پرش به محتوا

سوره محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۲۶۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۷ اوت ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۴: خط ۵۴:
ومنظور از نهرهای شیر ظهور و بروز علومى است كه براى آغازگران  سير راه خدا مفيد  است مانند شير که برای  كودک مفید است، اين نهرها اختصاص به ضعفائى دارد كه استعداد سير در منازل [[نفس]] را داشته، و به سبب پرهيز از [[گناهان| معاصی]]  و رذائل اخلاق قابليت وصول به مقام قلب را دارند، ولى هنوز به آن مقام نرسيده‌‏اند، واین علوم به نیات فاسده وبدعت‌ها و هوی و هوس‌ها آلوده نشده‌اند. نهر خمر در [[آخرت]] همان جذبات الهيه است، كه در اثر تجليات [[اسما و صفات]]  الهی در قلب پيدا می‌شود، و چنان عقل را مبهوت و حيران می سازد، كه با وجود مشاهده آنها، عقل دورانديش و محافظه ‏كار و مصلحت انديش را ساقط نموده، و به كلى مراتب هستى را فراموش مى ‏نمايد، و به سبب این خاصیت از آن تعبیر به خمر شده است. اين خمر انسان را از مرتبه [[عقل]] به  مرتبه بالاتر كه مرتبه شهود و قلب است رهبرى می‌كند. منظور از نهرهای عسل تصفيه شده حلاوت‌هائى است از واردات عالم قدس، و بارقه‌هاى نورانى، و لذت‌هائى كه در حالات مختلفه براى متوسطين در راه خدا پيدا می‌شود، و آنها را در ذوق و وجد و توجه به خدا می‌آورد، و متوجه به كمال خود می‌‏نمايد، این نهر اختصاص به افرادى دارد كه در مقام ذوق آن جذبات بوده، و هنوز به مرحله سُكر در اثر مشاهده تجليات در نيامده‌اند.<ref>حسینی طهرانی، امام شناسی، ج۱، ص۱۸۴-۱۸۷.
ومنظور از نهرهای شیر ظهور و بروز علومى است كه براى آغازگران  سير راه خدا مفيد  است مانند شير که برای  كودک مفید است، اين نهرها اختصاص به ضعفائى دارد كه استعداد سير در منازل [[نفس]] را داشته، و به سبب پرهيز از [[گناهان| معاصی]]  و رذائل اخلاق قابليت وصول به مقام قلب را دارند، ولى هنوز به آن مقام نرسيده‌‏اند، واین علوم به نیات فاسده وبدعت‌ها و هوی و هوس‌ها آلوده نشده‌اند. نهر خمر در [[آخرت]] همان جذبات الهيه است، كه در اثر تجليات [[اسما و صفات]]  الهی در قلب پيدا می‌شود، و چنان عقل را مبهوت و حيران می سازد، كه با وجود مشاهده آنها، عقل دورانديش و محافظه ‏كار و مصلحت انديش را ساقط نموده، و به كلى مراتب هستى را فراموش مى ‏نمايد، و به سبب این خاصیت از آن تعبیر به خمر شده است. اين خمر انسان را از مرتبه [[عقل]] به  مرتبه بالاتر كه مرتبه شهود و قلب است رهبرى می‌كند. منظور از نهرهای عسل تصفيه شده حلاوت‌هائى است از واردات عالم قدس، و بارقه‌هاى نورانى، و لذت‌هائى كه در حالات مختلفه براى متوسطين در راه خدا پيدا می‌شود، و آنها را در ذوق و وجد و توجه به خدا می‌آورد، و متوجه به كمال خود می‌‏نمايد، این نهر اختصاص به افرادى دارد كه در مقام ذوق آن جذبات بوده، و هنوز به مرحله سُكر در اثر مشاهده تجليات در نيامده‌اند.<ref>حسینی طهرانی، امام شناسی، ج۱، ص۱۸۴-۱۸۷.
</ref>
</ref>
بر پایه روایتی، [[امام علی(ع)]]،چهار رود در دنیا را از [[رودهای بهشت]] معرفی کرده است که عبارتند از: فرات(رود آب)، نیل(رود عسل)، سَیحان(رود خمر)، و جَیحان(رود شیر) [[علامه محمدباقر مجلسی]] احتمال داده که این چهار رود دنیایی با چهار نهر بهشتی در نام مشترک باشند و فضیلت این رودها یا از باب الهام و وحی الهی در نامگذاری مشترکشان با رودهای بهشتی باشد و یا این که مقدرای از آب رودهای بهشتی دراین رودها ریخته می‌شود چنانچه این نکته درباره فرات در روایات آمده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۰، ص۲۲۷و۲۲۸، ابن‌قولویه قمی، کامل الزیارات، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۴.</ref>{{یاد|الماء سید شراب الدنیا والآخرة واربعة أنهار فی الدنیا من الجنة الفرات والنیل وسیحان وجیحان : الفرات الماء، والنیل العسل وسیحان الخمر، وجیحان اللبن.}}
===آیه بی نیازی خدا و فقر همگان(۳۸)===
===آیه بی نیازی خدا و فقر همگان(۳۸)===
'''هَا أَنتُمْ هَـٰؤُلَاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ فَمِنكُم مَّن يَبْخَلُ ۖ وَمَن يَبْخَلْ فَإِنَّمَا يَبْخَلُ عَن نَّفْسِهِ ۚ وَاللَّـهُ الْغَنِيُّ وَأَنتُمُ الْفُقَرَ‌اءُ ۚ وَإِن تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَ‌كُمْ ثُمَّ لَا يَكُونُوا أَمْثَالَكُم''' ترجمه:شما همان [مردمى‌] هستيد كه براى انفاق در راه خدا فرا خوانده شده‌ايد. پس برخى از شما بخل مى‌ورزند، و هر كس بخل ورزد تنها به زيان خود بخل ورزيده، و [گرنه‌] خدا بى‌نياز است و شما نيازمنديد؛ و اگر روى برتابيد [خدا] جاى شما را به مردمى غير از شما خواهد داد كه مانند شما نخواهند بود.
'''هَا أَنتُمْ هَـٰؤُلَاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ فَمِنكُم مَّن يَبْخَلُ ۖ وَمَن يَبْخَلْ فَإِنَّمَا يَبْخَلُ عَن نَّفْسِهِ ۚ وَاللَّـهُ الْغَنِيُّ وَأَنتُمُ الْفُقَرَ‌اءُ ۚ وَإِن تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَ‌كُمْ ثُمَّ لَا يَكُونُوا أَمْثَالَكُم''' ترجمه:شما همان [مردمى‌] هستيد كه براى انفاق در راه خدا فرا خوانده شده‌ايد. پس برخى از شما بخل مى‌ورزند، و هر كس بخل ورزد تنها به زيان خود بخل ورزيده، و [گرنه‌] خدا بى‌نياز است و شما نيازمنديد؛ و اگر روى برتابيد [خدا] جاى شما را به مردمى غير از شما خواهد داد كه مانند شما نخواهند بود.
۱۷٬۴۸۶

ویرایش