خطبه حضرت فاطمه در جمع زنان مدینه: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس گزارش منابع تاریخی، اعتراض حضرت فاطمه(س) به [[واقعه سقیفه بنی‌ساعده|جریان سقیفه]]<ref>ابن‌قتیبه، الإمامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۳۰-۳۱.</ref> با واکنش شدید آنان به این اعتراض همراه بود<ref>یوسفی غروی، «تاریخ هجوم به خانه حضرت زهرا»، ص۱۴.</ref> و باعث بیماری فاطمه زهرا(س) و انزوای خودخواسته آن حضرت شد.<ref>خزاعی و همکاران، «تحلیل خطبه عیادت بر پایه نظریه کنش گفتاری»، ص۱۶.</ref> پی‌جویی عدم حضور فاطمه(س) در جامعه مدینه، زنان را بر آن داشت تا به ملاقات حضرت زهرا(س) بروند. البته آنچه در این عیادت برای پژوهشگران تاریخی مهم است انگیزه زنان عیادت‌کننده است. در این باره گفته شده مردان مهاجر و انصار به دلیل اتفاقات ناگوار صورت گرفته درباره حضرت زهرا خود را مسئول می‌دانستند به همین دلیل زنان خود را به این دیدار فرستادند تا از بار گناه خود کاسته و وجدان خویش را راضی کنند.<ref>کرمی، سیره و سیمای ریحانه پیامبر، ۱۳۸۰ش، ص۷۳۴.</ref> همچنین برخی معتقدند که انگیزه‌های سیاسی برای بهبود رابطه خاندان پیامبر(ص) با حاکم وقت و تلطیف فضای مدینه، انگیزه این دیدار بوده است.<ref>خزاعی و همکاران، «تحلیل خطبه عیادت بر پایه نظریه کنش گفتاری»، ص۱۶.</ref>

{{جعبه نقل قول| عنوان = | نقل‌قول = [[حضرت زهرا(س)]]:{{-}} «بعد از امتحان مردمان شما دانستم که اهل وفا و مردانگی نیستند بلکه به دنبال دنیا و رفاه‌طلبی هستند؛ به همین دلیل از آنها متنفر شدم.<ref>منتظری، خطبه فاطمه زهرا سلام الله علیها و ماجرای فدک، ۱۳۷۴ش، ص۳۷۹-۳۸۰.</ref>|تاریخ بایگانی| منبع = | تراز = چپ| عرض = 30%}}

حضرت زهرا(س) در خطبه عیادت ضمن اعلام برائت از پیمان‌شکنان<ref>پورسید آقایی، «خطبه‌های فاطمه(س)»، ص۶۰. </ref> و نکوهش مردم دنباله‌رو، تصویری از بی‌وفایی آنان ترسیم می‌کند<ref>منتظری، خطبه فاطمه زهرا سلام الله علیها و ماجرای فدک، ۱۳۷۴ش، ص۳۷۹. </ref> و در چند محور به تبیین شرایط موجود، پیش‌بینی آینده‌ای ناخوشایند برای مسلمانان، ویژگی‌های حکومت علوی، ضعف فکری و تشتت آراء، مسئولیت مردم در برابر فساد حکومت و ترسیم چهره جریان سقیفه می‌پردازد.<ref>منتظری، خطبه فاطمه زهرا سلام الله علیها و ماجرای فدک، ۱۳۷۴ش، ص۳۷۱؛ دشتی، فرهنگ سخنان حضرت فاطمه(س)، ۱۳۸۱ش، ص۹۰-۹۶؛ کرمی، سیره و سیمای ریحانه پیامبر، ۱۳۸۰ش، ص۷۳۷-۷۴۵.</ref> او در این خطبه به چند [[آیه|آیه قرآن]] از جمله آیه ۸۰ [[سوره مائده]] درباره عاقبت پیروی از هوا و هوس، ۹۶ [[سوره اعراف]] و ۵۱ [[سوره زمر]] درباره ملامت کسانی که از حق پیروی نمی‌کنند و ۳۵ [[سوره یونس]] درباره انسان‌های شایسته رهبری نیز استناد می‌کند.<ref>پورسید آقایی، «خطبه‌های فاطمه(س)»، ص۶۰. </ref>

===ویژگی‌های حکومت علوی===