confirmed، protected، templateeditor
۷٬۷۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
این کتاب در برخی منابع به نام «الاستنفار و الغارات» و در بعضی دیگر با نام «الاسفار و الغارات» ثبت شده است ولی در میان علما و محافل علمی به «الغارات» معروف است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۲، ص۳۵. پاکنیا، آشنایی با منابع معتبر شیعه (الغارات)، ۱۳۸۸ش.</ref> به نظر میآید که نام کتاب بر گرفته از یکی از سخنان امام است.(''شُنَّت عَلیکُمُ الغَاراتُ'').<ref>نهج البلاغة، خطبة ۲۷.</ref> | این کتاب در برخی منابع به نام «الاستنفار و الغارات» و در بعضی دیگر با نام «الاسفار و الغارات» ثبت شده است ولی در میان علما و محافل علمی به «الغارات» معروف است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۲، ص۳۵. پاکنیا، آشنایی با منابع معتبر شیعه (الغارات)، ۱۳۸۸ش.</ref> به نظر میآید که نام کتاب بر گرفته از یکی از سخنان امام است.(''شُنَّت عَلیکُمُ الغَاراتُ'').<ref>نهج البلاغة، خطبة ۲۷.</ref> | ||
چون هدف مؤلف در این تألیف، آن بوده تا | چون هدف مؤلف در این تألیف، آن بوده تا شبیخونهای [[معاویه]] را که بعد از [[جنگ نهروان]] به قلمرو امیرالمؤمنین علی(ع) و سرزمینهای تحت تصرف او را یاد کند، آن را ''الغارات'' نامیده است.{{سخ}} | ||
با این حال، به دلیل آگاهیهای فراوان مؤلف، مطالب ارزشمندی خارج از عنوان اصلی غارات بر این کتاب افزوده شده است. چنانکه مؤلف مختصری از زندگانی امیرالمؤمنین(ع) و روش اداری، مالی، سیاسی، اخلاقی و خطبههای آن حضرت، کارگزارانی چون [[قیس بن سعد]]، [[محمد بن ابی بکر]]، [[مالک اشتر]]، رویدادهای آنان در [[مصر]] را گزارش کرده است.<ref>ثقفی، الغارات، ۱۴۱۰ق، ص۳ و ۴.</ref> | با این حال، به دلیل آگاهیهای فراوان مؤلف، مطالب ارزشمندی خارج از عنوان اصلی غارات بر این کتاب افزوده شده است. چنانکه مؤلف مختصری از زندگانی امیرالمؤمنین(ع) و روش اداری، مالی، سیاسی، اخلاقی و خطبههای آن حضرت، کارگزارانی چون [[قیس بن سعد]]، [[محمد بن ابی بکر]]، [[مالک اشتر]]، رویدادهای آنان در [[مصر]] را گزارش کرده است.<ref>ثقفی، الغارات، ۱۴۱۰ق، ص۳ و ۴.</ref> | ||