Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۶۷۵
ویرایش
(←عصمت) |
(←عصمت) |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
امامیه و [[اسماعیلیه]] بر این باورند که امام باید معصوم باشد<ref>علامه حلی، کشف المراد، ص۴۹۲.</ref> و برای اثبات آن به ادلهای همچون: برهان امتناع تسلسل، برهان حفظ و تبیین شریعت توسط امام، برهان وجوب اطاعت از امام، برهان نقض غرض، برهان انحطاط و سقوط امام در صورت ارتکاب گناه، استدلال کردهاند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به علامه حلی، کشف المراد، ص۴۹۲-۴۹۴؛ شعرانی، شرح تجرید الاعتقاد، ۱۳۷۶ش، ص۵۱۰-۵۱۱.</ref> | امامیه و [[اسماعیلیه]] بر این باورند که امام باید معصوم باشد<ref>علامه حلی، کشف المراد، ص۴۹۲.</ref> و برای اثبات آن به ادلهای همچون: برهان امتناع تسلسل، برهان حفظ و تبیین شریعت توسط امام، برهان وجوب اطاعت از امام، برهان نقض غرض، برهان انحطاط و سقوط امام در صورت ارتکاب گناه، استدلال کردهاند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به علامه حلی، کشف المراد، ص۴۹۲-۴۹۴؛ شعرانی، شرح تجرید الاعتقاد، ۱۳۷۶ش، ص۵۱۰-۵۱۱.</ref> | ||
همچنین | همچنین گفتهاند امام باید از جمیع عیبهای ظاهری مانند بیماریهای پوستی، نقصهای مربوط به اصل و نسب و اشتغال به فنون و شغلهای مبتذل و امور منزجرکنندهای که با لطف بودن وی (نزدیککنندگی بندگان به طاعت خداوند و دورکنندگی آنان از گناه)، منافات دارد، مبرا باشد.<ref>بحرانی، قواعد المرام فی علم الکلام، ص۱۸۰.</ref> | ||
يجب أن يكون متبرئ من جميع العيوب المنفرة فى خلقته من الامراض كالجذام و البرص و نحوهما، و فى نسبه و اصله كالزنا و الدناءة و الصناعات الركيكة و الاعمال المهينة كالحياكة و الحجامة، لان الطهارة عن ذلك تجرى مجرى الالطاف المقربة للخلق الى قبول قوله و تمكنه، فيجب كونه كذلك. (قواعد المرام-ص۱۸۰) | يجب أن يكون متبرئ من جميع العيوب المنفرة فى خلقته من الامراض كالجذام و البرص و نحوهما، و فى نسبه و اصله كالزنا و الدناءة و الصناعات الركيكة و الاعمال المهينة كالحياكة و الحجامة، لان الطهارة عن ذلك تجرى مجرى الالطاف المقربة للخلق الى قبول قوله و تمكنه، فيجب كونه كذلك. (قواعد المرام-ص۱۸۰) |