پرش به محتوا

قاعده لطف: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۳
جز (جایگزینی متن - '== پانویس ==↵{{پانویس۲}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشت‌ها}}')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۹: خط ۹:
لطف را بر دو قسم دانسته‌اند: لطف محصِّل و لطف مقرِّب.<ref>ربانی گلپایگانی، القواعد الکلامیه، ۱۴۱۸ق، ص۹۷-۹۸.</ref> لطف محصِّل کاری است  که لزوماً باید انجام شود تا اطاعت و بندگی خدا حاصل شود؛ یعنی بدون آن، انسان نمی‌تواند خدا را بندگی کند؛ اما لطف مقرِّب تنها، سبب تقرّب و نزدیکی به اطاعت و بندگی است.<ref>سید مرتضی، الذخیرة فی علم الکلام‏، ۱۴۱۱ق، ص۱۸۶.</ref>
لطف را بر دو قسم دانسته‌اند: لطف محصِّل و لطف مقرِّب.<ref>ربانی گلپایگانی، القواعد الکلامیه، ۱۴۱۸ق، ص۹۷-۹۸.</ref> لطف محصِّل کاری است  که لزوماً باید انجام شود تا اطاعت و بندگی خدا حاصل شود؛ یعنی بدون آن، انسان نمی‌تواند خدا را بندگی کند؛ اما لطف مقرِّب تنها، سبب تقرّب و نزدیکی به اطاعت و بندگی است.<ref>سید مرتضی، الذخیرة فی علم الکلام‏، ۱۴۱۱ق، ص۱۸۶.</ref>


==طرف‌دارن و مخالفان==
==طرف‌داران و مخالفان==
متکلمان مسلمان در پذیرش قاعده لطف اختلاف‌نظر دارند. [[معتزله]] و [[امامیه]] با استناد به ادله عقلی و نقلی، به قاعده لطف معتقدند؛ اما [[اشاعره]] با این قاعده مخالف‌اند، اشکالاتی به آن دارند و معتقدند بر خداوند لازم نیست هر لطفی را انجام دهد.<ref> ربانی گلپایگانی، القواعد الکلامیه، ۱۴۱۸ق، ص۱۰۴-۱۰۵؛ فخرالدین رازی، مفاتیح‌الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۳، ص۳۴۸؛ فخرالدین رازی، المحصل، ۱۴۱۱ق، ص۴۸۱-۴۸۲.</ref>
متکلمان مسلمان در پذیرش قاعده لطف اختلاف‌نظر دارند. [[معتزله]] و [[امامیه]] با استناد به ادله عقلی و نقلی، به قاعده لطف معتقدند؛ اما [[اشاعره]] با این قاعده مخالف‌اند، اشکالاتی به آن دارند و معتقدند بر خداوند لازم نیست هر لطفی را انجام دهد.<ref> ربانی گلپایگانی، القواعد الکلامیه، ۱۴۱۸ق، ص۱۰۴-۱۰۵؛ فخرالدین رازی، مفاتیح‌الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۳، ص۳۴۸؛ فخرالدین رازی، المحصل، ۱۴۱۱ق، ص۴۸۱-۴۸۲.</ref>
   
   
۱۸٬۱۰۸

ویرایش