آیه ۲۰۴ سوره اعراف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Gholampour (بحث | مشارکتها) |
Gholampour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| آیات مرتبط =[[آیه استعاذه]] | | آیات مرتبط =[[آیه استعاذه]] | ||
}} | }} | ||
'''آیه ۲۰۴ سوره اعراف''' درباره [[مسلمان|مسلمانانی]] است که [[خدا|خداوند]] از آن‌ها می‌خواهد هنگام [[تلاوت|قرائت قرآن]]، سکوت کنند و به‌آن گوش فرا دهند تا مورد رحمتش قرار گیرند. [[شیخ حر عاملی]]، ذیل باب عدم جواز قرائت قرآن در [[نماز]]، [[حدیث|روایتی]] از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] نقل کرده که حضرت از این [[آیه]] استفاده کرده است. [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]] در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] این آیه، دلیل اِنصات (سکوت) و اِسْتِماع (شنیدن) را پی‌بردن به [[اعجاز قرآن]] دانسته است. [[سلام|سلام کردن]]، سخن گفتن، پرسیدن از تعداد رکعات بین نماز و جوان انصاری که با صدای بلند شروع به | '''آیه ۲۰۴ سوره اعراف''' درباره [[مسلمان|مسلمانانی]] است که [[خدا|خداوند]] از آن‌ها می‌خواهد هنگام [[تلاوت|قرائت قرآن]]، سکوت کنند و به‌آن گوش فرا دهند تا مورد رحمتش قرار گیرند. [[شیخ حر عاملی]]، ذیل باب عدم جواز قرائت قرآن در [[نماز]]، [[حدیث|روایتی]] از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] نقل کرده که حضرت از این [[آیه]] استفاده کرده است. [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]] در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] این آیه، دلیل اِنصات (سکوت) و اِسْتِماع (شنیدن) را پی‌بردن به [[اعجاز قرآن]] دانسته است. [[سلام|سلام کردن]]، سخن گفتن، پرسیدن از تعداد رکعات بین نماز و جوان انصاری که پس از اقتدای نماز به پیامبر اسلام(ص)، در دو رکعت اول با صدای بلند شروع به تکرار قرآن کرد، از جمله مواردی است که مفسران شیعه در [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه ذکر کرده‌اند. | ||
ازنظر علمای شیعه، وقت [[واجب|وجوبِ]] سکوت (انصات) و شنیدن (استماع) قرآن طبق آیه ۲۰۴ [[سوره اعراف]] متفاوت است. [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبائی]] حکم آیه را عام (در [[نماز]] و غیرنماز) و برخی دیگر همچون [[محمد بن مسعود عیاشی|عیاشی]]، [[شیخ صدوق]] و [[شیخ طوسی]] حکم وجوب را فقط در نماز معتبر و در غیر آن [[مستحب]] دانسته‌اند. فاضل مقداد نیز بنابر روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] حکم در آیه را مستحب در نماز و غیر نماز بیان کرده است. | ازنظر علمای شیعه، وقت [[واجب|وجوبِ]] سکوت (انصات) و شنیدن (استماع) قرآن طبق آیه ۲۰۴ [[سوره اعراف]] متفاوت است. [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبائی]] حکم آیه را عام (در [[نماز]] و غیرنماز) و برخی دیگر همچون [[محمد بن مسعود عیاشی|عیاشی]]، [[شیخ صدوق]] و [[شیخ طوسی]] حکم وجوب را فقط در نماز معتبر و در غیر آن [[مستحب]] دانسته‌اند. فاضل مقداد نیز بنابر روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] حکم در آیه را مستحب در نماز و غیر نماز بیان کرده است. | ||