confirmed، templateeditor
۱۲٬۰۶۳
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== پانویس ==↵{{پانویس۲}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشتها}}') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
(ویکی سازی) |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
این داستان را نخستین بار [[میرزا عبدالله افندی]] در [[ریاض العلماء]] نقل کرده است<ref>افندی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج ۴، ص۳۵۷.</ref> با توجه به این که طبرسی عالم قرن ششم است و افندی از علمای قرن دوازدهم است این داستان نیاز به سند دارد ولی افندی این داستان را بدون سند و به عنوان «مشهور بین خاص و عام» نقل کرده است. [[محدث نوری]] نیز تصریح دارد که این داستان در هیچ منبعی قبل از ریاض العلماء نقل نشده است.<ref>محدث نوری، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۷۰.</ref> | این داستان را نخستین بار [[میرزا عبدالله افندی]] در [[ریاض العلماء]] نقل کرده است<ref>افندی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج ۴، ص۳۵۷.</ref> با توجه به این که طبرسی عالم قرن ششم است و افندی از علمای قرن دوازدهم است این داستان نیاز به سند دارد ولی افندی این داستان را بدون سند و به عنوان «مشهور بین خاص و عام» نقل کرده است. [[محدث نوری]] نیز تصریح دارد که این داستان در هیچ منبعی قبل از ریاض العلماء نقل نشده است.<ref>محدث نوری، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۷۰.</ref> | ||
[[پرونده:نسخه خطی مجمعالبیان به سال لعلومالقرآن به سال ۱۰۷۷قمری.png|بندانگشتی|نسخه خطی مجمع البیان، سوره فلق و ناس(کتابت در سال ۱۰۷۷ق)]] | [[پرونده:نسخه خطی مجمعالبیان به سال لعلومالقرآن به سال ۱۰۷۷قمری.png|بندانگشتی|نسخه خطی مجمع البیان، [[سوره فلق]] و [[سوره ناس|ناس]](کتابت در سال ۱۰۷۷ق)]] | ||
== معرفی تفسیر == | == معرفی تفسیر == | ||
مجمع البیان شامل مباحثی چون: قرائت، اعراب، لغات، بیان مشکلات، ذکر موارد معانی و بیان، [[اسباب نزول| شأن نزول]] [[آیه|آیات]]، اخبار وارده در آیات و شرح و تبیین قصص و حکایات است. این تفسیر بسیار متاثر از [[التبیان فی تفسیر القرآن|تبیان]] [[شیخ طوسی]] است، با این تفاوت که طبرسی با تقسیمبندی مباحث، زمینه استفاده بهتر و گزینش آسانتر استفادهکننده را فراهم ساخته است. کسانی که به هر قسمت از تفسیر، علاقمند باشند، میتوانند بهراحتی به همان قسمت از ادبیات، قرائت و تفسیر مراجعه کنند. مجمع البیان به بحثهای موضوعی نمیپردازد و نظریات مفسران [[اهل سنت]] را نقل و با روش عالمانه نقد میکند.<ref>ایازی، شناختنامه تفاسیر، ۱۳۷۸ش، ص۲۴۰.</ref> | مجمع البیان شامل مباحثی چون: قرائت، اعراب، لغات، بیان مشکلات، ذکر موارد معانی و بیان، [[اسباب نزول| شأن نزول]] [[آیه|آیات]]، اخبار وارده در آیات و شرح و تبیین قصص و حکایات است. این تفسیر بسیار متاثر از [[التبیان فی تفسیر القرآن|تبیان]] [[شیخ طوسی]] است، با این تفاوت که طبرسی با تقسیمبندی مباحث، زمینه استفاده بهتر و گزینش آسانتر استفادهکننده را فراهم ساخته است. کسانی که به هر قسمت از تفسیر، علاقمند باشند، میتوانند بهراحتی به همان قسمت از ادبیات، قرائت و تفسیر مراجعه کنند. مجمع البیان به بحثهای موضوعی نمیپردازد و نظریات مفسران [[اهل سنت]] را نقل و با روش عالمانه نقد میکند.<ref>ایازی، شناختنامه تفاسیر، ۱۳۷۸ش، ص۲۴۰.</ref> | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
==نگاهی به محتوا== | ==نگاهی به محتوا== | ||
طبرسی در مقدمه کتابش مطالبی را تحت عنوان فنون هفتگانه به منظور مقدماتی برای فهم علوم قرآن یادآورشده که فن اولش درباره تعداد آیات قرآن و فائده شناخت آنهاست. طبرسی نظر کوفیان را درتعداد آیات قرآن صحیحترین عدد و سند این قول را برترین سند دانسته است زیرا این نظر از امیرالمؤمنین(ع) گرفته شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۶.</ref>{{یاد|۶۲۳۶ عدد منسوب به قاریان اهل کوفه است. سیوطی، الاتقان، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۲۳۵ به بعد}} نخستین مطلب مجمع البیان پس از مقدمه بیان این نکته است که بسم الله الرحمن الرحیم هم در [[سوره فاتحه|سوره حمد]] و هم در سایر سورهها آیهای مستقل است و هرکس در نماز آن را عمداً نگوید نمازش باطل است خواه نماز واجب یا مستحب باشد و بلند خواندنش در نمازهایی که باید قرائتش بلند خوانده شود [[واجب]] است و در دیگر نمازها [[مستحب]] است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۵۰.</ref> | طبرسی در مقدمه کتابش مطالبی را تحت عنوان فنون هفتگانه به منظور مقدماتی برای فهم علوم قرآن یادآورشده که فن اولش درباره تعداد آیات قرآن و فائده شناخت آنهاست. طبرسی نظر کوفیان را درتعداد آیات قرآن صحیحترین عدد و سند این قول را برترین سند دانسته است زیرا این نظر از امیرالمؤمنین(ع) گرفته شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۶.</ref>{{یاد|۶۲۳۶ عدد منسوب به قاریان اهل کوفه است. سیوطی، الاتقان، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۲۳۵ به بعد}} نخستین مطلب مجمع البیان پس از مقدمه بیان این نکته است که [[بسم الله الرحمن الرحیم]] هم در [[سوره فاتحه|سوره حمد]] و هم در سایر سورهها آیهای مستقل است و هرکس در [[نماز]] آن را عمداً نگوید نمازش باطل است خواه [[نمازهای واجب|نماز واجب]] یا [[نمازهای مستحب|مستحب]] باشد و بلند خواندنش در نمازهایی که باید قرائتش بلند خوانده شود [[واجب]] است و در دیگر نمازها [[مستحب]] است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۵۰.</ref> | ||
== روش و گرایش تفسیری== | == روش و گرایش تفسیری== |