قیام متصل به رکوع: تفاوت میان نسخهها
←موضوع شناسی
Elyas-salehi (بحث | مشارکتها) |
Elyas-salehi (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
==موضوع شناسی== | ==موضوع شناسی== | ||
قیام متصل به رکوع یعنی نمازگزار باید پیش از رفتن به رکوع، در حالت ایستاده (قیام) باشد، این قیام از [[ارکان نماز]] به شمار میآید و انجام (اتیان) آن بر نمازگزار، [[واجب]] است، و اگر به صورت سهوی یا عمدی ترک شود نماز باطل است.<ref>طباطبائی یزدی، سید محمد کاظم، عروة الوثقی، موسسه نشر اسلامی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۴۷۳. امام خمینی، توضیح المسائل،۱۳۹۲ش، ص۱۷۲، مسئله ۹۵۸.</ref> | |||
اگر رکوع را فراموش کند و بعد از«حمد»و سوره بنشیند و یادش بیاید | اگر رکوع را فراموش کند و بعد از«حمد»و سوره بنشیند و یادش بیاید که رکوع نکرده، باید بایستد و به رکوع رود و اگر بدون این که بایستد، به حال خمیدگی به رکوع برگردد، چون قیام متصل به رکوع را بهجا نیاورده، نماز او باطل است.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل،۱۳۹۲ش، ص۱۷۳، مسئله ۹۶۰.</ref> | ||
یا درحالیکه خم شده تا به سجده رود یادش بیاید که رکوع نکرده و به همان حالت خمیدگی (بدون آنکه راست بایستد) به رکوع برخیزد، یا قبل از رسیدن به رکوع یادش بیاید که رکوع نکرده و بدون راست قرارگرفتن قامت و با حالت خمیده، هرچند از روی سهو بایستد - نمازش باطل است. <ref>موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۱۷۰، کتاب الصلاة، القول فی القیام، مسالة۱.</ref> | |||
همچنین در حال قیام «نمازگزار در صورت امکان باید طبق حال و وضع خودش به طور معتدل و راست بایستد، بنابراین اگر با خمیدگی یا متمایل به یکی از دو طرف بایستد، بهطوریکه نگویند راست ایستاده، نماز باطل میشود، بلکه احوط اولی آن است که گردن را هم راست نگه دارد، هرچند پایینانداختن سر، بنابر اقوی جایز است. و در حال اختیار، تکیه دادن به چیزی هنگام ایستادن جایز نیست، اما در وقت ناچاری اشکالی ندارد، پس میتواند به انسانی یا غیر آن تکیه نماید. و کسی که میتواند باتکیهبر چیزی بایستد، نباید به طور نشسته و بدون تکیه نماز بخواند. <ref>موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۱۷۰، کتاب الصلاة، القول فی القیام، مسالة۲.</ref> | |||
و «اگر به هیچگونه - و لو با تکیه دادن یا خم شدن یا باز کردن پاها و خلاصه بههیچوجه، حتی بهصورت قیام اضطراری به انحای مختلف - نتواند بایستد باید نشسته نماز بخواند. و در نشستن شرط است که راست و بدون تکیه بر چیزی باشد، بنابراین درصورتیکه توانایی راست نشستن و تکیه ندادن را دارد نباید تکیه داده و متمایل به یک طرف شود و در صورت ناچاری جایز است. <ref>موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۱۷۱، کتاب الصلاة، القول فی القیام، مسالة۵.</ref> | |||
و «نباید در قیام، فاصله بین دو پا بهاندازهای زیاد باشد که از صدق عنوان قیام خارج گردد، بلکه بنابر اقوی نباید بهصورت غیرمتعارف پاها باز باشند، هرچند که بر آن قیام صدق کند. <ref>موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۱۷۲، کتاب الصلاة، القول فی القیام، مسالة۳.</ref> | |||
و هرچند که «قراردادن سنگینی بدن روی هر دو پا (در حال قیام) به طور مساوی واجب نیست، اما بنابر اقوی واجب است بر روی هر دو قدم بایستد نه بر یکقدم و نه بر انگشتان و نه بر پاشنهها. <ref>موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۱۷۱، کتاب الصلاة، القول فی القیام، مسالة۴.</ref> | |||
موقعی که ایستاده است، باید بدن را حرکت ندهد و به طرفی خم نشود و به جایی تکیه نکند ولی اگر از روی ناچاری باشد، یا در حال خم شدن برای رکوع پاها را حرکت دهد اشکال ندارد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل،۱۳۹۲ش، ص۱۷۳، مسئله ۹۶۱.</ref> | موقعی که ایستاده است، باید بدن را حرکت ندهد و به طرفی خم نشود و به جایی تکیه نکند ولی اگر از روی ناچاری باشد، یا در حال خم شدن برای رکوع پاها را حرکت دهد اشکال ندارد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل،۱۳۹۲ش، ص۱۷۳، مسئله ۹۶۱.</ref> | ||
اگر موقعی که ایستاده،از روی فراموشی بدن را حرکت دهد،یا به طرفی خم شود،یا به جایی تکیه کند،اشکال ندارد ولی در قیام موقع گفتن تکبیرةالاحرام و قیام متصل به رکوع اگر از روی فراموشی هم باشد،بنابر احتیاط واجب،باید نماز را تمام کند و دوباره بخواند.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل،۱۳۹۲ش، ص۱۷۳، مسئله ۹۶۲.</ref> | اگر موقعی که ایستاده،از روی فراموشی بدن را حرکت دهد،یا به طرفی خم شود،یا به جایی تکیه کند،اشکال ندارد ولی در قیام موقع گفتن تکبیرةالاحرام و قیام متصل به رکوع اگر از روی فراموشی هم باشد،بنابر احتیاط واجب،باید نماز را تمام کند و دوباره بخواند.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل،۱۳۹۲ش، ص۱۷۳، مسئله ۹۶۲.</ref> | ||
امام خمینی در جواب سوالی از قیام متصل به رکوع شخصی که نشسته نماز می خواند نوشته است باید از حالت نشسته به رکوع برود.<ref>استفتائات امام خمینی (س)ج۲، ص۱۲۰.</ref> | |||
باید در موقع ایستادن،هر دو پا روی زمین باشد،ولی لازم نیست سنگینی بدن روی هر دو پا باشد و اگر روی یک پا هم باشد اشکال ندارد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل،۱۳۹۲ش، ص۱۷۳، مسئله ۹۶۳.</ref> | باید در موقع ایستادن،هر دو پا روی زمین باشد،ولی لازم نیست سنگینی بدن روی هر دو پا باشد و اگر روی یک پا هم باشد اشکال ندارد.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل،۱۳۹۲ش، ص۱۷۳، مسئله ۹۶۳.</ref> | ||
کسی که میتواند درست بایستد،اگر پاها را خیلی گشاد بگذارد که به حال ایستادن معمولی نباشد نمازش باطل است.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل،۱۳۹۲ش، ص۱۷۳، مسئله ۹۶۴.</ref> | کسی که میتواند درست بایستد،اگر پاها را خیلی گشاد بگذارد که به حال ایستادن معمولی نباشد نمازش باطل است.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل،۱۳۹۲ش، ص۱۷۳، مسئله ۹۶۴.</ref> | ||
اگر رکوع را فراموش کند و بعد از حمد و سوره بنشیند و یادش بیاید که رکوع نکرده، باید بایستد و به رکوع رود و اگر بدون این که بایستد، به حال خمیدگی به رکوع برگردد، چون قیام متّصل به رکوع را به جا نیاورده، نماز او باطل است. <ref>توضیح المسایل سیزده مرجع، ج۱،ص۵۳۴، مسئله۹۶۰.</ref> | |||
==احکام قیام متصل به رکوع== | ==احکام قیام متصل به رکوع== |