ولایت باطنی: تفاوت میان نسخه‌ها

ولایت باطنی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۳

۲ بایت حذف‌شده ، ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - '{{ یادداشت|' به '{{یادداشت|'

Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوان‌سالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin

۹٬۴۳۸

ویرایش

@@ خط ۱۹: / خط ۱۹: @@
 # ولایت باطن نیازمند «جعل تکوینی» و ولایت ظاهری نیازمند «جعل تشریعی» است.
 # در ولایت باطنی نیاز به اعلام و معرفی صاحب آن نیست؛ برخلاف ولایت ظاهری که باید به اطلاع مردم و اگر «ولی»، منصوب الهی است باید از طرف [[خدا|خداوند]] معرفی شود.<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/n121483/%D9%88%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%AA_%D8%A8%D8%A7%D8%B7%D9%86%DB%8C_%D9%88_%D9%88%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%AA_%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%DB%8C ولایت باطنی و ولایت ظاهری] محمد سروش محلاتی، در سایت موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی ره.</ref>
-# ولایت باطنی انقطاع ناپذیر و پایانی ندارد و حتی بعد مرگ نیز ادامه دارد؛ بخلاف ولایت ظاهری که با مرگ ولی، پایان می‌یابد.{{ یادداشت| البته رسالت معصومین به پایان نمی‌رسد بلکه زعامت و رهبری سیاسی آنها در دنیا تمام می‌شود.}}<ref>قیصری، شرح فصوص الحکم، ۱۳۷۰ش، ص۸۳۲.</ref>
+# ولایت باطنی انقطاع ناپذیر و پایانی ندارد و حتی بعد مرگ نیز ادامه دارد؛ بخلاف ولایت ظاهری که با مرگ ولی، پایان می‌یابد.{{یادداشت| البته رسالت معصومین به پایان نمی‌رسد بلکه زعامت و رهبری سیاسی آنها در دنیا تمام می‌شود.}}<ref>قیصری، شرح فصوص الحکم، ۱۳۷۰ش، ص۸۳۲.</ref>
@@ خط ۲۷: / خط ۲۷: @@
 به برخی از [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نسبت داده شده است که معتقدند، [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت رسول الله]] دارای ولایت باطنی بودند؛ ولی برای خلافت سیاسی مسلمانان، رأی مردم تعیین کننده است.<ref>منصوری لاریجانی، عقیق ولایت، ۱۳۹۰ش، ص۴۵.</ref> اما شیعیان معتقدند کسی که ولایت باطنی دارد شایسته ولایت ظاهری و خلافت سیاسی نیز است.<ref>گرامی، مذهب تشیع آینده تاریخ بشریت، ۱۳۸۸ش، ص۹۵؛ طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۸ش، ص۱۶۶.</ref>
-برخی نیز بر این باورند، توضیح دادن [[چهارده معصوم|معصومین]] درباره موضوعات مختلف دین، به معنای پاسخگویی آنان است و معتقدند؛ شخصی که ولایت باطنی و عرفانی دارد خودش حجت، مراد، پیر و مرشد است و نیاز به پاسخگو بودن ندارد.{{ یادداشت| این عقیده به عبدالکریم سروش نسبت داده شده است. وی با توجه به این مبنا نقد معصوم را جایز می‌داند.}} ولی برخی پژوهشگران شیعی  با انتقاد از این عقیده، ولایت باطنی را نوعی ولایت دینی، باطنی، سیاسی و همراه با بینه، دلیل و [[قرآن]] دانسته‌اند که نیاز به توضیح و روشنگری برای مردم دارد. روشنگری و هدایت از وظایف معصومین بوده است. به عقیده آنان ولایت باطنی که از عقاید ناب [[شیعه]] است را با ولایت عرفانی و تصوف [[مولوی]] اشتباه گرفته شده و این نوع نگاه به ولایت باطنی، برگرفته از اعتقادات [[اهل سنت]] از جمله [[محی الدین عربی]] است.<ref>صفایی حائری، از وحدت تا جدایی، ۱۳۸۳ش، ص۴۳-۴۷.</ref>
+برخی نیز بر این باورند، توضیح دادن [[چهارده معصوم|معصومین]] درباره موضوعات مختلف دین، به معنای پاسخگویی آنان است و معتقدند؛ شخصی که ولایت باطنی و عرفانی دارد خودش حجت، مراد، پیر و مرشد است و نیاز به پاسخگو بودن ندارد.{{یادداشت| این عقیده به عبدالکریم سروش نسبت داده شده است. وی با توجه به این مبنا نقد معصوم را جایز می‌داند.}} ولی برخی پژوهشگران شیعی  با انتقاد از این عقیده، ولایت باطنی را نوعی ولایت دینی، باطنی، سیاسی و همراه با بینه، دلیل و [[قرآن]] دانسته‌اند که نیاز به توضیح و روشنگری برای مردم دارد. روشنگری و هدایت از وظایف معصومین بوده است. به عقیده آنان ولایت باطنی که از عقاید ناب [[شیعه]] است را با ولایت عرفانی و تصوف [[مولوی]] اشتباه گرفته شده و این نوع نگاه به ولایت باطنی، برگرفته از اعتقادات [[اهل سنت]] از جمله [[محی الدین عربی]] است.<ref>صفایی حائری، از وحدت تا جدایی، ۱۳۸۳ش، ص۴۳-۴۷.</ref>
 == جستار‌های وابسته ==