احتضار: تفاوت میان نسخه‌ها

احتضار (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۱

۸ بایت حذف‌شده ، ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|'

Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوان‌سالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin

۹٬۴۳۸

ویرایش

@@ خط ۱۵: / خط ۱۵: @@
 * '''واجبات''' : بر همگان [[واجب کفایی]] است مسلمانی را که در حال جان دادن است؛ به گونه‌ای که کف پاهایش به سمت [[قبله]] باشد، بخوابانند.<ref>یزدی، العروه الوثقی، دار المورخ العربی، ج۱، ص۲۸۲.</ref>
-* '''مستحبات''': مستحب است برای فردی که در آستانه جان دادن است [[شهادتین]] و اقرار به [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه(ع)]] را تلقین کنند یعنی برای او بگویند تا او تکرار کند. اگر جان دادن محتضر سخت است، مستحب است او را به جایی که [[نماز]] می‌گزارده انتقال دهند. همین طور تلاوت قرآن، به ویژه سوره‌های «[[سوره یس|یس]]»، «[[سوره صافات|صافّات]]» و «[[سوره احزاب|احزاب]]» بر بالین محتضر مستحب است. خواندن [[دعای عدیله]] نیز از دیگر مستحبات حالت احتضار است. همچنین تلقین دعاهای: «اللهم اغفر لی الکثیر من معاصیک، واقبل منی الیسیر من طاعتک» {{یادداشت|خدایا گناهان بسیارم  را بیامرز و ببخش و طاعات کم وناچیزم را بپذیر. }}و «یا من یقبل الیسیر ویعفو عن الکثیر، اقبل منی الیسیر واعف عنی الکثیر، إنک أنت العفو الغفور» نیز مستحب است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴، ۱۸-۱۷.</ref>
+* '''مستحبات''': مستحب است برای فردی که در آستانه جان دادن است [[شهادتین]] و اقرار به [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه(ع)]] را تلقین کنند یعنی برای او بگویند تا او تکرار کند. اگر جان دادن محتضر سخت است، مستحب است او را به جایی که [[نماز]] می‌گزارده انتقال دهند. همین طور تلاوت قرآن، به ویژه سوره‌های «[[سوره یس|یس]]»، «[[سوره صافات|صافّات]]» و «[[سوره احزاب|احزاب]]» بر بالین محتضر مستحب است. خواندن [[دعای عدیله]] نیز از دیگر مستحبات حالت احتضار است. همچنین تلقین دعاهای: «اللهم اغفر لی الکثیر من معاصیک، واقبل منی الیسیر من طاعتک» {{یاد|خدایا گناهان بسیارم  را بیامرز و ببخش و طاعات کم وناچیزم را بپذیر. }}و «یا من یقبل الیسیر ویعفو عن الکثیر، اقبل منی الیسیر واعف عنی الکثیر، إنک أنت العفو الغفور» نیز مستحب است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴، ۱۸-۱۷.</ref>
 *'''مکروهات''': حضور [[جنابت|جُنُب]] و [[حیض |حائض]] نزد محتضر، تنها گذاشتن زن‌ها نزد وی، نهادن شی‌ء آهنی بر شکمش، گریه کردن و سخن گفتن زیاد نزد او [[مکروه]] است.<ref>یزدی، العروه الوثقی، دار المورخ العربی، ج۱، ص۲۸۵-۲۸۴.</ref>