احمد بن محمد برقی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد بن عبدالرحمان برقی''' (ح. 200 - 274 يا 280) مشهور به '''برقی''' [[محدث]]، مورخ و مؤلف نامی [[شیعه]] در قرن سوم هجری قمری و از اصحاب [[امام جواد]](ع) و [[امام هادی]](ع) است. وی صاحب کتاب [[المحاسن]] است.

درباره سال تولد وی در متون رجالی و تاریخی مطلبی به چشم نمی خورد، اما با توجه به تاریخ وفاتش می توان گفت كه در حدود سال 200 هـ ق به دنیا آمده است. وی اصالتا [[کوفه|کوفی]] بوده و پدرش [[محمد بن خالد]] از اصحاب [[موسی بن جعفر]](ع)، [[امام رضا]](ع)، و امام جواد(ع) بود که به گفته [[نجاشی]] او شخصی ادیب و آشنا به اخبار و علوم و دارای آثار و کتب است.<ref>رجال نجاشی، ص 335.</ref>

این خاندان که به علت سکنا گزیدن جد اعلای احمد در منطقه برقرود [[قم]]، به '''برقی''' شهرت یافتند،<ref>معجم البلدان، ج 1، ص 390.</ref> به عنوان بیت [[فقه]] و [[حدیث]] شناخته می شوند. احمد و پدرش از دانشمندان و راویان مشهور این خاندان هستند. دیگر چهره‌های این خاندان عبارت‌ند از:

# پسرش [[عبدالله بن احمد برقی]] در شمار راویان جای دارد و [[کلینی]] از او نقل حدیث می كند.

# نوه‌هایش [[احمد بن عبدالله بن احمد]] (نوه پسری) و [[علی بن محمد ماجیلویه]] (نوه دختری) از راویان هستند. علی بن محمد ماجیلویه نیز مجموعه ای از سخنان [[اهل بیت]](ع) گرد آورده است.

== صحابه ائمه اطهار(ع) ==

علمای رجال، او را از اصحاب [[امام جواد]](ع) و [[امام هادی]](ع) دانسته اند اما در روایات وی ذکری از دو امام نیست. تنها روایتی آمده که وی در سفر به [[سامرا]]، پیکی از جانب «رجل» آمده است که قرائن نشان می دهد مراد از رجل، امام هادی(ع) بوده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ج 2، ص 831.</ref>

همه بزرگان و دانشمندان شیعه نظیر [[نجاشی]]، [[شیخ طوسی]] و [[علامه حلی]] وی را ستوده و او را مورد وثاقت و اعتماد دانسته اند.<ref>رجال نجاشی، ص 76. الفهرست، ص 62. خلاصة الاقوال، 63.</ref> احمد بن محمد خالد نزد اهل سنت نیز دارای جایگاه والایی است.

روایت احمد از راویان ضعیف و اعتماد بر احادیث مرسل موجب شد [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری]] رییس محدثان قمی، او را از [[قم]] تبعید کند اما پس از مدتی او را به قم بازگرداند و از وی پوزش خواست و حتی در مراسم [[تشییع جنازه]] برقی، پا برهنه و بدون [[عمامه]] حاضر شد تا رفتار پیشین خویش را جبران نماید.<ref>الفهرست، ص 62. خلاصة الاقوال، ص 63.</ref>

[[وحید بهبهانی]] می نویسد: مورد اعتماد بودن برقی قطعی است و آن چه منتقدان گفته اند برای ما ثابت نشده، حتی اگر او بر ضعیفان اعتماد كرده باشد می توان گفت روش او در نقل حدیث صحیح نبوده است.<ref>الفوائد الرجالیة، ص 43.</ref> [[ابن غضائری]] هم می گوید: طعن قمیین مربوط به كسانی است كه احمد از آن ها نقل حدیث می كرد بوده نه شخص احمد بن خالد برقی.<ref>رجال ابن غضائری، ص 39.</ref>

برقی از قریب به دویست نفر نقل حدیث و کتاب های بیش از صد نفر را نیز روایت کرده است.<ref>سید علی آقایی، مقایسه تحلیلی سه چاب کتاب الرجال برقی.</ref> [[آیت الله خویی]] در جای جای کتاب خویش به آنان اشاره می کند.<ref>معجم رجال الحدیث، ج 2، ص 31 و 32، 226 و 227، 266 و 267.</ref>

* [[المحاسن]]، مهم ترین اثر برقی بوده که از وی به جای مانده است.

نجاشی سال وفات برقی را 274 می داند اما [[علی بن محمد ماجیلویه]] نواده و شاگرد برقی نقل می كند كه سال 280 بوده است.<ref>رجال نجاشی، ص 77.</ref>

* [http://www.ensani.ir/storage/Files/20131124151014-9788-33.pdf بازخوانی سیره حدیثی محمد بن خالد برقی]