آیه ۲۰۴ سوره اعراف: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۲۰۴ سوره اعراف (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۸

۱۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳

←‏شأن نزول

دیداریویکی‌متن

Gholampour

confirmed، protected، templateeditor

۳٬۲۱۷

ویرایش

@@ خط ۳۵: / خط ۳۵: @@
 برخی دیگر ذکر کرده‌اند که دلیل نزول آیه این بود که جوانی انصاری<ref>ابو‌الفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۶۶-۱۳۷۸ش، ج۹، ص۵۰-۵۱؛ فاضل مقداد، کنز العرفان في فقه القرآن، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۱۹۵؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱-۱۳۷۴ش، ج۷، ص۶۹-۷۰.</ref> یا گروهی از مردم<ref>فاضل مقداد، کنز العرفان في فقه القرآن، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۱۹۵؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۵۰-۱۳۵۳ق، ج۸، ص۳۸۵؛ ابو‌الفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۶۶-۱۳۷۸ش، ج۹، ص۵۱.</ref> پس از اقتدای نماز به پیامبر اسلام(ص)، وقتی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] شروع به خواندن آیه‌ای در نماز کرد، آن‌ها نیز در دو رکعت اول با صدای بلند شروع به خواندن و تکرار همان آیه کردند که این آیه نازل شد و مسلمانان را از این کار بازداشت و دعوت به شنیدن قرآن کرد. [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبائی]] (درگذشته [[سال ۱۳۶۰ هجری شمسی|۱۳۶۰ش]]) نیز با استناد به روایاتی در منابع اهل‌سنت، این نظر را مطرح کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۵۰-۱۳۵۳ق، ج۸، ص۳۸۵.</ref>
-از بین بردن صداهای پشت سر پیامبر در حالی که به نماز مشغول بود؛ جوانی از انصار یا عده‌ای از مسلمانان درحالی که پشت سر پیامبر به نماز مشغول بودند و قرآن خواندند<ref>سیوطی، تفسیر الدر المنثور، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۶۳۴.</ref> برخی دیگر از دلایل شأن نزول این آیه بود که سیوطی از مفسران اهل‌سنت آن‌ها را ذکر کرده است.<ref>سیوطی، تفسیر الدر المنثور، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۶۳۴-۶۳۸.</ref> به گفته فخررازی از دیگر مفسران اهل‌سنت،‌ نیز ترک صدای بلند مأموم در نماز، دلیل نزول این آیه است.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۵، ص۴۴۰.</ref>
+از بین بردن صداهای پشت سر پیامبر در حالی که به نماز مشغول بود؛ جوانی از انصار یا عده‌ای از مسلمانان درحالی که پس از اقتدای نماز به پیامبر، شروع به خواندن و تکرار قرآن کردند<ref>سیوطی، تفسیر الدر المنثور، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۶۳۴.</ref> برخی از دلایل شأن نزول این آیه بود که سیوطی از مفسران اهل‌سنت آن‌ها را ذکر کرده است.<ref>سیوطی، تفسیر الدر المنثور، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۶۳۴-۶۳۸.</ref> به گفته فخررازی از دیگر مفسران اهل‌سنت،‌ نیز ترک صدای بلند مأموم در نماز، دلیل نزول این آیه است.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۵، ص۴۴۰.</ref>
 == کاربرد فقهی ==