰؛ سوره مائده، آیه ۱۰۴؛ سوره انبیاء، آیه ۵۳؛ امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۱۵۲.</ref> امام علی (ع) نیز در [[خطبه قاصعه]] از پیروی بدون دلیل و کورکورانه مهتران پرهیز داده و آنان را پایههای تعصب نامیده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۹۲، ص۲۸۹.</ref> | ||
* '''افراط و تفریط در دوستی و دشمنی:''' از آیاتی که به [[مؤمنان]] دستور میدهد انصاف و عدالت را درباره خویشان و دوستان رعایت کنید<ref>سوره نساء، آیه ۱۳۵، سوره مائده، آیه ۸.</ref> استفاده میشود که افراط یا تفریط در دوستی و دشمنی میتواند از ریشههای تعصب و حمیت قرار گیرد. | * '''افراط و تفریط در دوستی و دشمنی:''' از آیاتی که به [[مؤمنان]] دستور میدهد انصاف و عدالت را درباره خویشان و دوستان رعایت کنید<ref>سوره نساء، آیه ۱۳۵، سوره مائده، آیه ۸.</ref> استفاده میشود که افراط یا تفریط در دوستی و دشمنی میتواند از ریشههای تعصب و حمیت قرار گیرد. | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول = روش [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] در پیشگیری از تعصبات قومی:{{سخ}} | |||
پیغمبر راجع به این مسئله حساسیت نشان مىداده است که نمىگذاشت کوچکترین بروز تعصب قومى در میان مردم پیدا بشود. در سنن ابىداود مىنویسد در [[غزوه احد|جنگ احد]] یک غلام ایرانى جزو [[مسلمان|مسلمین]] بود؛ در یک حملهاى که کرد حریف را زد و بعد به عنوان حماسه و افتخار گفت «أنا الغلامُ الفارسى» منم یک جوان ایرانى. تا این حرف را گفت، پیغمبر جلو آمد و فرمود: دیگر این حرف را نزن، بگو «أنا الغلامُ الانصارى» منم جوانى که از انصار اسلام هستم، چرا؟ چون پیغمبر مىدانست تا او بگوید أنا الغلام الفارسى، آن دیگرى مىگوید أنا الغلام العربى. | |||
| منبع = *'''منبع''': مطهری، اسلام ومسئله ملیت، ص۴۲. | تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پسزمینه =#F4FFF4| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | |||
== آثار و پیامدها == | == آثار و پیامدها == |