آیه اولی‌الامر: تفاوت میان نسخه‌ها

# در تفسیر آیه اولی‌الامر از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] نقل شده است اولی‌الامر، امامانِ از فرزندان علی و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] هستند تا آنکه [[قیامت|روز قیامت]] برپا شود. در روایت دیگری از امام باقر(ع) آمده است خداوند از اولی‌الامر فقط ما را قصد کرده است و همه مؤمنان را تا روز قیامت به پیروی ما فرمان داده است.<ref>بحرانی، البرهان، اسماعیلیان، ص۳۸۳ و ۳۸۶.</ref>

# [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]: «آنان (اولی‌الامر) علی بن ابی‌طالب، حسن، حسین، علی بن حسین، محمد بن علی و جعفر یعنی من هستیم. سپاسِ خدا را به جای آورید که امامان و رهبرانتان را در زمانی به شما شناساند که مردم آنان را انکار می‌کنند.»<ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، ۱۳۶۳ش، ص۲۵۲، حدیث۱۷۴.</ref>

=== خلفای راشدین و هر حاکم عادل===

علمای اهل‌سنت درباره مصادیق اولوالامر دیدگاه‌های مختلفی دارند. برخی منظور از اولوالامر را [[خلفای راشدین]] می‌دانند، به باور جمعی دیگر، منظور از آن عالمان دینی است. کسانی هم گفته‌اند فرماندهان [[سریه|سریه‌ها]] مصداق‌های اولی‌الامرند.<ref>نگاه کنید به: فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۰، ص۱۱۳، ۱۱۴.</ref> از نظر زَمَخشَری مفسر اهل‌سنت، منظور از آن، هر حاکم عادلی است که براساس دین حکومت می‌کند؛ همچون خلفای راشدین و حاکمانی که مانند آنان عمل می‌کنند.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۲۴.</ref> فخر رازی، مصداق آن را اهل حل‌وعقد می‌داند که با اجماع [[امت]] حجیت می‌یابند.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۰، ص۱۱۳.</ref>

==جستارهای وابسته==