پرش به محتوا

آیه خیر البریه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۳۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ اوت ۲۰۲۳
اصلاح نویسه‌های عربی
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح نویسه‌های عربی)
خط ۵۱: خط ۵۱:


== جایگاه و اهمیت==
== جایگاه و اهمیت==
آیه خیرالبریه از [[فضایل امام علی(ع)]] به شمار می‌آید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳-۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۱۳.</ref> از [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] نقل شده است که این آیه درباره امام علی(ع) نازل شده است.<ref>نگاه کنید به: حسکانی، شواهدالتنزیل، ۱۴۱۰-۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۷۳؛ شوشتری، احقاق‌الحق، ۱۴۰۹ق، ج۲۰، ص۲۷.</ref> همچنین امام علی در [[شورای شش‌نفره]] برای اثبات حقانیت خود به این آیه و [[اسباب نزول|شأن نزول]] آن درباره خود استناد کرده است.<ref>استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ص۸۰۳.</ref>
آیه خیرالبریه از [[فضایل امام علی(ع)]] به شمار می‌آید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳-۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۱۳.</ref> از [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] نقل شده است که این آیه درباره امام علی(ع) نازل شده است.<ref>نگاه کنید به: حسکانی، شواهدالتنزیل، ۱۴۱۰-۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۷۳؛ شوشتری، احقاق‌الحق، ۱۴۰۹ق، ج۲۰، ص۲۷.</ref> همچنین امام علی در [[شورای شش‌نفره]] برای اثبات حقانیت خود به این آیه و [[اسباب نزول|شأن نزول]] آن درباره خود استناد کرده است.<ref>طبری، المسترشد، ۱۴۱۵ق، ص۳۵۴؛ استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ص۸۰۳.</ref>


[[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]] (تولد: ۱۳۰۵ش) از مفسران شیعه، با استناد به روایاتی که در [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه وارد شده است<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۸، ص۵۸۹؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۵۷ و ۵۸.</ref> بر این باور است که واژه شیعه از زمان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] شده است و منظور از شیعه در این روایات، پیروان خاص امام علی(ع) هستند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳-۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۱۳-۲۱۴.</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]] (تولد: ۱۳۰۵ش) از مفسران شیعه، با استناد به روایاتی که در [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه وارد شده است<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۸، ص۵۸۹؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۵۷ و ۵۸.</ref> بر این باور است که واژه شیعه از زمان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] شده است و منظور از شیعه در این روایات، پیروان خاص امام علی(ع) هستند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳-۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۱۳-۲۱۴.</ref>
خط ۷۷: خط ۷۷:
* شوشتری، قاضی نورالله، احقاق‌الحق و ازهاق‌الباطل، قم، مکتبة آیةالله المرعشی النجفی، ۱۴۰۹ق.
* شوشتری، قاضی نورالله، احقاق‌الحق و ازهاق‌الباطل، قم، مکتبة آیةالله المرعشی النجفی، ۱۴۰۹ق.
* طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷ق.
* طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷ق.
* طبری، محمد بن جریر، المسترشد فی إمامة علی بن ابی‌طالب(ع)، تصحیح احمد محمودی، قم، کوشانپور، ۱۴۱۵ق.
* علامه حلی، حسن بن بوسف، نهج الحق و کشف الصدق، بیروت، دار الکتاب اللبنانی، ۱۴۰۲ق.
* علامه حلی، حسن بن بوسف، نهج الحق و کشف الصدق، بیروت، دار الکتاب اللبنانی، ۱۴۰۲ق.
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیة، ۱۳۷۴ش.
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیة، ۱۳۷۴ش.